Αίγινα. Μες στην πυκνή τη νύχτα τη νησιώτικη, με μία αίσθηση αύρας θαλασσινής να φτάνει μέχρι την ενδοχώρα, σε ένα δωμάτιο φτωχικό μία σκιά τονίζεται υπό το φως της λάμπας πετρελαίου.
Η μέρα ήταν κοπιαστική. Ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, μόχθησε πάλι φτιάχνοντας τόπο πνευματικής και φυσικής ανάπαυσης μες στη βουή του κόσμου.
Πάλλεται η σκιά του, κάνει στρωτές μετάνοιες και σπάει τώρα και η σιωπή, κάποιες πνιχτές μακρόσυρτες και σκόρπιες προσευχές, το όνομα “Παναγία”, το τρίξιμο απ’ τα ξύλα.
Γνωρίζει εκείνος. Οι άνθρωποι δεν τον θέλουνε και δεν τον συμπαθούνε. Ότι ακάθαρτα υπολείμματα ήρθαν και κατακάτσανε στις άσπιλες ψυχές μας.
Πυκνή νύχτα νησιώτικη και ο καλόκαρδος Άγιος του Θεού είναι ώρα να γράψει, να αφήσει πίσω του σε εμάς μία γραπτή πράξη δοξολογίας.
Και εδώ έρχεται η παράδοση να μας διηγηθεί ότι μια νύχτα σαν κι αυτή στο φτωχικό κελλί της Αίγινας, μπήκε η Παναγία.
Αφύσικα έλαμψε ο τόπος και η λάμπα του πετρελαίου φτωχή. Εκστατικός ο Άγιος, λουσμένη η Θεοτόκος στην ίδια της την Χάρη και μία συνάντηση τόσο μοναδική όσο η πιο γλυκιά ουτοπία.
Στρατιές Αγγέλων, πίσω στο παρασκήνιο. Παρόντες και λικνιζόμενοι ήδη. Όλοι, μέχρι κι ο ουρανός ο ίδιος απόψε θέλει και ζητεί, να γράψει ύμνο ο Νεκτάριος για αυτήν την μία Αειπάρθενο Βασίλισσα επάνω σε γη κι αιθέρα.
Χαραυγή. Ο Άγιος με χέρια που ακόμη τρέμουνε, διαβάζει για ακόμη μια φορά εκείνο που έχει γράψει:
“Ἁγνή Παρθένε Δέσποινα, Ἄχραντε Θεοτόκε, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Παρθένε Μήτηρ Ἄνασσα, Πανένδροσέ τε πόκε, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Ὑψηλοτέρα οὐρανῶν, ἀκτίνων λαμπροτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Χαρά Παρθενικῶν Χορῶν, Ἀγγέλων ὑπερτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε”.
Ο Άγιος Νεκτάριος συνέγραψε έναν ύμνο αντίστοιχο της ωραιότητας της ψυχής του, τον οποίον ξεκίνησαν να απαγγέλλουν Σιμωνοπετρίτες Πατέρες, ντύνοντας τον με μελωδία ύστερα από προσευχή και ώρες κομποσχοίνι. Μετά το έδωσαν στον κόσμο.
Θεωρείται αριστούργημα της σύγχρονης υμνογραφίας, έχει μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες του κόσμου, έχει δακρύσει απανταχού Ορθοδόξους, ακούγεται ακόμη και από αλλόθρησκους κι οι Άγγελοι του στερεώματος πλέον το τραγουδάνε.
Επίσκοπε Πενταπόλεως, συγχώρεσε εμάς, τους αμαρτωλούς. Άγιε του Θεού. Νεκτάριε. Πρέσβευε υπέρ ημών. Εσύ που έδειξες ακόμη και εν ζωή το πώς είναι ο άνθρωπος της από εκεί πλευράς.
Σε ευχαριστώ. Άγιε του Θεού, Νεκτάριε. Της Αίγινας. Του κόσμου.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.