Γράφει ο Αλέξανδρος Ιτιμούδης, γεωπολιτικός αναλυτής
Εάν κάτσουμε να μιλήσουμε για στρατηγική κουλτούρα υπό την ευρεία έννοια του σχήματος στόχοι – μέσα – εκτέλεση, τότε καταλαβαίνουμε απόλυτα πως ο σύγχρονος Έλληνας εάν θέλει να επιβιώσει σε ένα μεταβαλλόμενο κόσμο οφείλει να ανατρέξει σε παλιές συντεταγμένες.
Ο Έλληνας δεν είναι, δεν ήταν, ούτε θα γίνει ποτέ πραγματικά “Ευρωπαίος” και Δυτικός, με την έννοια ότι δεν ήταν ποτέ φεουδοκρατούμενη η σκέψη και η νοοτροπία του.
Ο Έλληνας είναι διέπεται από το σχήμα έμπορος-φιλόσοφος-πολεμιστής.
Ειδικά δε το εμπορικό δαιμόνιο πρέπει να ειπωθεί στην σύγχρονη εποχή με βάση την αρχή της κινητικότητας και του ανοιχτού πνεύματος.
Οι Έλληνες σπουδάζουν μετά μανίας, δεν φοβούνται να ανοιχτούν στο εξωτερικό, κυριαρχούν στην ναυτιλία και είναι περιζήτητοι ως επιστημονικό προσωπικό.
Αυτό σημαίνει πως η τάση φυγής από το κέντρο όπως γινόταν παλιά με την δημιουργία αποικιών, ενυπάρχει μέχρι σήμερα στο γενετικό υλικό των κατοίκων αυτής της χώρας.
Όμως, κινητικότητα σημαίνει αυτόματα εμπορικοί και κοινωνικοί διάδρομοι. Ουσιαστικά έχουμε την αρχή της Κυκλοφορίας όπως την είχε περιγράψει ο Γερμανός γεωγράφος Φρίντριχ Ράτσελ.
Η Κυκλοφορία όμως αποτελεί την πεμπτουσία της γεωπολιτικής η οποία αποτελεί γεωγραφική μέθοδο.
Χωρίς κυκλοφορία δεν έχουμε γεωπολιτική, διότι κάθε γεωστρατηγικό σχέδιο έχει ως σκοπό την διάνοιξη διαδρομών ώστε να συσωρευτεί ισχύς σε ένα συγκεκριμένο κρατικό δρώντα. Σε αυτό έγκειται και η γεωπολιτική ανάλυση που πράττουμε πρώτου αποφασίσουμε τι στρατηγική θα ακολουθήσουμε.
Άρα, ο Έλληνας ως κατεξοχήν λαός της κινητικότητας βασισμένης όχι στην ποσότητα αλλά στην ποιότητα, πρέπει κάθε φορά να παιδέψει το μυαλό του ώστε να ανακαλύψει νέους διαδρόμους και να καταρτίσει νέα πλάνα ειδικά σε συνθήκες αστάθειας.
Εξάλλου η Ελλάδα ανέκαθεν χαρακτηρίζεται από την πενία η οποία αναγκαστικά βάζει τον άνθρωπο σε διαδικασία εγρήγορσης, ανάλυσης και σκέψης.
Ο εμπορικός τρόπος σκέψης εφαρμόζεται ακόμη και εάν δεν είσαι κυριολεκτικά έμπορος στην σύγχρονη εποχή. Κάθε Έλληνας σπουδαστής ή επιχειρηματίας σήμερα νοείται σε πνευματικό επίπεδο ως έμπορος από κοινού με τις άλλες δύο ιδιότητες που αναφέραμε.
Ο πολεμιστής μπαίνει στην μαχητικότητα που πρέπει κανείς να επιδεικνύει στην σημερινή εποχή του άκρατου ανταγωνισμού και ο φιλόσοφος στον σκεπτόμενο νου που καταστρώνει σχέδια.
Άρα ο Έλληνας έχει την γεωπολιτική μέσα στο αίμα του και δίκαια μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο κατεξοχήν γεωπολιτικός νους.
Παραθέτω δύο εικόνες που απεικονίζουν αυτά που λέω μέσα από τους δύο μεγαλύτερους μύθους της Ελληνικής σκέψης: Την Οδύσσεια και την Αργοναυτική εκστρατεία.