(Ένας σύγχρονος ασκητής και κοινωνικός εργάτης 1955 – 26/4/2021)
Στην καρδιά της μυροβόλου άνοιξης, της ωραιότερης του χρόνου εποχής, που η φύση ανασταίνεται χαρωπά από το λήθαργο του χειμώνα και, όπως λέει ο ποιητής «με χίλιες γλώσσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει», άφησε τον μάταιο κόσμο μια εκλεκτή προσωπικότητα, ένα αληθινό διαμάντι της Εκκλησίας, ο ιερομόναχος Δωρόθεος Τζεβελέκας, πτυχιούχος πολιτικός μηχανικός του ΕΜΠ και της ιερής επιστήμης της Θεολογίας.
Τάνυσε τις φτερούγες του ο υψιπέτης αυτός αετός του πνεύματος στην αρχή της κατανυκτικότερης περιόδου του εκκλησιαστικού έτους, της Μεγάλης Εβδομάδος και συγκεκριμμένως στις 9.30΄ το πρωί της Μεγάλης Δευτέρας και πέταξε στην ατέρμονη αιωνιότητα. Στις θείες κοιλάδες του υπερπέραν. Στα αγαπητά του Κυρίου σκηνώματα, τον Οποίο αγάπησε ολοκληρωτικά. Γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσε να εγκαταβιώνει για χρόνια μόνος στο μικρό ερημητήριο των δύο δωματίων με το εκκλησάκι του αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου μέσα στην δασώδη περιοχή της Αύρας Καλαμπάκας, παρέα με τα πουλιά καί τ’ αγρίμια του βουνού.
Ο μακαριστός γεννήθηκε στην Αθήνα το έτος 1955. Εκεί μεγάλωσε. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του εισήχθη στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών. Μετά τη λήψη του πτυχίου του, εργάστηκε επί ένα διάστημα ως πολιτικός μηχανικός. Κατόπιν πήγε στην Αμερική (Νέα Υόρκη, Φλόριντα), όπου δούλεψε επί τέσσερα χρόνια. Εκεί γνωρίστηκε με τον ονομαστό για την ορθόδοξη ιεραποστολική και ιδίως μοναστική δραστηριότητα Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεΐτη, πνευματικό ανάστημα του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή. Ο Γέροντας Εφραίμ ίδρυσε πολλά ορθόδοξα μοναστήρια στην Αμερική, τα οποία δίνουν τη μαρτυρία της Ορθοδοξίας στο Νέο Κόσμο.
Η γνωριμία και σύνδεση του π. Δωροθέου με τον Γέροντα Εφραίμ υπήρξε καθοριστική στην πορεία της ζωής του. Έγινε κληρικός (ιερομόναχος). Πριν από δέκα χρόνια ήρθε στην Ελλάδα για να σπουδάσει Θεολογία στην Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης με υποτροφία που του χορήγησε ο πρεσβευτής της χώρας μας στην Νέα Υόρκη.
Στην διάρκεια των σπουδών του εκινείτο μεταξύ Θεσσαλονίκης και Αγίου Όρους, οπότε συνδέθηκε με αγιορείτες και μάλιστα με τον ονομαστό ιερομόναχο π. Ευθύμιο, Γέροντα της Καλύβης της Αναστάσεως του Κυρίου στην περιοχή της Καψάλας, κάτω από την πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, τις Καρυές. Από τον Γέροντα Ευθύμιο εστάλη, μετά τη λήψη του πτυχίου της Θεολογίας στο ερημητήριο της γενέτειράς του (Αύρα Καλαμπάκας).
Η διπλωματική του εργασία στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας φέρει τον τίτλο: «Ορθόδοξο δόγμα και Ασκητική ζωή στον Αββά Δωρόθεο».
Άλλες εκδόσεις του είναι οι εξής:
1. Διηγήσομαι πάντα τα θαυμάσιά Σου (Η αγάπη του Θεού στα κυριακάτικα Ευαγγέλια)
2. Γράμματα σε αδελφούς (Α) και
3. Γράμματα σε αδελφούς (Β).
Εκείνο όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία δεν είναι τόσο το συγγραφικό, όσο το πνευματικό του έργο. Οι ακολουθίες, οι αγρυπνίες, οι Λειτουργίες και μάλιστα η οικοδομή, στήριξη και πνευματική καθοδήγηση των πιστών με το ιερό μυστήριο της μετανοίας και εξομολογήσεως. Ήταν χωρίς υπερβολή «ζήλω πεπληρωμένος». Ήταν ένας λαμπρός κληρικός. Κλήρος του ήταν ο Θεός.
Πλημμυρισμένη καθώς ήταν η καρδιά από τη χάρη του Θεού, την ακτινοβολούσε γύρω και είλκυε πλήθος πιστών. Επιτυχώς γράφτηκε ότι είχε καταστήσει το ταπεινό ερημητήριό του κυψέλη πιστών.
Θεωρώ ευεργετημένο τον εαυτό μου που γνώρισα αυτή τη θεοφιλή ψυχή. Ψυχή πρότυπο συνέπειας και γνησιότητας. Ψυχή και μορφή οδηγητική. Την μεγαλοσύνη του γνωρίζει ο Θεός, που τον κάλεσε συνδαιτυμόνα στο Μεγάλο δείπνο της Βασιλείας Του.
Υπήρξε αληθινά δώρο Θεού – Δωρόθεος.
Να έχουμε την ευχή του.
Βασίλειος Χ. Στεργιούλης