Διαδικτυακό πορνό – το σκληρό ναρκωτικό που ανοίγει κερκόπορτες στην κακοποίηση των παιδιών

Της Χαράς Λιαναντωνάκη

Παιδική κακοποίηση.  Σκληρό και επίκαιρο το θέμα και ακόμη περισσότερο το ‘θέαμα’ που μας κερνάνε αφειδώς τελευταία τα Μ.Μ.Ε., ζοφερό και δηλητηριώδες. Σαν νέος ιός με μεγάλη μεταδοτικότητα αυτός και φοβερή μολυσματικότητα. Νέα πανδημία; Στα τόσα που μηχανεύονται οι ειδικοί της τηλεοπτικής ‘ενημέρωσης’ στη μαζική αποχαύνωση του γενικού πληθυσμού, προστέθηκε και το σκληρό πορνό της τηλε-κλειδαρότρυπας , που εισβάλλει στα σπίτια και στους ανυποψίαστους τηλεθεατές διαμέσου των λεγόμενων ‘ειδήσεων’. Λες και αυτό είναι το θέμα που απασχολεί όλη μέρα τον ελληνικό λαό.. όχι η ακρίβεια, η ραγδαία φτωχοποίηση, οι απανωτές κρίσεις που στραγγίζουν τις δεξαμενές της οικονομίας, αδειάζουν το πορτοφάλι και εξαντλούν τις αντοχές μας. Ο πόλεμος μαίνεται σε πολλά επίπεδα, εξαθλιώνει αλλά και εξαχρειώνει.

Εσχάτως, τα mainstream κανάλια, ιδιωτικά και κρατικά, φροντίζουν συστηματικά να διαφθείρουν με σεξουαλικές κυρίως ειδήσεις τις συνειδήσεις μας, ‘σε οικογενειακή συσκευασία’. Σεπόλια-Κολωνό-λίγο Π. Φάληρο οι σταθερές διαδρομές επί της οθόνης στο τραινάκι του τρόμου, ακραία βία πουλάει κυρίως το νέο θρίλερ ‘Ειδήσεις των Εννέα’, με πρωταγωνιστές παιδοβιαστές και γενικώς βιαστές, λεπτομερή φωτορεπορτάζ και συχνές επαναλήψεις ‘καρέ-καρέ’ για την κολασμένη δράση τους, ώστε να εμπεδώσουμε όλοι το θέμα-κόλαση.  Όλα αυτά σε ζώνες υψηλής τηλεθέασης, όταν παρακολουθεί όλη η οικογένεια και χωρίς καμία προειδοποίηση, φυσικά, για τη βλάβη που δολίως προξενούν σε παιδικές και όχι μόνο ψυχές…

Τι πιο τοξικό απ’ αυτή τη νέα ‘πανδημία’; Στο θολό και πνιγηρό σκηνικό του κοινού μας βίου, του ποικιλόχρωμου δικαιωματισμού και της ποικιλότροπα ανήθικης διαφορετικότητας, στα –όχι-πια-μυστικά του βάλτου της Ελλάδας του 2022, έγινε ‘viral’ όπως λένε η ανενδοίαστη, ξεδιάντροπη δηλαδή, δημοσιοποίηση πορνογραφικών θεμάτων. Αθόρυβα, χωρίς μέριμνα και ίχνος σεβασμού για το κοινό αίσθημα (ποιος άλλωστε το υπολογίζει από τους ιθύνοντες, πλήν περιόδου εκλογών;) αλλά και χωρίς αντίσταση, χωρίς ‘ν’ ανοίξει ρουθούνι’, εμπεδώθηκε  η μύηση-χειραγώγηση του γενικού πληθυσμού στην ανηθικότητα και την πιο ακραία διαστροφή. Σε άλλο επίπεδο περνάει πια η πλύση εγκεφάλου του ελληνικού λαού μέσα από τα πλήρως ελεγχόμενα τηλεοπτικά κανάλια – η κακοποίησή του τώρα αφορά τη νέα σεξουαλική διαπαιδαγώγηση… στο πανσεξουαλικό «πρότυπο».

Άλλωστε δεν είναι τυχαία η συγκυρία. Εξυπηρετεί άριστα τις θολές επιλογές της πολιτείας για τα βασικά θύματα της νέας αυτής εθνικής τραγωδίας- τα παιδιά και τους νέους! Με φόντο τον ορυμαγδό περιπτώσεων σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων στην επικαιρότητα τόσον καιρό, καυχώνται τώρα στα τηλεοπτικά παράθυρα οι παράγοντες της κρατικής επονομαζόμενης ΄παιδείας’ για το τάχα εύστοχο μέτρο της εισαγωγής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία από το νηπιαγωγείο… Καμμία σχέση! Ποιός από τους λεγόμενους ειδικούς αυτούς απέδειξε μέχρι τώρα, με πειστικά επιστημονικά επαληθεύσιμα τεκμήρια, τη θετική συμβολή μιας τέτοιας ανήκουστης, ανάρμοστης και άκρως επικίνδυνης  καινοτομίας στη γαλούχηση της νέας γενιάς. Το αντίθετο μάλιστα!. Πληθαίνουν οι φωνές ερευνητών, στην Ελλάδα και διεθνώς, οι οποίοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το υπέρ διαδεδομένο τελευταία, ιδίως μέσω του διαδικτύου, σκληρό ναρκωτικό της πορνογραφίας, που ανοίγει…. τις πύλες της κόλασης, ως δίοδος στη σεξουαλική κακοποίηση και μάλιστα ανηλίκων.

 

Πριν δύο περίπου χρόνια, η έγκριτη Βρετανική εφημερίδα The Guardian αφιέρωσε άρθρο της στις διαπιστώσεις και τις προειδοποιήσεις ενός ειδικού στο θέμα κακοποίησης ανηλίκων, του Michael Sheath, ο οποίος ήδη από τότε έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας ότι: «τα mainstream πορνογραφικά sites αλλάζουν αυτό που θεωρείται φυσιολογικό»..
 

Επί δεκαετίες ο ο Michael Sheath παρείχε συμβουλευτική βοήθεια σε ανθρώπους που, κατά την έκφρασή του, έχουν «αποκλίνοντα σεξουαλικά ενδιαφέροντα». Αναφέρει μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του στον Sam Frost ( The Guardian -15/12/2020):

«Τριάντα-τρία χρόνια τώρα ‘δουλεύω’ με άνδρες οι οποίοι κακοποιούν παιδιά. Τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια έβλεπα παιδεραστές και ακόμη μέχρι τώρα, αλλά επίσης και αυτούς που μέσω διαδικτύου ‘κατεβάζουν’ υλικό παιδικής κακοποίησης και αποπλανούν παιδιά online.

Ο Sheath, πρώην δικαστικός επιμελητής, ήταν μέχρι πρότινος επικεφαλής του Ιδρύματος Lucy Faithful Foundation (σ.τ.μ.: πρόσφατα, τον Οκτώβριο ’22, συνταξιοδοτήθηκε από το βρετανικό αυτό ίδρυμα για την προστασία παιδιών από την σεξουαλική κακοποίηση, αλλά εξακολουθεί να εκπαιδεύει σε κρατικό επίπεδο αρμόδιους στον τομέα της προστασίας). Παρείχε συμβουλευτική βοήθεια σε άνδρες που είχαν συλληφθεί με την κατηγορία παρακολούθησης υλικού σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Είναι ειδικός πρώτης γραμμής και βαθύς γνώστης του φαινομένου που χαρακτηρίζεται ως παγκόσμια κρίση κακοποίησης παιδιών μέσω διαδικτύου. Αναφέρει:

«Χρόνο με το χρόνο βλέπουμε αλματώδη αύξηση στο οπτικοακουστικό υλικό που εντοπίζεται να διακινείται μέσω του διαδικτύου. Κάθε μήνα 900 παιδιά διασώζονται και περίπου 700 άνδρες συλλαμβάνονται ή προσάγονται σε αστυνομικό τμήμα επειδή βρέθηκαν στην κατοχή τους άσεμνες φωτογραφίες παιδιών.

  Ο Sheath πιστεύει ότι υπάρχει μια επικίνδυνη αλλαγή κουλτούρας στο προφίλ των δραστών-παραβατών, απόρροια της τρομακτικής αλλοίωσης που επιφέρει στον νου των εφήβων η έκθεση σε ολοένα πιο ακραίο, σκληρό πορνογραφικό υλικό.

Εξηγεί: «Στην ομάδα πληθυσμού μας βλέπουμε δύο κατηγορίες. Η πρώτη είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνδρες, των οποίων η σεξουαλική «εκπαίδευση» και αφύπνιση προηγήθηκε χρονικά του διαδικτύου. Αυτοί έχουν μάθει για το σέξ με κάποιο άλλο πρόσωπο, ως κάτι που τους δίνει αμοιβαιότητα, ενθάρρυνση. Πριν από το διαδίκτυο υπήρχε κάποιο όριο.. δηλαδή πόσο πορνογραφικό υλικό μπορούσε κάποιος να δει, ίσως να το είχε ο πατέρας του ή έπρεπε να πάει σε sex cinema να δει τέτοια ταινία. Το φάσμα ήταν περιορισμένο τότε και στιγματιζόταν αυτός που κατανάλωνε τέτοιο υλικό!

«Για τους νεότερους άνδρες, που η εφηβεία τους ήταν περίπου μετά το έτος 2000, τους σημερινούς σαραντάρηδες δηλαδή, αυτοί θα έχουν δει υπερβολικά πολύ πορνογραφικό υλικό στο διαδίκτυο προτού κάνουν σέξ με κάποιον άνθρωπο. Αυτό κατά την προσωπική μου γνώμη, είναι που κάνει την τεράστια διαφορά!»

Οι ολοένα πιο ακραίες «θεματικές» που είναι διαθέσιμες στα mainstream πορνογραφικά sites, νομιμοποιούν, όπως πιστεύει ο ειδικός, την ολοένα πιο αποκλίνουσα, διεστραμμένη και εγκληματική συμπεριφορά.

«Ο,τι θέλεις να βρεις μπορείς, μέσω της Google! Συνήθως αυτοί οι άνδρες με τους οποίους «δουλεύω» έβλεπαν πορνό, που είναι διαθέσιμο δωρεάν στο διαδίκτυο, από τα οκτώ, εννιά ή δέκα χρόνια τους. Αυτό το υλικό… δεν είναι ότι απλώς βλέπουν  γυμνές γυναίκες…είναι ομαδικό σέξ, είναι βιασμοί, είναι αιμομιξίες. Αυτά σε μια ηλικία που ακόμη πιστεύουν  σε αηβασίλιδες».

«Αν βλέπει κανείς τα βίντεο στα δημοφιλή πορνογραφικά sites, υπάρχουν θεματικές όπως «έφηβοι», «μαμά και γιος» και πάρα πολύ αιμομικτικό πορνό. Είναι φοβερά διεστραμμένο υλικό! Για να το βλέπει  κάποιος, πάει να πει ότι έχει χαμηλώσει το όριο του τι είναι αποδεκτό. Το πορνό, για πολλούς απ’ αυτούς, είναι ένα εισαγωγικό ναρκωτικό…»

«Υπάρχει μια θεωρία ότι αυτοί οι τύποι, με τους οποίους «δουλεύουμε», ενδιαφέρονταν  ήδη για παιδιά και θέλησαν να βρουν αυτό που έψαχναν- ότι δηλαδή είναι γεννημένοι «παιδόφιλοι».  Όμως δεν είναι αυτή η πεποίθησή μου. Νομίζω ότι πολλοί απ’ αυτούς τους άνδρες που βλέπουμε, κατρακυλάνε σ’ αυτό που ονομάζω ‘κλιμακωτό μονοπάτι’».

Ο Sheath πιστεύει ότι, η παρακολούθηση πορνογραφίας με βιασμούς – θέμα ολοένα και πιο δημοφιλές στις περισσότερο επισκέψιμες ιστοσελίδες – ορισμένους ανθρώπους τους διευκολύνει να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, να παρακολουθήσουν πραγματικούς βιασμούς πραγματικών παιδιών…

Τονίζει ο ειδικός: «Τα sites της mainstream πορνογραφίας αλλάζουν τα όρια του τι είναι φυσιολογικό και πιστεύω ότι αυτό είναι επικίνδυνο! Φυσικά οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να βλέπουν σκληρό πορνό και να το προσπερνάνε.. Εγώ όμως δεν «δουλεύω» με τέτοιους ανθρώπους. Αυτό που συναντάμε σε καθημερινή βάση είναι η σύγχυση της εύκολης πρόσβασης στη σκληρή και διεστραμμένη πορνογραφία με το ενδιαφέρον για την παιδική κακοποίηση. Ο σύνδεσμος, εδώ, είναι αναμφίβολος.»

Ενώ αναγνωρίζει πως το περιεχόμενο αυτό είναι νόμιμο και υποστηρίζεται ως μια ενεργή φαντασίωση ενηλίκων, ο ίδιος επιμένει πως είναι επικίνδυνο.

«Σκεφθείτε νέες γυναίκες που μόλις εισάγονται στη σεξουαλική ζωή, να συναντάνε άνδρες που είναι μυημένοι στον σοδομισμό. Δεν είναι ποινικά κολάσιμο έγκλημα, δεν καταγγέλλεται, αλλά ως μια κοινωνική εμπειρία, είναι πραγματικά φοβερό! To αιμομικτικό πορνό δεν καταργεί το προστατευτικό ταμπού που υπάρχει για την αιμομιξία; Προφανώς, ναι!

Ο κ. Sheath έχει δει ότι τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει το προφίλ των ατόμων που έρχονταν να τον συμβουλευθούν – βλέπει μια αλλαγή, στενά συνδεδεμένη με τον τρόπο που ορισμένοι άνδρες αντιδρούν, όσον αφορά την παρακολούθηση σκληρού πορνογραφικού φωτογραφικού υλικού σε νεαρή ηλικία.

«Οι πρώτοι πελάτες μου – λέει – ήταν παιδεραστές. Συνήθως ήταν οι ίδιοι θύματα ξυλοδαρμών, κακοποίησης, γενικώς είχαν κάποια μορφή δυσλειτουργίας. Όμως τα τελευταία δέκα χρόνια ανακάλυψα ότι, όλο και περισσότεροι άνθρωποι που βλέπουν υλικό σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών δεν φαίνεται να έχουν τέτοιο ιστορικό… Είναι κοινοί, συνηθισμένοι άνθρωποι, από όλα τα στρώματα της κοινωνίας».

Ο Sheath εξηγεί ότι αυτοί οι άνδρες είναι μέρος μιας αλυσίδας κακοποίησης που συμβαίνει σε ένα πραγματικό παιδί – δεν είναι ότι «απλώς βλέπουν». Παρατηρεί πραγματικές αλλαγές στον τρόπο που οι δράστες αντιλαμβάνονται το οπτικό υλικό που βλέπουν. Αρχίζουν και λένε: «δεν ξέρω, απλώς έκανα κλίκ, δεν ξέρω γιατί, δεν ΄γουστάρω’ τα παιδιά ή τα παιδιά δείχνουν να χαμογελάνε».

Μία από τις ασκήσεις που κάνουμε είναι, ότι ζητάω από τους άνδρες να μου πουν τι βλέπουν σε μια φωτογραφία που κοιτάζουν, ρωτάω λ.χ. την ηλικία του κοριτσιού, ποιό είναι κατά τη γνώμη του το όνομα της κοπέλας, τι της αρέσει ίσως να κάνει στο σχολείο; Αυτοί τότε δείχνουν έντρομοι, απολύτως. Δεν το είχαν σκεφθεί ξανά. Αυτό που κάνουν είναι ότι ‘αντικειμενικοποιούν’ το παιδί, το βλέπουν σαν ένα στόμα ή ένα μέλος του σώματος. Όταν τους κάνω να σκεφθούν ότι, αυτό είναι ένα παιδί που πάει στο σχολείο και έχει ένα χάμστερ, έχει μαμά και μπαμπά, αυτό δεν τους αρέσει… Είναι επώδυνο γι αυτούς.

«Μπορούμε να δούμε τότε μια τεράστια βελτίωση στην κατανόηση. Μπορεί να φθάσουν σ’ ένα σημείο που αποκτούν μεγαλύτερη ενσυναίσθηση για το παιδί. Έχουμε αποδείξεις ότι η συμβουλευτική εργασία μας με τους δράστες, όχι μόνο περιορίζει τις πιθανότητες επανάληψης της δράσης τους, αλλά επίσης προκαλεί αλλαγές στα επίπεδα ενσυναίσθησης.

Ο Sheath είναι μέρος ενός δικτύου οργανώσεων που εργάζονται για την αντιμετώπιση της φοβερής αυτής κρίσης, της παιδικής κακοποίησης μέσω του Διαδικτύου. Ο ίδιος συνεργάζεται στενά με την αστυνομία και μάλιστα εκπαιδεύει αξιωματικούς σε όλη την Ευρώπη για το πώς να παρακολουθούν τέτοιο φοβερό υλικό, παιδικής κακοποίησης, επειδή οι περισσότεροι αποχωρούν, μη αντέχοντας το θέαμα.

Παρά το αποτελεσματικό έργο που επιτελείται, εντούτοις η τρομακτική διόγκωση του φαινομένου της διαδικτυακής κακοποίησης ανηλίκων, καθιστά επιτακτική την ανάγκη μεγαλύτερης χρηματοδότησης των ειδικών αυτών συμβουλευτικών υπηρεσιών.

 «Εγώ συμβουλεύω 10 άνδρες τη μέρα και η αστυνομία συλλαμβάνει 500 άνδρες σε ένα μήνα. Αν εκείνοι τετραπλασίαζαν τον αριθμό αστυνομικών που παρακολουθούν τα διαδικτυακά περιστατικά κακοποίησης, ο αριθμός των φωτογραφιών που θα έβρισκαν θα ήταν τετραπλάσιος. Το μόνο όριο είναι ο αριθμός των αξιωματικών που ασχολούνται με αυτή τη δίωξη…

Οι περισσότεροι άνδρες που βλέπει ο Sheath έρχονται να τον συμβουλευτούν αφού τους συλλάβουν, αλλά ελπίζει στο μέλλον να τους εντοπίζει νωρίτερα απ’ αυτό…

«Μπορούν να μας βρουν μέσω της γραμμής βοήθειας ‘Σταμάτησε τώρα!’ (‘Stop It Now!’), αλλά συνήθως το κάνουν αφού έχουν συλληφθεί. Ο στόχος μας είναι να λειτουργήσουμε προληπτικά στον ευρύτερο πληθυσμό, πριν συμβεί το κακό».

πηγή