Σαν κόσκινο τούς ξεκαθάρισες όλους στο μακραίωνο πέρασμα των αιώνων, αποκαλύπτοντας τούς αποστάτες, αλλά και τούς υπηρέτες τού Θεού. στή Σελεύκεια ως χριστιανή και μαρτύρησε δια στραγγαλισμού .
Σπιλώθηκες με αμαρτίες πολλών και με τη δυσωδία των αμαρτωλών, αλλά καθαγιάστηκες με το ποτάμι αίματος των μαρτύρων. Ποιος μπορεί να απαριθμήσει τις στρατιές όλων των πνευματικών σου ηρώων, όλες τις ουράνιες οπτασίες κι oλα τα μυστήριά σου;
Συχνά οι άγγελοι του Θεού κατέρχονταν, χαμήλωναν προς εσένα, Βασιλεύουσα- και απo σένα υψώνονταν προς τον ουρανό άνθρωποι ισάγγελοι. Η Θεοτόκος εμφανίστηκε εντός των τειχών σου πολλάκις, για να ελευθερώσει τούς κινδυνεύοντες και να γιατρέψει τούς ασθενείς.
Το νέφος των εξαίσιων άγιων, ως σκέπη αγία σε στέφει και οι προσευχές των παιδιών σου ως θυμίαμα ανεβαίνουν στον Ύψιστο. Ω, πόσοι πολλοί άγιοι ήταν δικά σου παιδιά!
Όσα αμέτρητα υπάρχουν κρίνα του αγρού, τόσοι υπάρχουν άγιοι επί άγιων!
‘Έγραψες ιστορία. Βασιλεύουσα Πόλη, και το ημερολόγιο της ιστορίας με βαθυκόκκινο μελάνι- με τούς αγώνες σου γράφτηκε και το ακρογωνιαίο της Εκκλησίας Σύμβολο της Πίστεως!
’Έτσι λοιπόν, μπορεί γιά σένα τούτο να ειπωθεί: ανάμεσα στις πόλεις τις πολλές, εσύ μόνη ξεχωρίζεις, πορφυρή γραφή.
Φώτισες την οικουμένη με την Αγία Πίστη.
Γιάτρεψες τον κόσμο άπ’ την ειδωλολατρία και τις αιρέσεις. Βασανισμένη αλλά όχι θανατωμένη, ακόμη δεν έχεις τελειώσει. Για αυτό όλοι εμείς σε εορτάζουμε, Πόλη των Ομολογητών!