Έρευνα: Μια μέρα μετά την τέλεση λειτουργίας στην Παναγιά Σουμελά του Πόντου το Πινάκιο «φιλοξενεί» απόψεις, γιατί δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως η Γενοκτονία των Ποντίων αλλά και των Αρμενίων.
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Η καρδιά του Ποντιακού ελληνισμού χθες στη γιορτή της Μεγαλόχαρης χτύπησε στην ιστορική Μονή της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο.
Εκεί πραγματοποιήθηκε σε κλίμα κατάνυξης η Θεία Λειτουργία της Κοιμήσεως του Θεοτόκου. Χοροστάτησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ενώ συνέρευσαν πιστοί από κάθε γωνιά του κόσμου, κυρίως ποντιακής καταγωγής. Ρίγη συγκίνησης, δάκρυα, αλλά και μνήμες ξεπήδησαν από τις ψυχές όλων όσων βρέθηκαν στον Πόντο.
Άλλωστε η ιστορία δεν μπορεί να παραγραφεί όσο και αν το θέλουν ξένοι και ντόπιοι. Δεν πάει πολύς καιρός όπου μία εκπρόσωπος του λαού στο Κοινοβούλιο των Ελλήνων είχε αμφισβητήσει – με έντονους μάλιστα τόνους- την Ποντιακή Γενοκτονία.
Χθες ημέρα τέλεσης της πανηγυρικής θείας λειτουργίας στην Παναγιά Σουμελά του Πόντου, το Πινάκιο επέλεξε να δημοσιεύσει μια έρευνα που έκανε για την Γενοκτονία, που δεν χωρά αμφισβήτηση. Συγκλονιστικές απόψεις αλλά και αποκαλύψεις που θα προκαλέσουν συζητήσεις…
Στο ρεπορτάζ επίσης μιλά και η Χριψιμέ Χαρουτουνιάν για τη δική τους γενοκτονία…
Η έρευνα:
Θεοφάνης Μαλκίδης:
Μέλος της Διεθνούς Ένωσης για τη Μελέτη των Γενοκτονιών
ΕΛΛΑΔΑ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΙ: ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ (!!) ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ
Ο εορτασμός (!!!!!), τα στεφάνια στον Κεμάλ και η Γενοκτονία είναι παρελθόν….
Ήδη από τη δεκαετία του 1990 με την ψήφιση των σχετικών νομοσχεδίων για την ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία στον Πόντο και τη Μικρά Ασία, το ελληνικό κράτος αποτελεί μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Αρνούμενο να συμβάλλει στο αυτονόητο, δηλαδή στην αναγνώριση και διεθνοποίηση της γενοκτονίας, όταν δεν απουσιάζει, τότε λειτουργεί εχθρικά. Από την απόδοση τιμής του πρωθυπουργού (2008) και του υπουργού εξωτερικών (2000) της Ελλάδας στον Μουσταφά Κεμάλ, τον οποίο ο σχετικός νόμος του ελληνικού κράτους έχει αναγνωρίσει ως τον βασικό υπεύθυνο της Γενοκτονίας (!), έως την προκλητική απουσία του ζητήματος από τις διμερείς και διεθνείς αναφορές και κινήσεις της Ελλάδος. Στα παραπάνω θα πρέπει να προστεθούν και άλλες κινήσεις με τελευταία πριν λίγες ημέρες, την απάντηση δηλαδή του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας στο αντίστοιχο της Τουρκίας.
Στη δήλωση της Τουρκίας ότι «οι εκδηλώσεις για τη δήθεν γενοκτονία των Ποντίων που οργανώθηκαν και φέτος στην Ελλάδα στηρίζονται σε ισχυρισμούς που διαστρεβλώνουν την ιστορία», εκδηλώσεις οι οποίες «δεν εξυπηρετούν το σκοπό της ανάπτυξης των τουρκοελληνικών σχέσεων», η Ελλάδα απήντησε ως εξής: «Η ιστορία είναι αλήθειες και γεγονότα που ούτε ξεχνιούνται ούτε παραγράφονται. Σύσσωμος ο Ελληνισμός τιμά τη μνήμη και την θυσία των Ποντίων. Ωστόσο, άλλο η ιστορία και άλλο το παρελθόν, το οποίο δεν πρέπει να σκιάζει την αμοιβαία βούληση να δημιουργήσουμε ένα μέλλον συνεργασίας, φιλίας, σταθερότητας και αμοιβαίου σεβασμού για τους δύο λαούς».
Ποιος αλήθεια περιμένει να μπει το κράτος αυτό πρωτοπόρο στην αναγνώριση της Γενοκτονίας;
Στην απάντηση δεν υπάρχει ούτε η λέξη Γενοκτονία, ούτε έγκλημα, ούτε αναφορά στο θύτη Τουρκία. Αντιθέτως όπως αναφέρεται το παρελθόν δεν πρέπει να εμποδίζει τη συνεργασία, φιλία κλπ.
Πρέπει επίσης να τονιστεί η επανάληψη δύο τυπικών –ουσιαστικών- αναφορών, οι οποίες δείχνουν τη σοβαρότητα του κράτους. Σοβαρότητα η οποία φαίνεται από τα μικρά και από τα μεγάλα.
Στα δημόσια – κρατικά έγγραφα, που υπογράφονται ως προεδρικά διατάγματα, εγκύκλιοι, δελτία τύπου, ή οτιδήποτε άλλο που διακινούνται από το Υπουργείο Εσωτερικών κλπ, κλπ, τις Περιφέρειες, τις Περιφερειακές Ενότητες, τους Δήμους κλπ καλείται ο ελληνικός λαός να εορτάσει (!!!!!!!) την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας. Τι μπορείς να πεις όταν σε πλημμυρίζει η θλίψη. Δεν βλέπουν τι υπογράφουν, τι στέλνουν, τι διακινούν στα μέσα ενημέρωσης, στους συλλόγους, στους πολίτες;
Επίσης παρότι έχει ψηφιστεί ως ημέρα μνήμης η 19η Μαΐου (και η 14η Σεπτεμβρίου), και όλοι γνωρίζουμε πλέον γιατί, κάθε χρόνο με αυθαίρετο τρόπο με σχετική κρατική κίνηση, μετατίθεται η ημερομηνία σε άλλη. Έτσι χάνεται η ουσία της ημέρας και η σημασία της για όλους μας. H ημέρα μνήμης έχει γίνει ημέρα- λάστιχο και όταν το κράτος αποφασίζει να την «τιμήσει», αυτή έχει χάσει την ουσία της. Πέρα βεβαίως από το γεγονός της διαδικασίας με ένα τελετουργικό που θυμίζει την ρήση «να βγούμε από την υποχρέωση».
Οι κινήσεις αυτές πρέπει να σταματήσουν τώρα. Κανείς δεν εορτάζει, πόσο μάλλον οι απόγονοι των θυμάτων, κανείς δεν θέλει να τιμά την ημέρα μνήμης όποτε κρίνει το κράτος και τα συμφέροντά του.
Οι αρνητές της Γενοκτονίας και οι θαυμαστές του ρατσισμού, του κεμαλισμού και του φασισμού
Οι αναφορές με αφορμή το νομοσχέδιο για τον ρατσισμό με τις οποίες ζητείται αντίδραση, προκειμένου να μην περάσουν στο νομοσχέδιο όσα έχει αποφασίσει, ως Γενοκτονίες η Ελληνική Βουλή, δηλαδή της Μικράς Ασίας και των Ποντίων, είναι εντυπωσιακές!
Είναι χαρακτηριστικό ότι καλούνται πολιτικά κόμματα και δημοσιογράφοι για να μην περάσει το ζήτημα της άρνησης της Γενοκτονίας των προγόνων μας.
Τώρα που έχουν καταλυθεί φασιστικά, ρατσιστικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα, τώρα που έχουν καταρρεύσει όλα τα σύμβολα των φασιστών ηγετών, εδώ στην Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη φωνές ΑΠΟ ΟΛΑ τα μήκη και τα πλάτη της αποκαλούμενης πολιτικής ζωής στην Ελλάδα, που θαυμάζουν τα επιτεύγματα και τα πρόσωπα του μίσους, τον Κεμαλισμό και το Ναζισμό. Η Δημοκρατία απούσα στα χρόνια του Κώστα Γεωργάκη, του φοιτητή από την Κέρκυρα, που αυτοπυρπολήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1970 στη Γένοβα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη χούντα στην Ελλάδα, γράφοντας ότι «…..δεν μπορώ κάνω διαφορετικά παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ελεύθερο άτομο, η γη μας που γέννησε την ελευθερία θα εκμηδενίσει την τυραννία», απούσα και σήμερα.
Αντί επιλόγου
|
Η ύβρις να σταματήσει τώρα και το ελληνικό κράτος, το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί του, κεντρικοί και περιφερειακοί να αναλάβουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Όπως μας νουθετούν να πράξουμε εμείς. Οι πολίτες όμως έχουν δικαιώματα και κυρίως ευθύνη και χρέος. Και αυτά έχουμε αναλάβει εδώ και καιρό. Η Γενοκτονία θα αναγνωριστεί, ο φασισμός θα καταρρεύσει, παρά τα εμπόδια και τις δοκιμασίες. Ο αγώνας παρότι έχει δύο μέτωπα θα είναι νικηφόρος. Η αλήθεια θα νικήσει! |
Συνεχίζεται…