Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μετά τήν λαμπροφόρο Ἀνάστασή Του γιά σαράντα ἡμέρες συνέχισε νά ἐμφανίζεται στούς μαθητές Του (Πράξ. 1,3). Αὐτές οἱ ἐμφανίσεις Του εἶχαν μεγάλη σημασία. Ἔπρεπε οἱ πρώην δύσπιστοι καί φοβισμένοι μαθητές νά βιώσουν τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Διδασκάλου τους καί νά ἀποβάλουν κάθε δισταγμό ἀπιστίας γιά Ἐκεῖνον.
Τήν τεσσαρακοστή ἡμέρα, σύμφωνα μέ τήν διήγηση τοῦ εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ, ὁ Κύ-ριος «ἐξήγαγε δὲ αὐτοὺς (τούς μαθητάς Του) ἔξω ἕως εἰς Βηθανίαν, καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν. καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης, καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν» (Λουκᾶ 24,50-53).
Ὁ εὐαγγελιστής Μᾶρκος, περιγράφοντας τό θαυμαστό αὐτό γεγονός, ἀναφέρει πώς «ὁ μὲν οὖν Κύριος μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δε-ξιῶν τοῦ Θεοῦ. ἐκεῖνοι δὲ ἐξελθόντες ἐκήρυξαν πανταχοῦ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος καὶ τὸν λόγον βεβαιοῦντος διὰ τῶν ἐπακολουθούντων σημείων» (Μαρκ. 16,19-20).
Ὁ Κύριος ἀνέρχεται γιά νά μᾶς στείλει τό παράκλητο Πνεῦμα, ὅπως ψαλλουμε στό ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς: «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, χαροποιήσας τούς μαθη-τάς τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, βεβαιωθέντων αὐτῶν διά τῆς εὐλογίας ὅτι σύ εἶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ὁ λυτρωτής τοῦ κόσμου».
Ἡ Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ ἀναμφίβολα τό θριαμβευτικό πέρας τῆς ἐπί γῆς παρουσίας Του καί τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου Του. «Ἀνελήφθη ἐν δόξῃ» γιά νά ἐπιβεβαιώ-σει τήν θεία ἰδιότητά Του στούς μαθητές Του. Γιά νά τούς στηρίξει στόν ἀγώνα, πού Ἐκεῖνος τούς ἀνάθεσε, δηλαδή τή συνέχιση τοῦ σωτηριώδους ἔργου Του γιά τό ἀνθρώπινο γένος.
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἀνῆλθε στούς οὐρανούς, ἀλλά δέν ἐγκατέλειψε τό ἀνθρώ-πινο γένος, γιά τό ὁποῖο ἔχυσε τό τίμιο Αἷμα Του. Ἄφησε στή γῆ τήν Ἐκκλησία Του, ἡ ὁποία εἶναι τό ἴδιο τό ἀναστημένο, ἀφθαρτοποιημένο καί θεωμένο Σῶμα Του, γιά νά εἶναι τό μέ-σον τῆς σωτηρίας ὅλων, ὅσων θέλουν νά σωθοῦν.
Ἡ σωτηρία συντελεῖται μέ τήν ὀργανική συσσωμάτωση τῶν πιστῶν στό θεανδρικό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό ἐννοοῦσε, ὅταν ὑποσχόταν στούς μαθητές Του: «καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28,20).