τῶν Ἀλεξάντρ ντέλ Βάλ* καί Ἐμμανουέλ Ραζαβί**
Μετάφραση: Εὐἀγγελος Δ. Νιάνιος
Αὐτό τό δοκίμιο τοῦ Ἀλεξάντρ ντέλ Βάλ καί τοῦ Ἐμμανουέλ Ραζαβί εἶναι οὐσιῶδες: εἶναι σαφές, ἀκριβές, τεκμηριωμένο, πλῆρες καί ἰδιαίτερα τρομακτικό. Ἀναφέρει λεπτομερῶς τό “σχέδιο” τῶν Ἀδελφῶν Μουσουλ-μάνων, σύμφωνα μέ τόν τίτλο ἑνός ἐγγράφου πού ἀνακάλυψε ἡ ἑλβετική ἀστυνομία. Τό σχέδιο αὐτό, ὡστόσο, δέν εἶναι μυστικό· ὅλα εἶναι γνωστά ἀπό τό 1924, ὅπως ἦταν καί τά σχέδια τοῦ Χίτλερ στό Mein Kampf.
Τό “σχέδιο” στοχεύει στήν παγκόσμια καθιέρωση τῆς σαρία καί στήν ἑνοποίηση τοῦ πλανήτη κάτω ἀπό ἕνα ἰσλαμικό χαλιφάτο. Ἀντι-δρώντας στήν κατάργηση τοῦ ὀθωμανικοῦ χαλιφάτου ἀπό τόν Ἀτατούρκ ἕνας νεαρός Αἰγύπτιος δάσκαλος, ὁ Χασάν Ἀλ-Μπάννα, ἵδρυσε τούς «Ἰκ-χβάν» (Ἀδελφούς Μουσουλμάνους) καί τούς ἔδωσε τό ἰδεολογικό σῶμα. Ὑποστήριξε τόν μεγάλο Μουφτή τῆς Ἱερουσαλήμ Ἀλ Χουσεϊνί, ὁ ὁποῖος πολέμησε τούς Ἑβραίους καί τούς Ἀγγλους στήν Παλαιστίνη, προτοῦ καταφύγει τό 1941 στό Βερολίνο γιά νά βοηθήσει τόν Χίτλερ, ἐντασσόμενος στίς τάξεις τῶν μουσουλμανικῶν Waffen-SS.
Ὁ Ἀλ-Μπάννα, τό 1946, ἐπέτρεψε στόν μεγάλο μουφτή νά καταφύγει στό Κάιρο, ὅπου καί ἐκτελέστηκε τό 1949 ἀπό τήν αἰγυπτιακή κυβέρνηση. Ὁ Σαγίντ Κούτμπ, ὁ πνευματικός πατέρας, ἀναγνωρισμένος ἀπό τούς σύγχρονους τζιχαντιστές, εἶχε ἀποφασιστική ἐπιρροή στούς Ἰκχβάν πρίν διακόψει τίς σχέσεις του μαζί τους. Ὁ Σαΐντ Ραμαντάν, γαμπρός τοῦ Ἀλ- Μπάννα, ἀναγκάστηκε νά ἐξοριστεῖ στήν Ἑλβετία ἀπό ὅπου ἔλεγχε τόν εὐρωπαϊκό κλάδο τῶν Ἀδελφῶν. Στενός συνεργάτης τοῦ Φρανσουά Ζενού, ἐκτελεστῆ τῆς διαθήκης τοῦ Χίτλερ καί μεταστραφέντος στό Ἰσλάμ, ὁ Ραμαζάν ἦταν ὕποπτος γιά τρομοκρατία, ἀλλά προστετευόταν ἀπό τούς δυτικούς πού ἤλπιζαν νά τόν χρησιμοποιήσουν ἐναντίον τοῦ Νάσερ. Οἱ γιοί του Χάνι καί Ταρίκ, προσέγγισαν τούς ἀριστερούς κύκλους, στρατηγι-κή πού ἐφαρμόζεται τώρα στήν Δύση.
Τό δοκίμιο θεωρεῖ ἀσήμαντη τήν ἐπιρροή τοῦ Ταρίκ Ραμαντάν ἀκόμη καί πρίν ξεσπάσουν τά σεξουαλικά ἀδικήματά του. Οἱ Ἰκχβάν εἶναι ἕνα παγκόσμιο νεφέλωμα. Ἐλέγχουν τό Πανεπιστήμιο Ἀλ-Ἀζχάρ τοῦ Καΐρου, τό ὁποῖο παίζει τόν ρόλο τοῦ Σουνιτικοῦ Πάπα. Ἐμπνέουν κόμματα στό Μαγκρέμπ καί τήν Μέση Ἀνατολή, καθώς καί τό AKP στήν Τουρκία καί τήν Χαμάς, πού ἐλέγχει τήν Λωρίδα τῆς Γάζας. Ὁ πρώην αἰγύπτιος πρόεδρος Μόρσι ἀνῆκε στό κίνημά τους.
Οι Ἀδελφοί χρηματοδοτοῦνται ἀπό τό Κατάρ καί καταδιώκονται ἀπό τήν Σαουδική Ἀραβία, τό Κουβέιτ καί τά Ἡνωμένα Ἀραβικά Ἐμιράτα, πού τούς κατατάσσουν στά τρομοκρατικά κινήματα. Στήν Δύση, οἱ Ἰκ-χβάν ἐκπροσωποῦνται ἀπό δῆθεν μετριοπαθεῖς συλλόγους πού ἀκολουθοῦν ἕνα σύγχρονο Ἰσλάμ, ἐνῷ θέλουν νά ἐπιστρέψουν στήν πρωταρχική θρησκεία. Καταδικάζουν τίς ἰσλαμικές ἐπιθέσεις. Ὡς ἐκ τούτου, εὐνοοῦνται ἀπό τίς δυτικές κυβερνήσεις πού τούς βλέπουν (λανθασμένα) ὡς ἀνάχωμα στήν τρομοκρατία. Ἀσκοῦν προσηλυτισμό καί ἀπόκρυψη, βασίζον-ται στήν ἰσλαμοφοβία γιά νά «ἀφοπλίσουν» ἠθικά τήν Δύση.
Στήν Γαλλία δημιουργοῦν τήν UOIF (Ἑνώση Ἰσλαμικῶν Ὀργανώσε-ων τῆς Γαλλίας), τό 2017 γίνονται Μουσουλμάνοι τῆς Γαλλίας καί CCIF (Ὁμάδα Κατά τῆς Ἰσλαμοφοβίας στήν Γαλλία), ἡ ἐπιτροπή πού πολλα-πλασιάζει τίς ἀγωγές ἐναντίον εἰκαζομένων “ρατσιστῶν”***. Τό δοκίμιο παρουσιάζει τούς φετφάδες (Φάτουα) πού ἀποφασίστηκαν σέ συγκεντρώ-σεις τῶν Ἀδελφῶν. Ζητοῦν ξεκάθαρα τόν θάνατο γιά τούς ἀποστάτες, τούς ὁμοφυλόφιλους καί συμβουλεύουν νά χτυπᾶμε τίς ἀτίθασες γυναῖκες. Μελετώντας τούς Ἀδελφούς Μουσουλμάνους, συναντοῦμε τόν τρόπο λειτουργίας τοῦ λενινιστικοῦ, σταλινικοῦ καί ναζιστικοῦ ὁλοκληρωτι-σμοῦ, οἱ ὁποῖοι βασίζονταν ἐπίσης στό ψέμα καί τήν ἀπόκρυψη.
*Γάλλος καθηγητής γεωπολιτικῆς, μέ εἰδίκευση στό Ἰσλάμ καί συχνές τηλεοπτικές καί μή παρεμβάσεις καθώς καί συγγραφέας πολλῶν βιβλίων σέ θέματα διεθνῶν σχέσεων. Σήμερα διδάσκει στό La Rochelle Business School.
**Πτυχιοῦχος Πολιτικῶν Ἐπιστημῶν, ὁ Ἐμμανουήλ Ραζαβί εἶναι ρεπόρτερ, εἰδικός τοῦ Περσικοῦ Κόλπου. Συνεργάστηκε μέ τό Planet, Arte, M6, France 24, Valeurs Actuelles, τό περιοδικό τῆς Le Figaro Magazine, τό World Show καί τό Paris Match. Εἶναι συγγραφέας ἀρκετῶν δοκιμίων καί δημιουργός ντοκιμαντέρ γιά τήν Ἐγγύς καί Μέση Ἀνατολή.
*** Στίς 25 Νοεμβρίου ἡ Judith Waintraub, δημοσιογράφος τοῦ Figaro Magazine, ἀπαλλάχτηκε, μετά ἀπό τετραετῆ δικαστικό ἀγῶνα, ἀπό τήν κατηγορία τῆς δυσφήμησης, ἐπειδή ἔγραψε ὅτι «τό CCIF εἶναι προσω-πεῖο τῶν σαλαφιστῶν τό ὁποῖο ἐργάζεται γιά τήν ἰσλαμοποίηση τῆς Γαλ-λίας».