Μᾶς φάνηκε ἀπίστευτο αὐτὸ ποὺ διαβάσαμε στὸ ἄρθρο «Τα Θρησκευτικά και τα Φυλακισμένα Μνήματα» τοῦ κ. Σάββα Ἰακωβίδη (στὴν ἐφημερίδα «Σημερινὴ» τῆς Κύπρου τῆς 27-1-2013).
Ὅτι δηλαδὴ ἡ Ἐπίτροπος Προστασίας τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Παιδιοῦ στὴν Κύπρο «ξεκίνησε πόλεμο ἐναντίον τῶν ἐπισκέψεων μαθητῶν στὰ Φυλακισμένα Μνήματα, γιὰ νὰ μὴν προκαλοῦνται… ψυχολογικὰ τραύματα (!!!) ἀπὸ τὴ θέαση τῆς ἀγχόνης καὶ τῶν μνημάτων τῶν ἐκεῖ θαμμένων ἡρώων τῆς ΕΟΚΑ».
Κι ὅμως εἶναι ἀληθινό.
Πράγματι ἡ κ. Ἐπίτροπος στὶς 20-9-2012, ἀπαντώντας σὲ ἄρθρο μὲ τίτλο «Παιδιὰ στὰ Φυλακισμένα Μνήματα», τὸ ὁποῖο δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα «Ἀλήθεια» στὶς18-9-2012, ἔγραψε τὰ ἑξῆς:
«Ἀντλώντας καὶ ἀπὸ τὶς ἴδιες τὶς ἀντιδράσεις τῶν παιδιῶν (αἰσθήματα δυσφορίας ἀπέναντι στὴ σκληρότητα μὲ τὴν ὁποία ἔρχονται σὲ ἐπαφή), γίνεται εὔκολα ἀντιληπτὸ ὅτι ὁ συγκεκριμένος χῶρος φιλοξενεῖ εἰκόνες καὶ ἐνδεχομένως δημιουργεῖ παραστάσεις τὶς ὁποῖες, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ νόημα μὲ τὸ ὁποῖο τὶς ἐπενδύει ἡ εὐρύτερη κοινωνία, θὰ ἦταν πρὸς τὸ συμφέρον τῶν παιδιῶν νὰ ἀποφύγουν». Αὐτὰ γιὰ τὰ παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦ.
Ὅσον ἀφορᾶ τὰ παιδιὰ Γυμνασίου καὶ Λυκείου ἡ κ. Ἐπίτροπος θεωρεῖ ὅτι «οἱ ἐπισκέψεις αὐτὲς θὰ μποροῦσαν νὰ γίνονται, ἀφοῦ προηγηθεῖ διάλογος μαζί τους».
Εἶναι ἀλήθεια θλιβερὸ νὰ γράφεται ἐπισήμως ὅτι εἶναι «πρὸς τὸ συμφέρον τῶν παιδιῶν νὰ ἀποφύγουν» τὴν ἐπίσκεψη στὰ «Φυλακισμένα Μνήματα», «αὐτὸ τὸ μέγιστο θυσιαστήριο ἐλευθερίας», ὅπως γράφει ὁ κ. Ἰακωβίδης, ποὺ προσθέτει ὅτι τὰ παιδιὰ ποὺ τὸ ἐπισκέπτονται «ὄχι μόνο δὲν ὑποφέρουν ἀπό ψυχολογικὰ τραύματα, ἀλλ’ ἀπεναντίας εἶναι ὑπερήφανα ποὺ εἶναι Ἕλληνες καὶ ἀπόγονοι εὐκλεῶν ἡρώων».
Κυρία Ἐπίτροπε, τὰ «Φυλακισμένα Μνήματα» πρέπει νὰ τὰ ἐπισκέπτονται τὰ παιδιὰ ὅλου τοῦ κόσμου! Τὰ «Φυλακισμένα Μνήματα» εἶναι ἡ δόξα τῆς Κύπρου, ἡ δικαίωση τοῦ ἀνθρώπου, τὸ προσκυνητάρι τοῦ
παγκόσμιου πολιτισμοῦ! Πῶς τολμήσατε καὶ γράψατε τέτοιο λόγο;
Ποῦ νὰ τὸ περίμενες αὐτό, Εὐαγόρα Παλληκαρίδη, ὅταν στὶς 14 Μαρτίου 1957 ἀνέβαινες, τελευταῖος ἐσύ, στὴν ἀγχόνη τῶν μόνιμων τυράννων τῆς Κύπρου Ἄγγλων…!
Ὦ Εὐαγόρα! Γιὰ τέτοια Κύπρο θυσίασες τὴ 18χρονη νιότη σου;
”Ο Σωτήρ”