Κείμενο του Ιωάννη Α. Σαρσάκη (Καστροπολίτη)
Διαβάζοντας ένα κείμενο του Ντίνου Χριστιανόπουλου στο περιοδικό Άρδην τεύχος 82, με τίτλο «Η ποίηση στη Θεσσαλονίκη», έμεινα έκπληκτος όταν ανακάλυψα ότι ο Νικόλαος Γαβριήλ Πεντζίκης, έγραψε ποιήματα με θέμα τον Διδυμοτειχίτη Αυτοκράτορα της Ρωμανίας/Βυζαντίου και Άγιο της εκκλησίας μας Ιωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη. Βέβαια για όσους γνωρίζουν τον εξέχοντα Θεσσαλονικέα λόγιο, και το μεγάλο σε εύρος και βάθος λογοτεχνικό του έργο, ίσως δεν προκαλεί εντύπωση το προαναφερθέν γεγονός. Το σίγουρο είναι πάντως πως ο Πεντζίκης γνώριζε για τον Ιωάννη Βατάτζη τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1950. Μια τέτοια μεγάλη προσωπικότητα της Ρωμηοσύνης όπως ήταν ο ελεήμων αυτοκράτορας δε θα μπορούσε παρά να είχε απασχολήσει έναν ερευνητή, ο οποίος είδη από το 1945 καλούσε τον πνευματικό κόσμο της εποχής να στραφεί προς το Βυζάντιο. Συγκεκριμένα ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, αναφέρει: ¨Ο Πεντζίκης, μισοσυνειδητά ως λόγιος και μισοασυνείδητα με τα υπόγεια ρεύματα που διέτρεχαν το πνεύμα του και την ψυχή του, ήταν στραμμένος ευθύς εξ αρχής στο Βυζάντιο. Όταν λέω στο Βυζάντιο να σκεφτείτε ότι το 1945 που όλοι ήμασταν στραμμένοι, πού αλλού; στην Ευρώπη, αυτός έλεγε – άδικα ματαιοπονείτε με την Ευρώπη, να στραφούμε όλοι στο Βυζάντιο -¨.
Ο Άγιος Ιωάννης Βατάτζης ο εκ Διδυμοτείχου, δια χειρός Δέσποινας Σαρσάκη.