ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΗΤΕΡΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

darvinos2“Ενημερώνω το αξιόλογο ιστολόγιό σας για μια ταινία που προβάλλεται στο Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας “Νοησις” στην Θέρμη Θεσσαλονίκης με τίτλο “Ο Δαρβίνος και το μυστήριο της φύσης 3D”. Όπως όλοι γνωρίζουμε η θεωρία αυτή του Δαρβίνου στηρίζεται στην άποψη πως η ζωή στην γη έχει εξελικτική πορεία και τα είδη διαδέχονται το ένα το άλλο κατά εξελικτικό τρόπο. Το ίδιο και ο άνθρωπος. Άλλωστε γνωστότερη περίπτωση αυτής της θεωρίας είναι η δήθεν εξέλιξη του πιθήκου σε άνθρωπο. Η θεωρία αυτή φυσικά δεν συμφωνεί με το βιβλίο της Γένεσης της Παλαιάς Διαθήκης όπου αναφέρει πολύ συγκεκριμένα πως η δημιουργία του ανθρώπου έγινε ξεχωριστά από την δημιουργία των ζώων.

Την ταινία αυτή λοιπόν που προβάλλεται στο Νόησις (http://www.noesis.edu.gr/index.php?action=article_gigantoothoni&pageTitle=darwin) παρακολουθούν κυρίως παιδιά και μάλιστα στα πλαίσια των εκπαιδευτικών σχολικών εκδρομών. ‘Όπως καταλαβαίνει κανείς από τον τίτλο αλλά και από το διαφημιστικό βιντεάκι, πρόκειται για μια εντυπωσιακή ταινία και μάλιστα τρισδιάστατη. Ας προσέξουν λοιπόν οι γονείς αν λάβουν σημείωμα από το σχολείο (την επισκέπτονται και δημοτικά σχολεία) γι’ αυτήν την προβολή.

Αναφέρω σύντομα για όσους δεν το γνωρίζουν το περιστατικό* που συνέβη στον οσιακής μνήμης Γέροντα Παΐσιο όταν ήταν μικρός. Κάποιος γνωστός του, για να τον πειράξει επειδή γνώριζε την ευλάβεια του, του μίλησε για την θεωρία του Δαρβίνου λέγοντάς του πως και η επιστήμη λέει ότι δεν μας έφτιαξε ο Θεός αλλά είμαστε εξέλιξη του πιθήκου και πως ο Χριστός ήταν απλώς ένας καλός άνθρωπος. Ο Γέροντας που ήταν τότε μικρός (περίπου 10 χρονών) στενοχωρήθηκε πολύ με αυτό και πηγαίνοντας στο εκκλησάκι της Αγ. Βαρβάρας στην Κόνιτσα όπου έμενε, παρεκάλεσε τον Θεό να του δώσει ένα σημάδι ότι πράγματι υπάρχει. Τελικά είπε μέσα του “και αν ακόμα δεν είναι Θεός μήπως δεν αξίζει να τον αγαπάω, αφού ήταν τόσο καλός;” και αμέσως ο Χριστός του φανερώθηκε μέσα στο φως της Δόξας Του και βρήκε ξανά την γαλήνη της η ψυχή του.

Ανέφερα το περιστατικό γιατί είναι χαρακτηριστικό του πόσο επικίνδυνες είναι για τις παιδικές ψυχές αυτές οι θεωρίες. Εάν τάραξε την ψυχή του μικρού τότε Αρσένιου απλώς και μόνο αυτή η διήγηση, πόσο μάλλον μια εντυπωσιακή παράσταση που προβάλλεται σε παιδιά που πιθανότατα να μην έχουν και το πνευματικό υπόβαθρο που είχε ήδη από τα μικρά του χρόνια ο Γέροντας Παΐσιος.”

 

 

Διηγήθηκε ο Γέροντας: “… κάποιος φίλος του αδελφού μου, ο Κώστας, του είπε, “θα τον κάνω εγώ να τα παρατήσει όλα”. Ήρθε και μου ανέπτυξε την θεωρία του Δαρβίνου. Κλονίστηκα τότε και είπα: “Θα πάω να προσευχηθώ και αν ο Χριστός είναι Θεός θα μου παρουσιαστεί να πιστέψω. Μια σκιά, μια φωνή, κάτι θα μου δείξει”. Τόσο μου έκοβε. Πήγα και άρχισα μετάνοιες και προσευχή για ώρες αλλά τίποτε. Στο τέλος τσακισμένος σταμάτησα. Μου ήρθε τότε στην σκέψη κάτι που μου είχε πει ο Κώστας: “Παραδέχομαι ότι ο Χριστός είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος, δίκαιος, ενάρετος, τον οποίο εμίσησαν από φθόνο για την αρετή του και τον καταδίκασαν οι συμπατριώτες του.” Τότε είπα:” Αφού είναι τέτοιος άνθρωπος και άνθρωπος μόνο να ήταν αξίζει να τον αγαπήσω, να τον υπακούσω και να θυσιαστώ γι’ αυτόν. Δεν θέλω ούτε παράδεισο, ούτε τίποτα. Για την αγιότητά Του και την καλοσύνη Του αξίζει κάθε θυσία (καλός λογισμός και φιλότιμο).” Ο Θεός περίμενε την αντιμετώπισή μου, ύστερα από αυτό παρουσιάστηκε ο ίδιος ο Χριστός μέσα σε άφθονο φως. Φαινόταν από την μέση και πάνω. Με κοίταξε με πολύ αγάπη και μου είπε: “Εγώ ειμί η Ανάστασις και η Ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη ζήσεται”. Τα λόγια αυτά ήταν γραμμένα και στο Ευαγγέλιο που κρατούσε ανοικτό στο αριστερό χέρι Του.”

Το γεγονός αυτό διέλυσε στον δεκαπενταετή Αρσένιο τους λογισμούς αμφιβολίας, που τάραζαν την παιδική του ψυχή, και γνώρισε με την χάρη του Θεού τον Χριστό ως Θεό αληθινό και Σωτήρα του κόσμου. Βεβαιώθηκε για τον Θεάνθρωπο όχι από άνθρωπο ή από βιβλία αλλά από τον ίδιο τον Κύριο που του αποκαλύφθηκε και μάλιστα σε τέτοια ηλικία. στερεωμένος πλέον στην πίστη μονολογούσε: “Kώστα άμα θέλεις τώρα, έλα να συζητήσουμε!”

 

+(“Βιος γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου”, Ιερομόναχου Ισαάκ, σελ. 50).

 

Τ.Α. (τα πλήρη στοιχεία βρίσκονται στη διάθεσή μας)