Τοῦ Ρούντα Γεωργίου, νομικοῦ
Καλοκαίρι τοῦ 2016 καὶ ἕνα ἀνέλπιστο γεγονὸς ἦλθε νὰ μοῦ ἀλλάξει τὴ ζωὴ καὶ νὰ μὲ γεμίσει μὲ Θάρρος, Δύναμη, Ἐλπίδα, θυμίζοντάς μου ἔντονα τὸ χρέος τῶν σημερινῶν Ρωμηῶν ἀπέναντι στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ στὴν πατρίδα μας, τὴν Ἑλλάδα!
Δὲν μποροῦσα νὰ φανταστῶ ποτέ ὅτι θὰ πατοῦσα τὰ Ἁγιασμένα, ἡρωικὰ καὶ αἱματοβαμμένα χώματα τῆς Βορείου Ἠπείρου, μιᾶς περιοχῆς τῆς Ἑλλάδος ἡ ὁποία μαρτυρεῖ μέχρι καὶ σήμερα τὴν Ἑλληνικὴ αρουσία, καθὼς κατοικήθηκε ἤδη ἀπὸ τὸν 10ο π.Χ. αἰ. ἀπὸ φύλα Ἑλληνικά, ὅπως οἱ Χάονες, οἱ Μολοσσοί, οἱ Πελασγοὶ ἢ οἱ Δωριεῖς. Μιὰ ματιὰ ἐξάλλου στοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες γεωγράφους, ἱστορικοὺς καὶ φιλοσόφους μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ. Μιὰ γεωγραφικὴ περιοχὴ τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ἐπίσης μέχρι καὶ σήμερα εἶναι γεμάτη ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη θυσιαστικὴ μαρτυρία γιὰ τὴν Ἀγάπη Τοῦ Χριστοῦ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ θυσία ἑκατοντάδων ἡρώων, οἱ ὁποῖοι προσέφεραν τὴ ζωή τους γιὰ τὴν ἐθνικὴ ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ κοσμικὲς καταδυναστευτικὲς δυνάμεις. Ἐξάλλου ὁ τάφος τοῦ μεγάλου Ἁγίου καὶ Ἰσαποστόλου τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ρωμηοσύνης, τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τὸν ὁποῖο μᾶς ἀξίωσε Ὁ Θεὸς νὰ προσκυνήσουμε, βρίσκεται μέχρι καὶ σήμερα σὲ αὐτὴν τὴν Ἑλληνικὴ γῆ, ὡς θεματοφύλακας καὶ ἄγρυπνος φρουρός, ἀποδεικνύοντας ὅτι ἐκεῖ εἶναι Ἑλλάδα, εἶναι Ρωμηοσύνη!
Τὰ βήματά μου λοιπὸν μὲ ἔφεραν στὶς Βουλιαράτες, ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα χωριὰ τῆς Ἄνω Δρόπολης στὴ Βόρειο Ἤπειρο, τὸ ὁποῖο ὑπάγεται στὸν νομὸ Ἀργυροκάστρου καὶ εἶναι χτισμένο στὴν ἀνατολικὴ πλευρὰ τοῦ βουνοῦ ‘‘Κόζιακας’’, σὲ μιὰ πολὺ ὄμορφη καὶ γραφικὴ τοποθεσία. Ἕνα μικρὸ χωριό, τὸ ὁποῖο κρύβει μέσα στὴν καρδιὰ του μιὰ μεγάλη καὶ ἔνδοξη ἱστορία γιὰ τὴν Ἑλλάδα! Ἐκεῖ στὶς Βουλιαράτες εὑρίσκεται τὸ πρῶτο καὶ μοναδικὸ στρατιωτικὸ κοιμητήριο μὲ ἀναγνωρισμένους πεσόντες Ἕλληνες τοῦ ἡρωικοῦ ἔπους τοῦ 1940, ὅπου αὐτὴν τὴ στιγμὴ ἀναπαύονται τὰ κορμιὰ μερικῶν δεκάδων πολεμιστῶν! Οἱ ὑπόλοιποι περίπου 13.000 πολεμιστές μας δυστυχῶς ἀναμένουν ἀκόμη ἀπὸ ἐμᾶς νὰ κάνουμε κάτι, νὰ συλλέξουμε τὰ ὀστᾶ τους, τὰ ὁποῖα εἶναι διάσπαρτα στὰ ἡρωικὰ βουνὰ ὅπου πολέμησαν καὶ νὰ τὰ ἐνταφιάσουμε ἀποδίδοντας τὶς ἁρμόζουσες θρησκευτικὲς καὶ ἐθνικὲς τιμές, ὅπως τοὺς ἁρμόζει ἀλλὰ καὶ ὅπως εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ κάνουμε ὡς Ἕλληνες!
Αὐτὸ εἶναι ἐξάλλου ἕνα ἀρχέγονο ἔθιμο τοῦ Γένους μας, ἡ ἀπόδοση τιμῶν σὲ ὅσους ὑπερέβησαν ἑαυτούς καὶ προσεφέρθησαν γιὰ τὸ κοινὸ καλό! Ἂς θυμηθοῦμε ὅμως τί ἔγινε στὶς Βουλιαράτες! Ξημέρωνε 1η Δεκεμβρίου 1940, τὸ χιόνι εἶχε σκεπάσει ὅλη τὴν περιοχὴ καὶ ἕνα τμῆμα τοῦ Ἰταλικοῦ στρατοῦ, τὸ ὁποῖο ὀπισθοχωροῦσε, περνώντας ἀπὸ τὸ σημεῖο αὐτό, κατέλαβε τὸ ὕψωμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, τὸ ὁποῖο εὑρίσκεται ἐκεῖ. Στὸν λόφο αὐτὸν αἰώνιος φύλακας τὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου γεμίζει μὲ μιὰ ἄλλη ἀτμόσφαιρα τὸ τοπίο.
Σκοπὸς τῶν Ἰταλῶν ἦταν νὰ ἐμποδίσουν τὴν προέλαση τῶν Ἑλληνικῶν δυνάμεων μὲ δολιοφθορὲς καὶ εὐθεῖες ἐπιθετικὲς κινήσεις. Ὅμως, ἤδη ἀπὸ τὴν 28η Νοεμβρίου τὸ 6ο Σύνταγμα Πεζικοῦ ἀπὸ τὴν Κόρινθο, ὑπαγόμενο στὴν ΙΙΙ Μεραρχία, μὲ Διοικητὴ τὸν ὑποστράτηγο Γεώργιο Μπάκο εἶχε ἤδη ἀφιχθεῖ στὴν περιοχὴ μὲ μεγάλες δυσκολίες καὶ ταλαιπωρία καὶ ἑτοιμαζόταν νὰ ἀναχαιτίσει τὸν ἐχθρό! Ὁ Διοικητὴς ἐγκατασταθεὶς στὴν οἰκία τοῦ Βαγγέλη Ζάρου ἄρχισε νὰ ὀργανώνει τὸ σχέδιο μάχης καὶ τὴ σχετικὴ τακτική, χωρὶς νὰ χάνει χρόνο!
Τὰ χαράματα τῆς 1ης Δεκεμβρίου ἄρχισε ἡ μάχη! Οἱ Ἕλληνες δὲν ἄφησαν περιθώρια ἀντίδρασης στοὺς Ἰταλούς, ἡ ὀργανωμένη τακτική, ὁ πατριωτισμὸς καὶ τὸ μοναδικὸ μαχητικὸ φρόνημα τῶν Ἑλλήνων πολεμιστῶν ἐξουδετέρωσαν τοὺς Ἰταλοὺς καὶ τοὺς ἀνάγκασαν σὲ ὀπισθοχώρηση! Ἡ μάχη ἦταν σκληρὴ καὶ γιὰ τὶς δυὸ πλευρές. Οἱ Ἰταλοὶ κρυμμένοι στὶς θέσεις τους δὲν κατάφεραν νὰ συγκρατήσουν τοὺς Ἕλληνες! Ἐκεῖ λοιπὸν σὲ αὐτὸν τὸν ἔνδοξο τόπο οἱ Ἕλληνες κάτοικοι, τηρώντας τὰ πατροπαράδοτα ἤθη καὶ ἔθιμα τοῦ γένους μας, ἔθαψαν σὲ ἕνα νεκροταφεῖο τοὺς νεκροὺς μὲ κάθε τιμή, τοποθετώντας σὲ κάθε μνῆμα τὸ ὄνομα τοῦ κάθε πολεμιστοῦ καὶ ἕναν Σταυρό! Δυστυχῶς ὅμως τὸ αὐταρχικὸ καὶ ἄθεο καθεστὼς τοῦ Χότζα, εἶχε ἤδη ξεκινήσει, ἀπὸ τὸ 1945 καὶ μετὰ, τὸν διωγμὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλλὰ καὶ τοῦ Ὀρθόδοξου Χριστιανικοῦ στοιχείου στὴν περιοχή! Κάθε τί Ὀρθόδοξο ἔπρεπε νὰ ἐξαφανιστεῖ καὶ νὰ καταστραφεῖ ἀπὸ προσώπου γῆς σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Χότζα, ὁ ὁποῖος μάλιστα μὲ τὸν Ν. 4337 τὸ 1967 μετέτρεψε τὴν Ἀλβανία στὴ μόνη ἄθεη χώρα ἀπαγορεύοντας κάθε θρησκευτικὴ ἐκδήλωση.
Ἐκκλησίες καταστράφηκαν ἐκ θεμελίων μὲ μπουλντόζες, ἄλλες κάηκαν, ἄλλες χρησιμοποιήθηκαν ὡς στάβλοι ἢ ἀποθῆκες. Τὸ βέβηλο καθεστὼς τοῦ Χότζα δὲν δίστασε νὰ καταστρέψει μὲ μίσος τὸ ὁτιδήποτε Ὀρθόδοξο καὶ Ἑλληνικό! Ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀπάνθρωπο καὶ ἀντίθεο μένος δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ξεφύγει καὶ τὸ νεκροταφεῖο στὶς Βουλιαράτες. Ἡ ἐκκλησία εἶχε ἀναθέσει τὴν φύλαξή του σὲ ἕναν χωριανό,
τὸν Δημήτριο Μπάκο, ὁ ὁποῖοσ γιὰ σαράντα χρόνια προστάτευε τὸν ἡρωικὸ αὐτὸν χῶρο! Ἡ ἐκκλησία καταστράφηκε, ὅμως ὁ Δημήτριος Μπάκος μὲ βαθὺ αἴσθημα εὐθύνης ἀπέναντι στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη του καὶ στὴν ἡρωικὴ θυσία τῶν Ἑλλήνων πολεμιστῶν, θάβει τοὺς σταυροὺς τῶν στρατιωτῶν καὶ κατασκευάζει ἕνα πρόχειρο σχεδιάγραμμα μὲ τὶς θέσεις τῶν τάφων τῶν στρατιωτῶν ἀντιστοιχώντας σὲ
κάθε ἕναν τὸ ὄνομα τοῦ κάθε πολεμιστοῦ! Λίγο πρὶν ἀποβιώσει τὸ 1972 ὁ Δημήτριος Μπάκος δίνει τὸ σχεδιάγραμμα αὐτὸ στὰ παιδιά του μὲ τὴ διαταγὴ νὰ παραδοθεῖ μόνο σὲ Ἕλληνες, τὴν κατάλληλη στιγμή!
Ἀπὸ τὸ 1991, ὅταν βρέθηκε ἡ κατάλληλη στιγμή, μέχρι καὶ σήμερα ὁ Γεώργιος Μπάκος, μαζὶ μὲ τοὺς χωριανοὺς ξεθάβει τοὺς Σταυροὺς τῶν Ἑλλήνων πεσόντων καὶ τοὺς ξαναβάζει στὴν θέση τους, σύμφωνα μὲ τὸ σχεδιάγραμμα, τὸ ὁποῖο εἶχε φτιάξει ὁ Δημήτριος Μπάκος καὶ τὸ ὁποῖο παραδόθηκε στὸν Ἕλληνα πρόξενο τοῦ Ἀργυροκάστρου. Σύμφωνα μὲ αὐτὸ ἔγινε ἡ ἀνακομιδὴ καὶ ἡ ἀνακαίνιση τοῦ χώρου ἀπὸ τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀλβανίας καὶ τὸ Ἑλληνικὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης! Μιὰ ἀληθινὴ σκυτάλη Πίστεως, Τιμῆς, Ἀξιοπρέπειας καὶ Μαχητικοῦ φρονήματος! Μόλις μᾶς ἀντίκρισε ὁ σύγχρονος θεματοφύλακας τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος μας ἐκεῖ, ἡ καρδιὰ του γέμισε συγκίνηση, τὴν ὁποία μᾶς τὴν ἐξέφρασε ἀμέσως!
Τὰ δικά μας αἰσθήματα μοναδικὰ καὶ ἀνάμεικτα! Δέος, Σεβασμός, Εὐγνωμοσύνη, Μνήμη ἱστορίας Εὐθύνη γιὰ τὸ μέλλον, Θλίψη γιὰ τὰ ὅσα δὲν ἔχουν γίνει μέχρι στιγμῆς ἀπὸ τὸ ἐπίσημο Ἑλληνικὸ κράτος ἀλλὰ καὶ Θαυμασμὸς γιὰ τὸ παράδειγμα ὅλων ὅσων ἄφησαν τὰ κορμιὰ τους μαχόμενοι στὸ ἡρωικὸ αὐτὸ μέρος!
Μέσα στὶς καρδιὲς μας ἕνα μήνυμα μεταφέρθηκε ἀθόρυβα ἀπὸ τοὺς πεσόντες :
«Συνεχίστε νὰ τιμᾶτε τοὺς προγόνους σας, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ἡρωικῶς ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος, ὅπως κάναμε καὶ ἐμεῖς ἐδῶ στὶς Βουλιαράτες! Μὴν Διστάσετε Ποτέ, ὅπως δὲν διστάσαμε οὔτε ἐμεῖς! Συνεχίστε … ! » Εὐχόμαστε νὰ ἀποδειχθοῦμε ἀντάξιοι αὐτῆς τῆς κληρονομιᾶς! Ἡ φωνή τους, μέσα ἀπὸ τὰ μνήματα, μᾶς γέμισε τὴν καρδιὰ μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι σὲ αὐτὸν ἐδῶ τὸν τόπο ὁτιδήποτε καὶ νὰ γίνει, πάντοτε θὰ γεννῶνται ἄνθρωποι μὲ ἀνδρεῖο καὶ θυσιαστικὸ φρόνημα, οἱ ὁποῖοι ἔχοντας στὴν καρδιὰ τους τὴν Ἀλήθεια καὶ τὴν Ἐλευθερία Τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Πατρίδος, θὰ ἀφήνουν ἀνεξίτηλα στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία τὸ παράδειγμά τους, τὸ ὁποῖο θὰ λέει ὅτι: λίγοι ἀνδρεῖοι καὶ ἐλεύθεροι ἄνθρωποι στέκονται παλληκαρίσια ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος ἀπέναντι σὲ πολλούς, φαύλους καὶ σκλαβω μένους δυνάστες καὶ τοὺς νικοῦν! Καὶ αὐτὸ θὰ συνεχίσει νὰ γίνεται πάντοτε στὴν Ἑλλάδα, ὁτιδήποτε κι ἂν συμβεῖ …!