Αποφθέγματα Αββά Ισαάκ του Σύρου -89-

89 

πρέ­πει λοι­πόν ὁ μο­να­χός νά ἔ­χη ὡ­ραῖ­α ἀ­πό κά­θε πλευ­ρά ἤ­θη. Δι­ό­τι αὐ­τές εἶ­ναι οἱ ἀ­ρε­τές πού μαρ­τυ­ροῦν τήν ἀ­πό τόν κό­σμο πλή­ρη νέ­κρω­σή του καί τήν ἐγ­γύ­τη­τά του πρός τόν Θεό: Δη­λα­δή πε­ρι­φρό­νη­ση πρός τά ὁ­ρώ­με­να, πλή­ρη ἀ­κτη­μο­σύ­νη, τε­λεία­ κα­τα­φρό­νη­ση τῆς σαρ­κός, νη­στε­ί­α ὑ­ψη­λή (αὐ­στη­ρή), δι­α­μο­νή στήν ἡ­συ­χί­α, εὐ­τα­ξί­α τῶν αἰ­σθή­σε­ων, προ­φύ­λα­ξη τῆς ὁ­ρά­σε­ως, ἀ­πο­φυ­γή κά­θε ἔ­ρι­δος γιά πράγ­μα­τα τοῦ αἰ­ῶ­νος το­ύ­του, βρα­χυ­λο­γί­α, κα­θα­ρό­τη­τα ἀ­πό μνη­σι­κα­κί­α, ἁ­πλό­τη­τα με­τά δι­α­κρί­σε­ως. Νά μή γί­νε­ται γνω­στός ἀ­πό το­ύς ἀν­θρώ­πους, οὔ­τε νά κα­τα­κρί­νε­ται, νά μή δε­σμε­ύ­ε­ται διά φι­λί­ας καί κοι­νω­νί­ας μέ κα­νέ­να ἄν­θρω­πο. Νά ἀ­πο­φε­ύ­γη πάν­το­τε το­ύς ἀν­θρώ­πους καί ἀ­δι­α­λε­ί­πτως νά ἐ­πι­μέ­νη καρ­τε­ρι­κῶς στίς προ­σευ­χές καί τίς ἀ­να­γνώ­σεις, νά μή ἀ­γα­πᾶ τήν τι­μή οὔ­τε νά εὐ­χα­ρι­στῆ­ται μέ τίς φι­λο­ξε­νί­ες, νά ἀ­πο­φε­ύ­γη τίς κο­σμι­κές ἐ­πι­θυ­μί­ες καί τήν ἀ­να­ζή­τη­ση καί ἀ­νά­μνη­ση τῶν πραγ­μά­των αὐ­τῶν. Νά  ἔχη τό πρό­σω­πο στε­γνό καί συρ­ρι­κνω­μέ­νο, νά δα­κρύ­ζη συ­νε­χῶς νύ­κτα καί ἡ­μέ­ρα, νά φυ­λάσ­ση τήν σω­φρο­σύ­νη του καί νά εἶ­ναι κα­θα­ρός ἀ­πό τήν κοι­λι­ο­δου­λε­ί­α. (Ι΄,44). 

 

Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.

Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα 

Ετικέτες - Σχετικά Θέματα