87
σέ ὅλα τά σχήματα καί τίς πράξεις του ὁ μοναχός πρέπει νά εἶναι τύπος ὠφελείας σ᾿ αὐτούς πού τόν βλέπουν, οὕτως ὥστε ἐξ αἰτίας τῶν πολλῶν ἀρετῶν του πού ἀκτινοβολοῦν, οἱ ἐχθροί τῆς ἀληθείας νά ὁμολογοῦν, καί χωρίς νά τό θέλουν, ὅτι στούς Χριστιανούς ὑπάρχει ἐλπίδα σωτηρίας βεβαία καί ἀδιάσειστη, καί νά προστρέχουν σ᾿ αὐτόν ἀπό παντοῦ σάν σέ καταφύγιο (ἅγιο καί πνευματικό). (Ι΄,43).
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα