Γράφει ο Κώστας Παναγόπουλος
Τέθηκε, από τις 22 Απριλίου έως τις 6 Μάιου 2020, σε δημόσια διαβούλευση (opengov.gr) το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις», δημιουργώντας έκπληξη το γεγονός ότι ένα Νομοσχέδιο τέτοιου ειδικού βάρους προωθείται σε διαβούλευση μέσα στη σιωπή και τον αναγκαστικό κοινωνικό αποκλεισμό στις μετακινήσεις λόγω της εξαπλώσεως του κορονοϊού.
Μεταξύ των μεταρρυθμίσεων που εισάγονται με τις προτεινόμενες διατάξεις είναι: «Αγγλικά στο νηπιαγωγείο: Εισάγεται πιλοτικά στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου η ενασχόληση των μαθητών με την αγγλική γλώσσα μέσω δημιουργικών δραστηριοτήτων».
Πριν μάθουν να γράφουν επισήμως το αλφάβητο στα ελληνικά, βάζουν τα ελληνόπουλα να δραστηριοποιούνται στα αγγλικά.
Ιδιαίτερη αίσθηση έχει προκαλέσει η πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας για την εισαγωγή πιλοτικά στο υποχρεωτικό πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου δράσεως για τη δημιουργική ενασχόληση των μαθητών με την αγγλική γλώσσα μέσω της οργάνωσης και υλοποίησης δραστηριοτήτων. Βάσει του πλαισίου διαλόγου και των προτεινομένων εκ μέρους του Υπουργείου, τα μικρά ελληνόπουλα θα αλληλεπιδρούν με έναν εκπαιδευτικό κλάδου ΠΕ06 Αγγλικής Φιλολογίας, παρουσία του Νηπιαγωγού τους.
Αιτιολογική Έκθεση για αγγλικά στα Νηπιαγωγεία με πολιτικό και παιδαγωγικό σκεπτικό… «επιπέδου νηπιαγωγείου»
Κατά την Αιτιολογική Έκθεση επί του Άρθρου 2 του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου, το οποίο φιλοδοξεί να αποτελέσει Νόμο της Ελληνικής Πολιτείας επί της πιλοτικής εισαγωγής της Αγγλικής Γλώσσας στα Νηπιαγωγεία, διαπιστώνει κανείς, για άλλη μια φορά, την επιπολαιότητα και τη σύνταξη σκεπτικού Αιτιολογικής Εκθέσεως… σε «επίπεδο νηπιαγωγείου», διότι, πως αλλιώς, να θεωρήσει κανείς το επιχείρημα της Αιτιολογικής Εκθέσεως, ότι οι μαθητές του Νηπιαγωγείου θα πρέπει από τα πρώτα χρόνια του μαθητικού τους βίου να έρθουν σε επαφή με την αγγλική γλώσσα, η οποία έχει εμπεδωθεί ως κοινή γλώσσα συνεννόησης (lingua franca) στη σύγχρονη εποχή, και άρα η καλή γνώση της αποτελεί πολύτιμο εφόδιο για τη ζωή τους;
Στην πραγματικότητα, δε δύναται να αντιπαρατεθεί κανείς με αυτονόητα εθνικά, πολιτιστικά, πολιτικά και παιδαγωγικά επιχειρήματα σε όσα δήθεν επιχειρηματολογεί η Αιτιολογική Έκθεση για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, δεδομένου ότι η επιχειρηματολογία εκ μέρους του Υπουργείου είναι τόσο λίγη και τόσο ανεπαρκής, ώστε το προτεινόμενο Άρθρο 2 για τα Νηπιαγωγεία και το αιτιολογικό σκεπτικό του, αξίζει να χαρακτηριστεί ως «επιπέδου νηπιαγωγείου» και άρα ακατάλληλο για δημόσια διαβούλευση.
Ακόμη και εάν δε ληφθούν υπόψιν οι εθνικοί, πολιτιστικοί και κοινωνικής συνοχής λόγοι για την απόρριψη της εισαγωγής των Αγγλικών στα Νηπιαγωγεία, συντρέχουν σαφέστατοι λόγοι, όχι δημιουργικής δραστηριότητας, αλλά πλήρους «δημιουργικής συγχύσεως» των μαθητών Νηπιαγωγείου από ψυχολογικής και παιδαγωγικής απόψεως.
Οι πληροφορίες από το πραγματικό πεδίο διδασκαλίας – Από ποιον φανταστικό πλανήτη νομοθετούν οι αρμόδιοι; – Τα παιδιά ήδη μπερδεύονται μεταξύ Αγγλικών και Ελληνικών στην Α’ Δημοτικού – Πως θα αντιδράσουν φυσιολογικά στο Νηπιαγωγείο;
Οι πληροφορίες από το πραγματικό πεδίο διδασκαλίας μαρτυρούν ότι οι μικροί μαθητές ήδη συγχύζονται και σε υπολογίσιμο ποσοστό από τη διδασκαλία της Αγγλικής Γλώσσας στην Α’ Δημοτικού, καθώς αυτή ισχύει μέχρι στιγμής, με άλλους μαθητές να παλεύουν να ανταποκριθούν στη καθημερινή παιδαγωγική σύγχυση και άλλους πραγματικά να βαλτώνουν μεταξύ ελληνικών και αγγλικών γραμμάτων και αλφαβήτου, ελληνικών και αγγλικών ακουσμάτων και ούτω καθεξής.
Στο μεταξύ, οι αρμόδιοι του Υπουργείου Παιδείας, μη αντιλαμβανόμενοι τα παραπάνω ή απλώς τελώντας εν αγνοία, προτείνουν ασυλλόγιστα στο υπό Διαβούλευση Σχέδιο Νόμου την αύξηση των ωρών διδασκαλίας των Αγγλικών στην Α’ και Β’ Δημοτικού, από μία ώρα σε δύο εβδομαδιαίως! (ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ – άρθρο 3)
Έτσι, αναδεικνύεται το γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας, εισηγείται, κατ’ αυτήν τη στιγμή, ένα Σχέδιο Νόμου από κάποιον μακρινό πλανήτη και όχι βγαλμένο από τη ζύμωση και τις αναφορές από το πραγματικό πεδίο διδασκαλίας, καθώς ισχυρίζεται ότι είναι επ’ ωφελεία των μαθητών η αλληλεπίδραση με την αγγλική γλώσσα από το Νηπιαγωγείο, δηλ. έναν χρόνο νωρίτερα από την Α’ Δημοτικού, όπου, ήδη, τα περισσότερα Δημοτικά «τραβούν τα μαλλιά τους» με τα όσα συνδυαστικώς είναι υποχρεωμένα να εισάγουν ή μάλλον να βάλουν στριμωχτά στα κεφάλια των μικρών μαθητών.
Διθυραμβική αναφορά στην Αγγλική Γλώσσα ως lingua franca – Νομίζουν ότι φτιάχνουν «παγκόσμιους πρωταθλητές» ενώ δημιουργούν «παγκόσμιους ουραγούς»
Εξάλλου, η αναφορά σε “lingua franca” περί της Αγγλικής Γλώσσας στην Αιτιολογική Έκθεση του προτεινόμενου Σχεδίου Νόμου, πέραν της μοναξιάς του επιχειρήματος το οποίο δε συνοδεύεται από επαρκές πλήθος άλλων, οδηγεί αυθορμήτως προς την υπενθύμιση προς τους αρμοδίους της Εκθέσεως, ότι “lingua franca” υπήρξε επί αιώνες η Ελληνική Γλώσσα και όχι η Αγγλική, καθώς τα Ελληνικά χρησιμοποιούνταν για εκατοντάδες εκατοντάδων ετών για την επικοινωνία ατόμων με διαφορετικές μητρικές γλώσσες, επειδή ήταν εκτενώς διαδεδομένα στον γνωστό τότε κόσμο και ευρέως κατανοητά.
Ασφαλώς, η Αγγλική αποτελεί, στις ημέρες μας, μία lingua franca, αλλά αυτό δε δύναται να χρησιμοποιείται ως επιχείρημα Εθνικής Παιδείας, ώστε να εισέλθουν τα Αγγλικά από τόσο νωρίς στα διδασκαλικά ακούσματα των Ελλήνων μαθητών, δεδομένου κάτι τέτοιο δε θα δημιουργήσει μελλοντικούς «παγκόσμιους πρωταθλητές», αλλά μελλοντικούς «παγκόσμιους ουραγούς», που θα πληγούν από πάρα πολύ μικροί μέσα από συμπτώματα παιδαγωγικής συγχύσεως, μην συνειδητοποιώντας από πού προέρχονται, που βαδίζουν και τι επιζητούν από τον παγκόσμιο στίβο, μη φροντίζοντας οι αρμόδιες αρχές για την ισορροπία της ψυχολογικής υγείας τους εν μέσω «άλφα» και «βήτα» ή «έϊ», «μπι», «σι», σε ηλικία μεταξύ πεντέμισι και έξι ετών!