ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ

1 Ιουνίου 2014 σε ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΕΣ

Ἡ πρόσφατη προεκλογικὴ περίοδος διεξήχθη μέσα σὲ κλῖμα πόλωσης καὶ καταστροφολογίας, κατὰ τρόπο ὥστε ἐμεῖς οἱ πολῖτες νὰ αἰσθανώμαστε ὅτι μὲ τὴν ψῆφο μας θὰ συμμετείχαμε σὲ ἕναν πόλεμο, ὅπου ἡ κάθε μία πλευρὰ – κόμμα κατεῖχε τὴν ἀπόλυτη ἀλήθεια καὶ τὴ μόνη λύση γιὰ τὴ χώρα μας. Τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς πολωτικῆς προσπάθειας τῶν κομματικῶν στρατηγείων δὲν εἶναι πλήρως ὁρατὰ ἀκόμη καὶ, δυστυχῶς, προοιωνίζονται σοβαρότατους κινδύνους γιὰ τὴν ἑνότητά μας. Βρισκόμαστε σὲ ἕνα κρίσιμο σημεῖο, ὅπου, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ καὶ, πρωτίστως, πνευματικὴ κρίση ποὺ ἀντιμετωπίζουμε, ξένοι κύκλοι καὶ ἡμεδαποὶ ὑπηρέτες τους ἔχουν ὡς ευσεβῆ πόθο τὸν διχασμό μας καὶ τὴ συνεπακόλουθη πλήρη ἀποσύνθεση τοῦ Γένους μας. Γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς κρίνουμε σκόπιμο νὰ ἀναδημοσιεύσωμε τὸ σχετικὸ ἐκδοτικὸ σημείωμα παλαιότερου τεύχους τοῦ περιοδικοῦ μας ΄΄Ἐρῶ΄΄, ποὺ εἶχε ἀφιέρωμα στὴν Ἑνότητα τοῦ Γένους…

Στὸ ση­μεί­ω­μα τοῦ προ­η­γού­με­νου τεύ­χους μας* εἴ­χα­με ξε­κι­νή­σει μιὰ ἀ­να­φο­ρὰ στοὺς λό­γους ποὺ μᾶς ὁ­δή­γη­σαν στὸ νὰ ὀ­νο­μα­στεῖ τὸ Σω­μα­τεῖ­ο μας «Ἑ­νω­μέ­νη Ρω­μη­ο­σύ­νη» καὶ εἴ­χα­με στα­θεῖ στὴ λέ­ξη «Ρω­μη­ο­σύ­νη» ἐ­πι­ση­μαί­νον­τας, ἐ­κτὸς τῶν ἄλ­λων, ὅ­τι ἡ κα­τα­νό­η­ση τοῦ νο­ή­μα­τος τῆς λέ­ξης αὐ­τῆς ἀ­πο­τε­λεῖ συγ­χρό­νως καὶ μι­ὰ μορ­φὴ δρά­σης καὶ ἀν­τι­με­τώ­πι­σης τῶν προ­βλη­μά­των τοῦ Γέ­νους. Πρὸς αὐ­τὴ τὴν κα­τεύ­θυν­ση, κα­θό­λου τυ­χαῖ­α δὲν εἶ­ναι καὶ ἡ λέ­ξη «Ἑ­νω­μέ­νη» στὴν ὀ­νο­μα­σί­α μας.

Καὶ τοῦ­το για­τί ὁ Ἑλ­λη­νι­κὸς λα­ὸς ἂν καὶ ἔ­χει τὴ με­γα­λύ­τε­ρη προ­σφο­ρὰ στὸν πο­λι­τι­σμὸ τῆς ἀν­θρω­πό­τη­τος καὶ εἶ­ναι αὐ­τὸς ποὺ δού­λευ­σε πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ ὅ­λους στὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ο τῆς σω­τη­ρι­ώ­δους Πί­στε­ως, δυ­στυ­χῶς, πολ­λά­κις ἔ­πα­θε ἀ­πὸ τὴν ἔλ­λει­ψη Ἑ­νό­τη­τας στὴν πο­ρεί­α του μέ­σα στὸν χρό­νο. Τὸ Γέ­νος μας συν­δυ­ά­ζει τὸ με­γα­λεῖ­ο τῆς δη­μι­ουρ­γί­ας καὶ τὴν τρα­γι­κό­τη­τα τῆς αὐ­το­κα­τα­στρο­φῆς. Πο­λε­μᾶ γεν­ναί­α καὶ νι­κᾶ στὰ πε­δί­α τῶν μα­χῶν καὶ στὴν πε­ρί­ο­δο τῆς εἰ­ρή­νης δὲν μπο­ρεῖ νὰ μο­νι­ά­σει. Δη­μι­ουρ­γεῖ πο­λι­τι­σμὸ καὶ δὲν μπο­ρεῖ νὰ τὸν δι­α­φυ­λά­ξει. Ἡ ἱ­στο­ρί­α τοῦ λα­οῦ μας εἶ­ναι λοι­πὸν πο­λὺ δι­δα­κτι­κὴ ἀ­πὸ τὰ πα­θή­μα­τά του λό­γω τῆς δι­χό­νοι­ας. Σή­με­ρα, μὲ τὶς πολ­λὲς δυ­σκο­λί­ες ποὺ ἀν­τι­με­τω­πί­ζου­με, πολ­λὰ θὰ μπο­ρού­σα­με νὰ δι­δα­χθοῦ­με ἐν­θυ­μού­με­νοι τὸ πα­ρελ­θόν μας. Ἡ προ­σπά­θει­α γιὰ Ἑ­νό­τη­τα λοι­πὸν ἀ­πο­τε­λεῖ ἄλ­λη μι­ὰ  πρό­τα­σή μας στὰ προ­βλή­μα­τα τοῦ Γέ­νους μας.

Καὶ ἀ­πα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση γιὰ τὴν εὐ­ό­δω­ση τῆς προ­σπάθει­άς μας γιὰ Ἑ­νό­τη­τα  εἶ­ναι  ἡ με­τα­ξὺ μας Ἀ­γά­πη, ἡ Συγ­χώ­ρε­ση, ἡ Με­τά­νοι­α καὶ ἡ Αὐ­τε­πί­γνω­ση.

Αὐ­τὸς ὁ σω­τή­ρι­ος προ­σω­πι­κὸς ἀ­γώ­νας γιὰ τὴ βελ­τί­ω­ση τῆς πνευ­μα­τι­κῆς κα­τά­στα­σης τοῦ κα­θε­νὸς μας νο­η­μα­το­δο­τεῖ­ται καὶ εὐ­ο­δώ­νε­ται μό­νο μέ­σα στὴν Ὀρ­θό­δο­ξη Ἐκ­κλη­σί­α καὶ Πί­στη μας. Ὅ­σο λοι­πὸν θὰ πα­ρα­μέ­νου­με ὡς πρό­σω­πα ἐν­τὸς της Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ θὰ δι­α­σώ­ζε­ται καὶ τὸ Γέ­νος μας.

Γιὰ νὰ συμ­βά­λου­με στὰ πα­ρα­πά­νω καὶ στὴ δη­μι­ουρ­γι­κὴ συ­νέ­χει­α τοῦ Γέ­νους μας ἀ­φι­ε­ρώ­νου­με τὸ τέ­ταρ­το τεῦ­χος τοῦ ‘Ἑρῶ’ στὴν Ἑ­νό­τη­τα, μὲ τὴν εὐ­χὴ νὰ ἐ­πι­στρέ­ψου­με στὶς ἀ­ξί­ες μας.

Μὲ τὸ τεῦ­χος αὐ­τὸ κλεί­νει ἕ­νας χρό­νος κυ­κλο­φο­ρί­ας τοῦ πε­ρι­ο­δι­κοῦ καὶ ὁ με­γά­λος ἀ­ριθ­μὸς τῶν συν­δρο­μη­τῶν του ἀλ­λὰ καὶ τὰ θε­τι­κὰ σχό­λι­α ποὺ συ­νό­δε­ψαν τὰ τέσ­σε­ρα ὡς τώ­ρα τεύ­χη του μᾶς δί­νουν θάρ­ρος καὶ ἐλ­πί­δα γιὰ πολ­λὰ ἀ­κό­μη τεύ­χη, μὲ τὴ βο­ή­θει­α τοῦ Θε­οῦ.

Τὸ ἐκδοτικό σημείωμα τοῦ τετάρτου τεύχους τοῦ περιοδικοῦ μας, Δεκέμβριος, 2011