Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

18 Ιουλίου 2012 σε ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΞΙΑ

     Ὅ­σοι ἔ­χουν ἐ­κτε­θεῖ πο­λὺ στὸν ἥ­λιο καὶ ὅ­σοι ἔ­χουν ὑ­ψη­λὰ ἐ­πί­πε­δα τῆς βι­τα­μί­νης D ἔ­χουν λι­γό­τε­ρες πι­θα­νό­τη­τες νὰ ἐμ­φα­νί­σουν σκλή­ρυν­ση κα­τὰ πλά­κας, σύμ­φω­να μὲ Αὐ­στρα­λια­νὴ με­λέ­τη.

     Προ­η­γού­με­νες ἔ­ρευ­νες ἔ­δει­ξαν ὅ­τι ἐ­κεῖ­νοι ποὺ ζοῦν κον­τὰ στὸν Ἰ­ση­με­ρι­νὸ ἔ­χουν λι­γό­τε­ρες πι­θα­νό­τη­τες νὰ ἐμ­φα­νί­σουν τὴ νό­σο σὲ σχέ­ση μὲ ἐ­κεί­νους ποὺ ζοῦν σὲ ὑ­ψη­λό­τε­ρα γε­ω­γρα­φι­κὰ πλά­τη, μί­α δι­α­φο­ρὰ ποὺ μπο­ρεῖ νὰ ἐ­ξη­γεῖ­ται ἀ­πὸ τὴ με­γα­λύ­τε­ρη ἔκ­θε­ση στὸν ἥ­λιο καὶ τὰ ὑ­ψη­λό­τε­ρα ἐ­πί­πε­δα βι­τα­μί­νης D.

     Ὁ Ρόμ­πιν Λού­κας τοῦ Ἐ­θνι­κοῦ Πα­νε­πι­στη­μί­ου τῆς Αὐ­στρα­λί­ας καὶ οἱ συ­νερ­γά­τες του, με­λέ­τη­σαν 216 ἐ­νή­λι­κες, οἱ ὁ­ποῖ­οι μό­λις εἶ­χαν ἐμ­φα­νί­σει τὰ πρῶ­τα συμ­πτώ­μα­τα τῆς σκλή­ρυν­σης κα­τὰ πλά­κας (MS) κα­τὰ τὸ δι­ά­στη­μα 2003-2006.

     Τὰ ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα τῆς ἔ­ρευ­νάς τους δη­μο­σι­εύ­ον­ται στὴν ἐ­πι­θε­ώ­ρη­ση “Neurology”.

     Οἱ ἐ­πι­στή­μο­νες χρη­σι­μο­ποί­η­σαν ἐ­πί­σης μί­α “ὁ­μά­δα σύγ­κρι­σης” πε­ρί­που 400 ἀν­θρώ­πων ἀ­πὸ τὶς ἴ­δι­ες πε­ρι­ο­χὲς τῆς Αὐ­στρα­λί­ας, οἱ ὁ­ποῖ­οι ταί­ρια­ζαν μὲ τοὺς ἐ­θε­λον­τὲς ὑ­πὸ ἐ­ξέ­τα­ση στὴν ἡ­λι­κί­α καὶ στὸ γέ­νος, ἀλ­λὰ δὲν ἐμ­φά­νι­ζαν συμ­πτώ­μα­τα τῆς νό­σου.

     Οἱ ἐ­θε­λον­τὲς καὶ ἀ­πὸ τὶς δύ­ο ὁ­μά­δες κλή­θη­καν νὰ ἀ­παν­τή­σουν πό­σο χρό­νο εἶ­χαν ἐ­κτε­θεῖ στὸν ἥ­λιο καὶ σὲ ποι­ὰ μέ­ρη τοῦ κό­σμου εἶ­χαν ζή­σει στὴ διά­ρκεια τῆς ζω­ῆς τους.

     Ἐ­πί­σης ἐ­λέγ­θη­καν τὰ ἐ­πί­πε­δα φθο­ρᾶς ποὺ εἶ­χε ὑ­πο­στεῖ τὸ δέρ­μα τους ἀ­πὸ τὸν ἥ­λιο καὶ τὸ ἐ­πί­πε­δο τῆς βι­τα­μί­νης D στὸ αἷ­μα τους.

     Κα­τὰ μέ­σον ὅρο, ἐ­κεῖ­νοι ποὺ εἶ­χαν τὰ πρῶ­τα συμ­πτώ­μα­τα τῆς νό­σου εἶ­χαν ἐ­κτε­θεῖ σὲ μι­κρό­τε­ρα ἐ­πί­πε­δα ὑ­πε­ρι­ω­δῶν ἀ­κτι­νῶν UV, μὲ βά­ση τὸν χρό­νο ἔκ­θε­σής τους στὸν ἥ­λιο καὶ τὸ πό­σο κον­τὰ στὸν Ἰ­ση­με­ρι­νὸ εἶ­χαν ζή­σει στὴ διά­ρκεια τῆς ζω­ῆς τους.

     Οἱ ἴ­διοι ἄν­θρω­ποι εἶ­χαν ἐ­πί­σης λι­γό­τε­ρες ἀ­πὸ μι­σὲς πι­θα­νό­τη­τες νὰ ἔ­χουν ὑ­ψη­λὰ ἐ­πί­πε­δα φθο­ρᾶς στὸ δέρ­μα τους ἀ­πὸ τὴν ἔκ­θε­ση στὸν ἥ­λιο μὲ τὰ ἐ­πί­πε­δά τους τῆς βι­τα­μί­νης D νὰ εἶ­ναι κα­τὰ 5 μὲ 10% χα­μη­λό­τε­ρα ἀ­πὸ ἐ­κεί­νους ποὺ δὲν ἔ­πα­σχαν ἀ­πὸ τὴ νό­σο.

     “Ἡ με­λέ­τη μας εἶ­ναι ἡ πρώ­τη ποὺ ἐ­ξε­τά­ζει τό­σο τὴν ἔκ­θε­ση στὸν ἥ­λιο ὅ­σο καὶ τὰ ἐ­πί­πε­δα τῆς βι­τα­μί­νης D ἀ­πὸ τὰ πρῶ­τα κι­ό­λας συμ­πτώ­μα­τα πρὶν ἀ­πὸ τὴν ἐκ­δή­λω­ση τῆς σκλή­ρυν­σης κα­τὰ πλά­κας”, δή­λω­σε στὸ Ρό­ϊ­τερς ὁ Λού­κας.

     Ἡ ἔ­ρευ­να αὐ­τὴ δὲν ἀ­πο­δει­κνύ­ει ὅ­τι ἡ πο­λὺ μι­κρὴ ἔκ­θε­ση στὸν ἥ­λιο ἢ τὰ πο­λὺ χα­μη­λὰ ἐ­πί­πε­δα τῆς βι­τα­μί­νης D προ­κα­λοῦν τὴ νό­σο καὶ ἐ­νῶ οἱ συγ­γρα­φεῖς τῆς με­λέ­της ἐ­πι­χεί­ρη­σαν νὰ δεί­ξουν ὅ­τι, τό­σο ἡ ἔκ­θε­ση στὸν ἥ­λιο ὅ­σο καὶ τὰ ἐ­πί­πε­δα τῆς βι­τα­μί­νης D ἐ­πη­ρε­ά­ζουν ἀ­πὸ μό­να τους τὸν κίν­δυ­νο ἐμ­φά­νι­σης τῆς νό­σου, ὁ­ρι­σμέ­νοι εἰ­δι­κοὶ τὸ ἀμ­φι­σβη­τοῦν.

     “Μπο­ρεῖ νὰ παί­ζουν ἀ­νε­ξάρ­τη­τα κά­ποι­ο ρό­λο, ἀλ­λὰ στὴν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εἶ­ναι ὑ­περ­βο­λι­κὰ δύ­σκο­λο νὰ τὰ ξε­χω­ρί­σεις”, λέ­ει ὁ Ἀλ­μπέρ­το Ἀ­σκέ­ριο, ὁ ὁ­ποῖ­ος με­λε­τᾶ τὴ σχέ­ση ἀ­νά­με­σα στὴν βι­τα­μί­νη D καὶ τὴ σκλή­ρυν­ση κα­τὰ πλά­κας στὴ Σχο­λὴ Δη­μό­σιας Ὑ­γεί­ας τοῦ Πα­νε­πι­στη­μί­ου τοῦ Harvard, ἀλ­λὰ δὲν συμ­με­τεῖ­χε στὴ συγ­κε­κρι­μέ­νη ἔ­ρευ­να.

     Ὅ­πως πα­ρα­τή­ρη­σε ὁ ἴ­διος, οἱ συγ­γρα­φεῖς τῆς με­λέ­της δὲν γνώ­ρι­ζαν τὰ ἐ­πί­πε­δα τῆς βι­τα­μί­νης D στὸ αἷ­μα τῶν ἐ­θε­λον­τῶν καθ᾿ ὅ­λη τὴ διά­ρκεια τῆς ζω­ῆς τους καὶ ἐ­πι­πλέ­ον εἶ­ναι πι­θα­νὸ με­τρών­τας τὴν ἔκ­θε­ση στὸν ἥ­λιο κά­ποι­ου, μέ­σα στὸ χρό­νο νὰ εἶ­ναι οὐ­σι­α­στι­κὰ ἕ­νας ἄλ­λος τρό­πος μέ­τρη­σης τοῦ ἐ­πι­πέ­δου τῆς βι­τα­μί­νης D ποὺ ἔ­χει κα­τὰ τὸ ἴ­διο χρο­νι­κὸ δι­ά­στη­μα.

     Κα­θό­τι ἡ ἔκ­θε­ση στὸν ἥ­λιο συν­δέ­ε­ται μὲ τὸν ὑ­ψη­λὸ κίν­δυ­νο ἐμ­φά­νι­σης καρ­κί­νου τοῦ δέρ­μα­τος, δὲν ἐν­δεί­κνυ­ται ἡ με­γα­λύ­τε­ρη ἔκ­θε­ση στὸν ἥ­λιο.

     Ἐ­ξάλ­λου, τὰ ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα τῆς ἔ­ρευ­νας δὲν ση­μαί­νουν ὅ­τι θὰ πρέ­πει νὰ λαμ­βά­νου­με ἰ­σχυ­ρὲς δό­σεις βι­τα­μί­νης D, δη­λώ­νουν εἰ­δι­κοὶ σὲ θέ­μα­τα ὑ­γεί­ας.

     Τὸ κυ­ρι­ό­τε­ρο μή­νυ­μα τῆς ἔ­ρευ­νας, εἶ­πε ὁ Λού­κας, εἶ­ναι ὅ­τι “ἡ πε­ρι­ο­ρι­σμέ­νη ἔκ­θε­ση στὸν ἥ­λιο… πού συμ­βαί­νει συ­χνά, εἶ­ναι μᾶλ­λον ἐν­δε­δειγ­μέ­νη τό­σο γιὰ τὴν δι­α­τή­ρη­ση τῶν ἐ­πι­πέ­δων τῆς βι­τα­μί­νης D, ἀλ­λὰ καὶ γιὰ ἄλ­λους λό­γους ὑ­γεί­ας”.

Πη­γή:http://www.ellinikanea.gr