ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ – 1960-2009

Ἡ Κυ­πρι­α­κή Δη­μο­κρα­τί­α εἶ­ναι ἡ ἀ­σπί­δα μας. Τή λα­βώ­σα­με μέ τήν ἐμ­φύ­λι­α δι­α­μά­χη μας ἀ­πό τό 1960 μέ­χρι τό 1974. Τήν προ­δώ­σα­με τό 1974 μέ τό πρα­ξι­κό­πη­μα. Τήν ἀ­φή­σα­με ἀ­νο­χύ­ρω­τη στό ἔ­λε­ος τοῦ Ἀτ­τί­λα τό 1974 ὁ ὁ­ποῖ­ος τὴ­ δι­α­μέ­λι­σε καί μο­λύ­νει τά ἐ­δά­φη της ἀ­πό τό­τε, μέ­χρι σή­με­ρα.

   Τά τε­λευ­ταί­α 35 χρό­νι­α ἀ­πε­τέ­λε­σε τήν ἀ­σπί­δα μας ἐ­νάν­τι­α στίς προ­σπά­θει­ες τοῦ Ἀτ­τί­λα καί τῶν συ­νο­δοι­πό­ρων του Βρε­τα­νῶν και Ἀ­με­ρι­κα­νῶν, νά νο­μι­μο­ποι­ή­σουν τό Πα­ρά­νο­μο Κα­θε­στώς στά κα­τε­χό­με­να.

   Ἡ ἀ­σπί­δα μας, ἡ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, κιν­δυ­νεύ­ει σο­βα­ρά μέ­σα ἀ­πό τις ἐ­πι­λο­γές τῆς Ἡ­γε­σί­ας μας γιά λύ­ση Δι­ζω­νι­κῆς Δι­κοι­νο­τι­κῆς Ὁ­μο­σπον­δί­ας.

   Ἡ ὀν­τό­τη­τα τῆς Κυ­πρι­α­κῆς Δη­μο­κρα­τί­ας ὑ­πο­νο­μεύ­ε­ται ἀ­πό τή στιγ­μή πού ἡ εἰ­σβο­λή καί ἡ κα­το­χή ἔ­χουν πα­ρα­με­ρι­σθεῖ καί τό Κυ­πρι­α­κό ἔ­χει ἀ­να­χθεῖ σε δι­α­κοι­νο­τι­κή δι­α­φο­ρά, με­τα­ξύ Ἑλ­λη­νο­κυ­πρί­ων καί Τουρ­κο­κυ­πρί­ων κα­τοί­κων τοῦ νη­σιοῦ.

   Ἡ ὀν­τό­τη­τα τῆς Κυ­πρι­α­κῆς Δη­μο­κρα­τί­ας ὑ­πο­νο­μεύ­ε­ται:  ὅ­ταν στίς συ­νο­μι­λί­ες προ­σέρ­χον­ται ὁ Πρό­ε­δρος μέ τή ση­μαί­α της Δη­μο­κρα­τί­ας στό προ­ε­δρι­κό ὄ­χη­μα καί ὁ Τα­λάτ μέ τή ση­μαί­α τοῦ πα­ρά­νο­μου Κα­θε­στῶ­τος στό ὄ­χη­μά του, ὅ­ταν ἔ­στω καί ἀ­νε­πί­ση­μα γί­νον­ται κά­θε λο­γής συ­ναλ­λα­γές μέ τό πα­ρά­νο­μο κα­θε­στώς τῶν κα­τε­χο­μέ­νων, ἀ­πό τή στιγ­μή πού δό­θη­κε ἡ συγ­κα­τά­θε­ση τῆς Κυ­βέρ­νη­σης τῆς Δη­μο­κρα­τί­ας γιά ἀ­πευ­θεί­ας ἐ­πα­φές ξέ­νων πα­ρα­γόν­των μέ τόν πα­ρά­νο­μο Πρό­ε­δρο τοῦ Πα­ρά­νο­μου Κα­θε­στῶ­τος καί ἀν­τί­στρο­φα, ἀ­πό τή στιγ­μή πού δό­θη­κε ἡ συγ­κα­τά­θε­ση γιά ἀ­πευ­θεί­ας ἐ­πα­φές τῶν πα­ρά­νο­μων πα­ρα­γόν­των τοῦ πα­ρά­νο­μου κα­θε­στῶ­τος, στά σα­λό­νια τῆς Εὐ­ρώ­πης καί τῶν Ἡ­νω­μέ­νων Ἐ­θνῶν,  ἀ­πό τή στιγ­μή πού στίς συ­νο­μι­λί­ες συ­ζη­τοῦν­ται ἐ­πι­λο­γές πού ὑ­πο­νο­μεύ­ουν καί μει­ώ­νουν τήν ὑ­πό­στα­ση τῆς Κυ­πρι­α­κῆς Δη­μο­κρα­τί­ας και ἐκ­χω­ροῦν Κρα­τι­κά δι­και­ώ­μα­τα στό προ­ϊ­όν της εἰ­σβο­λῆς καί κα­το­χῆς ἀ­να­γνω­ρί­ζον­τάς του τήν ἰ­δι­ό­τη­τα τοῦ Συ­νε­ται­ρι­κοῦ Συ­νι­στῶ­τος Κρά­τους, ἔ­στω καί ἄν θά ἀ­πο­κα­λεῖ­ται Ὁ­μό­σπον­δο.

 ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΠΕΡΙΣΚΕΠΤΑ ΕΙΣΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΣ

ΣΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΝΑ ΑΣΚΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΚΑΙ

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ, ΜΕ ΒΑΣΗ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ

Ο ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ.

  Πρέ­πει νά ἀν­τι­στα­θοῦ­με σέ αὐ­τή τήν ἐ­ξέ­λι­ξη .

  Πρέ­πει νά θω­ρα­κί­σου­με τή Δη­μο­κρα­τί­α μας.

  Πρέ­πει νά δι­α­φυ­λά­ξου­με καί νά ζη­τή­σου­με νά τερ­μα­τι­στεῖ ἄ­με­σα ἡ δι­α­δι­κα­σί­α ὑ­πο­νό­μευ­σής της.

  Πρέ­πει νά ἀ­παι­τή­σου­με κα­τάρ­γη­ση τῆς Τουρ­κι­κῆς κα­το­χῆς και ἀ­πο­κα­τά­στα­σης τῆς Κυ­ρι­αρ­χί­ας καί τῆς ἐ­ξου­σί­ας τῆς Κυ­πρι­α­κῆς Κυ­βέρ­νη­σης πά­νω σέ ὁ­λό­κλη­ρη τήν ἐ­πι­κρά­τει­α τῆς Κύ­πρου, χω­ρίς ὅ­ρους και πε­ρι­ο­ρι­σμούς.

   Πρέ­πει σέ αὐ­τό νά πα­ρα­μέ­νου­με ἀ­νέν­δο­τοι δι­ό­τι ἄν χα­θεῖ ἡ ἀ­σπί­δα μας πού ὀ­νο­μά­ζε­ται Κυ­πρι­α­κή Δη­μο­κρα­τί­α θά χα­θοῦ­με μα­ζί της.

  Αὐ­τήν τήν ἐ­πι­λο­γή ὑ­πα­γο­ρεύ­ει καί ἐ­πι­βάλ­λει τό Δι­ε­θνές Δί­και­ο, οἱ Εὐ­ρω­πα­ϊ­κές ἀρ­χές καί ὁ Κα­τα­στα­τι­κός Χάρ­της τοῦ ΟΗΕ.

  ΟΧΙ στή δι­ά­λυ­ση τῆς Κυ­πρι­α­κῆς Δη­μο­κρα­τί­ας.

  Νά τε­θεῖ τέρ­μα στήν ὑ­πο­νό­μευ­σή της, μέ ἐ­πα­να­το­πο­θέ­τη­ση τοῦ Κυ­πρι­α­κοῦ.

  Τά πι­ό πά­νω ἄς γί­νουν αἴ­τη­μα τοῦ κα­θε­νός μας ξε­χω­ρι­στά καί ὅ­λων μας μα­ζί ὡς Κυ­πρι­α­κοῦ Λα­οῦ. Γιά νά μπο­ροῦ­με νά ἐλ­πί­ζου­με ὅ­τι θά γι­ορ­τά­σου­με καί ἄλ­λα τέ­τοια γε­νέ­θλι­α.

 

Ἀ­πό τό Σω­μα­τεῖ­ο Ἀ­δού­λω­τη Κε­ρύ­νει­α