Νίκου Καρύδη
Φοιτητοῦ Κοιν. Θεολογίας
Πανηγυρίστε λαοί, μᾶς παροτρύνει ἡ ἐκκλησία μας. Σήμερα οἱ πάντες χαίρονται. Σήμερα οἱ πάντες εὐφραίνονται. Μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλούσιοι καὶ φτωχοί, μορφωμένοι καὶ ἀμόρφωτοι, ἐργαζόμενοι καὶ ἄνεργοι, ζωντανοὶ καὶ νεκροί. Νηστεύσαντες καὶ μὴ νηστεύσαντες εὐφρανθῆτε σήμερον. Σήμερα, ὁ Χριστὸς μᾶς ἀποδεικνύει τὴ θεϊκή του φύση. Ἀνασταίνεται ἀπὸ τοὺς νεκρούς. Σήμερα, σπάζουν τὰ δεσμὰ τοῦ Ἃδη. Τὰ μνήματα ἀνοίγουν. Τὰ ἐντάφια σπάργανα συνθλίβονται.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἀρχηγὸς τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καὶ τῆς χαρᾶς, ἀνασταίνεται ἀπὸ τοὺς νεκροὺς γιὰ νὰ μᾶς σώσει ἀπὸ τὸν θάνατο. Ὁ Χριστός μας, ποὺ τόσες μέρες τὸν βλέπουμε νὰ μαστιγώνεται, ποὺ τόσες μέρες χλευάζεται, ποὺ τόσες μέρες ὑβρίζεται χειρότερα καὶ ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους κακούργους, σήμερα ἀποδεικνύει τὸ μεγαλεῖο καὶ τὴ δόξα Του. Ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος καὶ ὑπομένει ἑκουσίως τὸν θάνατον, γιὰ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴ φθορά, τὴν ἁμαρτία καὶ τὸν θάνατο καὶ νὰ κάνει τὸν ἄνθρωπο μικρὸ θεὸ κατὰ χάριν.
Μετὰ λοιπὸν τὸ Θεῖο Πάθος Του, ποὺ μᾶς ἀφήνει συγκλονισμένους καὶ συντετριμμένους ἀπὸ τὸ παράδειγμα τῆς ἄκρας ταπεινώσεώς Του, κατεβαίνει στὸν Ἅδη μένοντας ἐκεῖ τρεῖς ἡμέρες, γιὰ νὰ κηρύξει καὶ ἐκεῖ το χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Σωτηρίας ποὺ φέρνει σὲ ὅσες ψυχὲς ἐπιλέξουν συνειδητὰ καὶ ἐλεύθερα νὰ Τὸν πιστέψουν καὶ νὰ Τὸν ἀκολουθήσουν.
Στὴ συνέχεια ἀνασταίνεται διότι δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ θάνατος νὰ κρατήσει ποτὲ δέσμια καὶ αἰχμάλωτη τὴν ἴδια τὴ Ζωή, ἀνασταίνοντας μαζί Του καὶ τὴν ἀνθρώπινη φύση ποὺ εἶχε προσλάβει τοποθετώντας την τεθεωμένη ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός! Ἡ χοϊκή, ἀσήμαντη, ἁμαρτωλὴ καὶ ταπεινὴ φύσις μας, ἀναγεννημένη, ἀφθαρτοποιημένη, καθαρισμένη καὶ τεθεωμένη, βρίσκεται δίπλα στὸν Θρόνο τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ!
Σήμερα ὁ Χριστὸς μᾶς ἀποδεικνύει πὼς μετὰ ἀπὸ ὅλα τα δεινὰ ἔρχεται ἡ χαρά. Μετὰ ἀπὸ ὅλα τα χτυπήματα καὶ τὶς τιμωρίες ἔρχεται ἡ ἀνόρθωση. Μετὰ ἀπὸ ὅλες τὶς πτώσεις ἔρχεται ἡ ἔγερση. Ὕστερα ἀπὸ τὸ Σταυρὸ ἔρχεται ἡ Ἀνάσταση. Σήμερα, ὅλοι μας ἀποκτοῦμε τὴ βεβαιότητα καὶ τὴ σιγουριὰ πὼς πολὺ σύντομα ὅλα τα δικά μας προβλήματα θὰ πάψουν νὰ ὑπάρχουν. Θὰ ἔρθει ἡ δική μας ἀνάσταση. Θὰ ἔρθει ἡ ἀνάσταση τοῦ γένους μας. Θὰ ἔρθει ἡ ἀνάσταση τῆς Ἑλλάδος ποὺ τὸν τελευταῖο καιρὸ σηκώνει τὸν δικό της σταυρὸ καὶ ἀνεβαίνει τὸν δικό της ἀνηφορικὸ Γολγοθά. Ἀλλὰ πρέπει νὰ εἴμαστε ἀπολύτως βέβαιοι πὼς ἀκόμα καὶ στὸν τάφο νὰ μπεῖ, ὕστερα δὲν ὑπάρχει περίπτωση νὰ μὴν ὑπάρξει ἀνάσταση. Χωρὶς ἀνάσταση τὰ πάντα εἶναι ἀνούσια. Χωρὶς τὴν ἀνάσταση ἡ ζωὴ εἶναι μάταια.…
Ἡ ἀνάσταση εἶναι ἡ ἀπόδειξη πὼς δὲν ὑπάρχει τέλος, ἀλλὰ ἀρχή. Πὼς δὲν ὑπάρχει λύπη, ἀλλὰ χαρά. Πὼς δὲν ὑπάρχει θάνατος, ἀλλὰ ζωή. Σήμερα ἀποδεικνύεται ὅλο τὸ μεγαλεῖο τῆς Πίστης μας. Ὁ Χριστὸς μὲ τὸν θάνατο παύει τὸν θάνατο. Ὁ Σταυρὸς ποὺ μέχρι τώρα ἀποτελοῦσε ὅπλο θανάτου καὶ τιμωρίας, τώρα ἀναδεικνύεται ὡς τὸ λάβαρο τῆς νίκης. Μιᾶς νίκης ἀνώτερης ἀπὸ κάθε ἄλλη.
«Θαρσεῖτε», εἶναι τὸ σύνθημα τοῦ Κυρίου, ποὺ σημαίνει «νὰ ἔχετε Θάρρος». «Θαρσεῖτε», λέει, «ἐγὼ νενίκηκα». Μὲ θάρρος θὰ ἔρθει κι ἡ δική μας ἀνάσταση. Μὲ θάρρος καὶ αἰσιοδοξία θὰ ξεπεράσουμε τὰ τόσα προβλήματα ποὺ ἐμφανίζονται μπροστά μας. Μὲ θάρρος καὶ μὲ πίστη θὰ ξεπεράσουμε τὴν οἰκονομικὴ κρίση. Μὲ θάρρος θὰ ξεπεράσουμε τὴν ἠθικὴ κρίση. Μὲ θάρρος θὰ ξεπεράσουμε τὴ θρησκευτικὴ κρίση. Πιστέψτε καὶ ὁ Κύριος θὰ μᾶς σώσει. Γεμίστε τὶς ἐκκλησιὲς καὶ δοξάστε τον. Θὰ μᾶς φέρει σύντομα στὶς μέρες τὶς χαρμόσυνες, ποὺ μαζὶ μὲ τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» θὰ λέμε καὶ «Ἑλλὰς ἀνέστη». Τότε ποὺ οὔτε κρίσεις, οὔτε προβλήματα, οὔτε πόνοι, οὔτε λύπες θὰ ὑπάρχουν. Ὁ ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν Κύριος εἴθε νὰ εἶναι μαζί μας, νὰ μᾶς ἐνθαρρύνει μὲ τὴν Ἀνάστασή Του καὶ νὰ μᾶς ἀνοίγει διάπλατους τοὺς δρόμους τῆς εὐτυχίας καὶ τῆς χαρᾶς.
Χριστὸς ἀνέστη!