Η Επανάσταση του ΄21 δεν ήταν σαν τους άλλους πολέμους, δηλαδή πόλεμος συμφερόντων, μίσους, εκδικήσεως, πολιτικής και επιρροών ή συμμαχιών. Δεν ήταν ταξική επανάσταση και πάλη των τάξεων. Ήταν απελευθερωτικός αγώνας ενός λαού εναντίον ξένου δυνάστη.
Η Επανάσταση του ΄21 έγινε “για του Χριστού την Πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία”. “Πρώτα υπέρ πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος”, πήραμε τα όπλα. Ήταν ελληνορθόδοξη Επανάσταση.
Η Επανάσταση του ΄21 δεν ήταν ανθρώπινο κατασκεύασμα, αλλά θέλημα Θεού. Όπως λέγει ο Κολοκοτρώνης “σαν βροχή από τον ουρανό έπεσε η επιθυμία της ελευθερίας σε όλους” και “ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω”.
Η Επανάσταση του ΄21 ήταν πνευματική επανάσταση, νίκη του πνεύματος κατά της ύλης. Οι αγωνιστές πίστευαν, νήστευαν, προσκυνούσαν τον Χριστό και την Παναγία, προσεύχονταν, εξομολογούνταν και κοινωνούσαν και μέσα στις Εκκλησιές και στα μοναστήρια από μικρά παιδιά με το κρυφό σχολειό μάθαιναν “τι είχαν, τι έχασαν και τι τους πρέπει” και ορκίζονταν να αποτινάξουν τη σκλαβιά.
Η Επανάσταση του ΄21 ήταν χριστιανική ανάσταση πίστεως και ευσεβείας. Δεν υπήρχαν άθεοι στην Επανάσταση του ΄21. Εμπνέονταν όλοι από τους ήρωες της φυλής μας, τους μάρτυρες της Πίστεως και τους Πατέρες της Εκκλησίας μας και γινόντουσαν και οι ίδιοι θυσία και ολοκαύτωμα για την Πατρίδα και την Εκκλησία.
Η Επανάσταση του ΄21 ήταν εθνική και συνολικά λαϊκή υπόθεση με πρωτοστάτες τον κλήρο και τον λαό. Λέει το δημοτικό τραγούδι: “Χαρά που τόχουν τα βουνά, οι κάμποι περηφάνια…να βλέπουν διάκους με σπαθιά, παπάδες με ντουφέκια, να βλέπουν και το Γερμανό της Πάτρας το Δεσπότη, να ευλογάει τ΄άρματα να φχιέται στους λεβέντες…”
Η Επανάσταση του ΄21 ήταν μαρτυρική υπόθεση. Είχε μέσα της το μαρτυρικό φρόνημα, γιατί οι Τούρκοι ζήταγαν με χίλιους δυό τρόπους από τους υπόδουλους χριστιανούς να αλλαξοπιστήσουν: “Γίνεσαι Τούρκος Διάκο μου την πίστη σου ν΄ αλλάξεις, να προσκυνήσεις στο τζαμί, την εκκλησιά ν΄ αφήσεις;”
Η Επανάσταση του ΄21 ήταν ομολογία Χριστού, διότι όλοι αποκρίνονταν με ένα στόμα: “Πάτε κι εσείς κι η πίστη σας μουρτάτες να χαθείτε, εγώ γραικός γεννήθηκα, γραικός και θα πεθάνω”.
Η Επανάσταση του ΄21 ήταν εκκλησιαστική και αιματηρή εξέγερση. Η Μάνα Εκκλησία πλήρωσε μεγάλο φόρο αίματος και πνεύματος: είχαμε 11 Πατριάρχες κρεμασμένους ή σφαγμένους, 100 επισκόπους, το ίδιο, 6000 κληρικούς, 2000 Νεομάρτυρες, πλήθος σκοτωμένων Χριστιανών, χαμένων παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, με το παιδομάζωμα, στα σκλαβοπάζαρα, στους γενιτσάρους και στα χαρέμια. Όλοι όμως ξεκινούσαν και τέλειωναν τη ζωή τους με την πίστη: κλέφτες, αρματωλοί, Φιλική Εταιρεία, Γρηγόριος ο Ε΄, Διάκος και Παπαφλέσσας…
Η Επανάσταση του ΄21 ήταν μορφωτική αναγέννηση. Μεγάλο ρόλο έπαιξαν και οι διδάσκαλοι του Γένους με πρώτο και κορυφαίο τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, που γλύτωσε από τον εξισλαμισμό και την απαιδευσία το γένος των Ελλήνων και προετοίμασε πνευματικά την Επανάσταση.
ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ , ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ:
Να φοβόμαστε. Ζούμε και για μια αξιοπρέπεια. Αλλοίμονο αν χάσουμε τη λεβεντιά μας και αρχίσουμε να υποχωρούμε και να λέμε “ναί σε όλα” και να ξεπουλάμε την εθνική μας κυριαρχία, την εθνική μας αξιοπρέπεια, την περιουσία του λαού μας και την εδαφική μας ακεραιότητα. Από φόβο μη πεθάνουμε. Οι παλιοί έλεγαν: “καλύτερα ένας τίμιος θάνατος, παρά μια άτιμη και ντροπιασμένη ζωή”. Έχουμε και ιδανικά και αρχές, συνείδηση και φόβο Θεού. Αλλοίμονο αν γίνουμε αρνητές της πίστεως και προδότες της πατρίδος για λίγα χρόνια ζωής ακόμη εδώ στη γη.
ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ:
Να εμπνεόμαστε από τους ήρωες και τους μάρτυρες. Να ζούμε και να πεθαίνουμε για τον Χριστό και την Ελλάδα. “Είμαστε απόγονοι μαρτύρων, μέσα μας τρέχει ηρώων αίμα”. Βαδίζουμε στα ίχνη τους και μας εμπνέει η θυσία τους. Είναι μπροστάρηδες οι πρόγονοί μας και σήμερα και πάντοτε στον αγώνα μας. “Τα έθνη δεν μετριούνται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριούνται και το αίμα”. “Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία” (Ανδρέας Κάλβος)