Καμία ἔκπληξη δὲν μᾶς προκαλεῖ τὸ γενικό, ἀόριστο καὶ μοναδικὸ ἄρθρο 16, ποὺ ἀναφέρεται στὴ θέσπιση τῆς κάρτας τοῦ Πολίτη, τοῦ νομοσχεδίου τοῦ Ὑπουργείου Διοικητικῆς Μεταρρύθμισης.
Ἐξαιρετικὰ σημαντικὰ ζητήματα ἑνὸς μείζονος ἐνδιαφέροντος γιὰ τὸ Ἔθνος μας θέματος θὰ ρυθμισθοῦν ἀντιδημοκρατικὰ καὶ μὲ μυστικοπάθεια ἀπὸ ὑπουργικὲς ἀποφάσεις, ποὺ τὸ πιὸ πιθανὸ εἶναι νὰ ἔρθουν κακομεταφρασμένες ἀπὸ ἀλλοδαπὰ κέντρα γιὰ ὑπογραφή. Θὰ περιέχη ἡ κάρτα RFID πλινθίο (chip); Τί πληροφορίες θὰ περιέχη; Ποιοί καὶ πῶς θὰ ἔχουν πρόσβαση; Τὸ νομοσχέδιο ἀπαντᾶ μὲ δημιουργικὴ ἀσάφεια μέσῳ τοῦ νομοσχεδίου: «Μὲ κοινὴ ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐσωτερικῶν καὶ Διοικητικῆς Ἀνασυγκρότησης, τῶν κατὰ περίπτωση ἁρμόδιων Ἀναπληρωτῶν Ὑπουργῶν Ἐσωτερικῶν καὶ Διοικητικῆς Ἀνασυγκρότησης καὶ τοῦ κατὰ περίπτωση ἁρμoδίου Ὑπουργοῦ καθορίζονται τὰ εἰδικότερα τεχνικὰ καὶ λεπτομερειακὰ ζητήματα ποὺ ἀναφέρονται στὴ διασύνδεση τῶν διαπιστευτηρίων καὶ τῶν ἀναγνωριστικῶν μὲ βασικὰ μητρῶα τῶν φορέων τοῦ δημόσιου τομέα.»
Ἡ ἀνωτέρω μεθόδευση –γιατὶ περὶ μεθοδεύσεως πρόκειται- δὲν πρέπει νὰ γίνη ἀνεκτὴ ἀπὸ κανέναν μας καὶ κυρίως ἀπὸ τοὺς βουλευτὲς ποὺ ἔχουν ἐκλεγεῖ ὑποσχόμενοι τὴν τήρηση τοῦ Συντάγματος, τὸν σεβασμὸ τῶν ἀτομικῶν καὶ κοινωνικῶν δικαιωμάτων καὶ τὴν Ἐθνική μας ἀξιοπρέπεια. Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς πρέπει νὰ ἔχη λόγο καὶ ὁ λόγος του αὐτὸς πρέπει νὰ ἀκουστῆ.
ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ