π. Ζαφείρης Σ.
Διαφημιστικό φυλλάδιο ἀπό Μουσεῖο Τέχνης στήν ᾿Αθήνα προβάλλει στό ἀγοραστικό κοινό γιά πώληση «ΘΥΜΙΑΤΙΚΑ ΚΟΜΠΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ». ή μιά συλλογή κομπολογίων φτιαγμένη «ἀπό φυσική ἀρωματική ρητίνη λιβανιοῦ», τά ὁποῖα μποροῦν, αὐτά τά κομπολόγια, νά κάνουν τά ἑξῆς θαυμαστά· «Χαλαρώνουν τίς ἐντάσεις, λειτουργοῦν ἐξισορροπητικά, παίζουν τό ρόλο τους στήν αὐτοσυγκέντρωσή μας, ἀποτελοῦν πηγή σοφίας καί καθαρῆς σκέψης, γίνονται τό προσωπικό μας φυλαχτό καί γούρι» (ὖἂὴ)!…
᾿Επίσης, «ὁ μονός ἀριθμός τῶν χαντρῶν (17) γιά λόγους ἁρμονίας, ἰσορροπίας καί συμμετρίας, φέρνει καλοτυχία». ᾿Ακόμη «τά κομπολόγια αὐτά ἀποπνέουν ἀρώματα μυστηρίου… Λιβάνι χρησιμοποιοῦσαν οἱ ᾿Ινδοί πρίν 3.000 χρόνια στήν ᾿Αγιουβερδική θεραπευτική τους μέθοδο καί στήν ᾿Αρωματοθεραπεία. Κάποιες ποικιλίες λιβανιῶν χρησιμοποιοῦνται ἀκόμη καί σήμερα στή σύγχρονη ᾿Αρωματοθεραπεία». «᾿Αγγίξτε τα κι ἀφῆστε τα νά σᾶς παρασύρουν στό μαγικό τους κόσμο». Καί καταλήγει τό φυλλάδιο· «῾Ο χῶρος θά γεμίσει θετική ἐνέργεια καί τό ἄρωμα τοῦ λιβανιοῦ θά ξεκαθαρίσει τή σκέψη, θά φέρει γαλήνη, θά στείλει μηνύματα αἰσιοδοξίας καί εὐεξίας».Τί παρατηρήσεις ἔχουμε νά κάνουμε στά παραπλανητικά αὐτά λόγια τοῦ φυλλαδίου καί τῶν συντακτῶν του;
1. Τό λιβάνι πράγματι χρησιμοποιήθηκε ἀπό τούς λαούς ὡς στοιχεῖο τῆς λατρείας καί ἐπικοινωνίας μέ τόν Θεό, συμβολικό καί ἀναγωγικό. «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν Σου, ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή», λέγει ὁ ψαλμωδός τῆς Π. Διαθήκης. Τό λιβάνι ὡς ὑλικό στοιχεῖο τῆς φύσεως προσφέρεται ἀπό τόν ἄνθρωπο στόν Θεό ὡς θυσία καί σέ συνδυασμό πάντοτε μέ προσευχή. ῎Οχι αὐτόνομα. ῎Οχι μαγικά. Ποτέ!
2. ῾Η πραγματική του σχέση καί θέση βρίσκεται σέ ἀπόλυτη ἁρμονία μέ τό θεῖο θέλημα μόνο μέσα στήν ῾Αγία Γραφή καί τήν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία. Μπορεῖ στήν εἰδωλολατρία καί στίς θρησκεῖες νά χρησιμοποιεῖται ὡς ἀνάγκη στίς θρησκευτικές τεχνικές καί πρακτικές, ἀλλά αὐτό εἶναι παρέκκλιση καί ἐκτροπή, μιά καί ὅλα προέρχονται καί ἀναφέρονται-προσφέρονται στόν ἀληθινό Θεό καί σέ σχέση μ᾿ Αὐτόν καταξιώνονται.
3. Τά κομπολόγια αὐτά ἀπό μόνα τους, ὅσο καί ἄν διαποτισθοῦν ἀπό λιβάνι καί ἀρώματα, δέν μποροῦν νά βοηθήσουν σέ τίποτε, πέραν μιᾶς ἀγχολυτικῆς ἀπασχολήσεως, διότι δέν εἶναι διαβασμένα καί διαποτισμένα ἀπό τή θεία Χάρη τῆς ᾿Εκκλησίας μας. Δέν εἶναι εἴδη καί ἀντικείμενα εὐλαβείας πού γεμίζουν τό χῶρο μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί τό μυστήριο, μέ μηνύματα καί σοφία κλπ. Τό μόνο πού ἔχουν εἶναι ἡ κατασκευή τους ἀπό λιβάνι. Τίποτε ἄλλο.
4. ᾿Ακόμη καί τά κομποσχοίνια, πού εἶναι σταυροπλεγμένα καί ἐργαλεῖα προσευχῆς δέν μποροῦν νά μᾶς προσφέρουν καμία «αἰσιοδοξία καί εὐεξία» οὔτε «σάν φυλαχτό καί γούρι» καί δέν μᾶς φέρνουν πιό κοντά στόν Θεό, ὅταν τά ἀπογυμνώνουμε ἀπό τήν ἀποστολή τους, πού εἶναι ἡ διαδικασία τῆς προσευχῆς καί ἀπό τόν φυσικό τους χῶρο καί χρόνο, πού εἶναι γενικῶς ἡ ᾿Εκκλησία καί ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ. Πόσο μᾶλλον τά κομπολόγια;
5. Τά περί θετικῆς ἐνεργείας εἶναι τελείως ἄσχετα μέ τά τῆς ᾿Ορθοδόξου Πίστεως. Σέ μᾶς ὑπάρχει ἡ ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ ῾Αγίου Θεοῦ, ἡ Χάρη του, ἡ ᾿Αγάπη του, ἡ Πρόνοιά του, ἡ Παρουσία του, μέ κορυφαία ἐκδήλωση τῆς πατρικῆς του στοργῆς, τό ἄκτιστο φῶς, πού ἐμφανίζεται καί καταυγάζει τούς ἁγίους ἐν ὥρᾳ προσευχῆς καί λατρείας. ῾Η θετική ἐνέργεια μᾶς παραπέμπει στό χῶρο τῆς Ν. ᾿Εποχῆς πού δρᾶ χωρίς Χριστό καί ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ.
6. Τό ὅτι οἱ ᾿Ινδοί χρησιμοποιοῦσαν τό λιβάνι στή θρησκεία τους καί στίς μέσῳ τῆς θρησκευτικῆς πρακτικῆς θεραπεῖες τους (ἀρωματοθεραπεία), αὐτό δέν μᾶς λέγει τίποτε! Πρίν 3.000 χρόνια ὁ εὐσεβής λαός τῶν ᾿Ιουδαίων χρησιμοποιοῦσε ὀρθά καί θεάρεστα τό λιβάνι καί ὄχι μέ ἀμφιβόλου θεραπευτικῆς ἀποτελεσματικότητος προσπάθειες. ᾿Εξάλλου κάθε μορφή ἐναλλακτικῆς ἰατρικῆς, καί μάλιστα μέ ἰνδουϊστική ἤ βουδιστική προέλευση, δέν γίνεται ἀποδεκτή ἀπό τήν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία, διότι δρᾶ στό χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καί πνευματισμοῦ καί συνεργάζεται μέ δαιμονικές δυνάμεις τελικά.
7. Κατά τή γνώμη μας δέ χρειαζόταν ὅλη αὐτή ἡ μυστικιστική καί ἀνατολίτικη ἐπένδυση γιά νά προβληθεῖ ἕνα ἀντικείμενο.Δέ χρειάζεται λοιπόν νά τρέχουμε μακριά. Βοηθητικά στήν προσευχή μας δέν εἶναι τά κομπολόγια τοῦ καφενείου καί τῆς πολυθρόνας, ἀλλά τά κομποσχοίνια τοῦ ὀρθόδοξου μοναχισμοῦ καί τῆς παραδόσεως, ὅταν βεβαίως καί αὐτά ὀρθά καί εὐλαβικά τά χρησιμοποιοῦμε.
᾿Αρχιμ. Σεραφείμ Τρυφ. Ζαφείρης