Ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή στόν κάμπο βασιλεύει· λαλεῖ πουλί, παίρνει σπυρί, κι ἡ μάννα τό ζηλεύει. Τά μάτια ἡ πείνα ἐμαύρισε· στά μάτια ἡ μάννα μνέει· στέκει ὁ Σουλιώτης ὁ καλός παράμερα καί κλαίει: «Ἔρμο τουφέκι σκοτεινό, τί σ’ ἔχω ‘γώ στό χέρι; ὁπού σύ μοῦ ‘γινες βαρύ κι ὁ Ἀγαρηνός τό ξέρει».
10 Ἀπριλίου 1826 – Ἡ ἡρωϊκή ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου