Ήδη από το 1986 ο πάντοτε διορατικός Σαράντος Καργάκος αναφερόταν στους φόβους που προκαλούν στον πολίτη οι ορατοί και αόρατοι κίνδυνοι-απειλές, τονίζοντας ότι «ο φόβος είναι πάντα φασισμός» που διαμορφώνει «υπάκοους υπηκόους» και «σιωπηλούς συνεργούς», οι οποίοι έχουν παραιτηθεί από το δικαίωμα να εξουσιάζουν τον εαυτό τους.
Άλλοτε ραγιάς, άλλοτε γενίτσαρος