Οι πληρωμές με κάρτα διαμορφώνονται στο 33% με βάση τον αριθμό των συναλλαγών και στο 43% όσον αφορά την αξία τους. Μάλιστα, στη χώρα μας φαίνεται ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού (πάνω από τον 1 στους 10) εξακολουθεί να εισπράττει εισοδήματα σε μετρητά και όχι μέσω κατάθεσης σε τράπεζα.
Οι Γερμανόφωνες χώρες θεωρούν πως η χρήση των μετρητών σχετίζεται και με θέματα ιδιωτικότητας, καθώς η χρήση μετρητών δεν μπορεί να ανιχνευτεί. Οι ψηφιακές συναλλαγές των πολιτών μπορούν να είναι ορατές από τις κυβερνήσεις και κάθε πονηρά ενδιαφερόμενο.
Η κρίση έχει συμπιέσει την αξία μιας δεκαετίας αλλαγών σε λιγότερο από ένα έτος, όπως αποκαλύπτει μια νέα έκθεση της εταιρείας McKinsey. Η πανδημία έχει επιταχύνει τις υπάρχουσες τάσεις στον τομέα των πληρωμών, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών για πληρωμές χωρίς επαφή, άμεσες πληρωμές και αντικατάσταση των μετρητών.
Μπορεί ο κορονοϊός να έθεσε περιορισμούς ακόμα και στις συναλλαγές μας αλλά, σύμφωνα με νέα έρευνα, η επικράτηση των μετρητών έναντι του πλαστικού χρήματος δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση ακόμα και μετά την πανδημία.
Δηλαδή, επειδή οι κυβερνήσεις δεν καταφέρνουν να πατάξουν τη φοροδιαφυγή και δεν βρίσκουν τον τρόπο για να εκπαιδεύσουν τον πολίτη να σέβεται την συνεισφορά στους δημόσιους λογαριασμούς, τι κάνουν λοιπόν; Τα βάζουν με όποιον πληρώνει με νομίσματα. Αλλά ας προσπαθήσουμε να δούμε καθαρά.
Όπως διαφαίνεται, η μείωση –σε βαθμό κατάργησης- των μετρητών ήταν αποκλειστικά ελληνική πατέντα, στα χρόνια του Μνημονίου. Η ΕΚΤ καυτηριάζει, εξ αρχής, την στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που το 2016 επέβαλε απαγορεύσεις χρήσεως μετρητών, με την απειλή φόρων και προστίμων, στο όνομα της καταπολέμησης τη φοροδιαφυγής αλλά χωρίς να προηγηθεί καμία γνωμοδότηση.
Γράφει ο οικονομολόγος MBA, κ. Νικόλαος Διάκος 12/2/2016 Η κυβέρνηση, κατ’ επιταγή του νέου μνημονίου, έχει συστήσει ειδική ομάδα εργασίας […]
Σελίδες