Ο Ιμπραήμ Ιμπραήμογλου, ο Ίμπο, όπως τον αποκαλούμε όλοι οι φίλοι του, μου εμπιστεύτηκε ένα τραγούδι, αφιερωμένο σε αυτούς που χάθηκαν στην Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, το οποίο δεν είναι στην ποντιακή διάλεκτο και ήθελε να το αφιερώσει στο γιο του Άγγελο-Οσδεμήρ.
«Δακρυσμένη Σουμελά στα βράχια κοιμωμένη ψυχής ζωνάρι είναι η φορεσιά Πατρίδα της καρδιάς λησμονημένη»