Μέσα σέ αὐτό τό γκρίζο περιβάλλον καί τήν καταχνιά, πρίν ἀκόμα τήν Σάρκωση τοῦ Λόγου, ἡ ἀνθρωπότητα βλέπει ἕνα φῶς. Εἶναι προάγγελος τό φῶς αὐτό τοῦ νέου καί μεγίστου Φωτός τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι τό φῶς αὐτό δέσμη φωτός, εἶναι οἱ Προφῆτες, τούς ὁποίους ἀπέστειλε ὁ Θεός γιά νά προετοιμάσουν τόν δρόμο τοῦ Μεσσία.
«Πατέρα, νά σέ πῶ, ἀγάπησα τήν Ἐκκλησία καί θέλω νά γίνω κληρικός». Καί ὁ θεοσεβής Κωνσταντῖνος, τοῦ εἶπε: «Νά γίνης, νά γίνης, παιδί μου! Θά τό χαρῆ ἡ ψυχή μου. Ἐγώ δέν θά σέ δῶ, ἀλλά θά τό χαρῆ ἡ ψυχή μου». Ἔκανε δύο βήματα νά φύγη καί τόν φωνάζει ὁ πατέρας του καί τοῦ λέει: «Γιάννη, ἔλα νά σέ πῶ ἀκόμα μία παραγγελία. Ὅταν θά γίνης κληρικός, τυχηρά στήν ζωή σου νά μήν πάρης»
Μέλημα τοῦ περιοδικοῦ «Ἐρῶ» εἶναι νὰ διακονήσει, νὰ προβάλλει καὶ νὰ συμβάλλει στὴν βαθύτερη γνώση, βίωση καὶ προάσπιση, σὲ ὅλες τὶς πτυχές τους, τῶν Ἀξιῶν αὐτῶν οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν τὴν ψυχὴ τοῦ Γένους μας, μᾶς διέσωσαν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες καὶ θὰ μᾶς διασώσουν καὶ πάλι ἂν τὶς διαφυλάξουμε.
Νέες καὶ νέοι μας, μόλις κυκλοφόρησε τὸ τεῦχος 34 (Μαρτίου 2024) τοῦ νεανικοῦ περιοδικοῦ «ΡωμΝιός»! Ὁ «Ρώμ-νιὸς» εἶναι ἕνα περιοδικὸ τὸ ὁποῖο γράφεται ἀπὸ νέους γιὰ νέους! Ὁ λιτὸς τίτλος του σημαίνει νέος Ρωμηός. Μέσα του ἐμπεριέχει ὅλες τὶς ἀξίες καὶ τὰ ἰδανικὰ τοῦ γένους μας, κυρίως Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα. Ἐκδίδεται καὶ προσφέρεται δωρεὰν ἀπὸ τὸ σωματεῖο μᾶς “ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ”, ὡς βοήθημα….
Γιατί ἐμεῖς, ἡ δικιά μου γενιά, εἴμαστε τόσο εὐγνώμονες στίς γιαγιάδες μας; Ἐγώ, ὅταν ἤμουν στήν Ἀμερική, πήγαινα καί σέ καμιά χειροτονία. Καθόμουν ἐκεῖ σέ μιά ἀκρούλα καί περίμενα νά ἀκούσω ἕνα μόνο πρᾶγμα. Γινόταν πρῶτα ἡ χειροτονία καί μετά ὁ νεοχειροτονούμενος ἑτοιμαζόταν νά πάει στό ἱερό σάν παππᾶς λόγου χάριν ἤ σάν διάκος. Τότε μίλαγε ὁ δεσπότης καί τόν νουθετοῦσε καί μετά ἔπαιρνε τόν λόγο καί ὁ νεοχειροτονηθείς νά πεῖ δυό κουβέντες.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ πρῶτο ἄρθρο τοῦ τεύχους 33 μὲ τίτλο: “Οἱ ἀναμνήσεις μου ἀπὸ τὸν Ὅσιο Παϊσιο”.
