Ο ΡΩΜΗΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΕΒΕΝΤΗΣ

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ … ΡΩΜΗΟΙ 

Θ.Π.

Λεβεντιά, φιλότιμο, ἀρχοντιά. Ἔννοιες ποὺ συναντᾶς μόνο στὴν ἑλληνικὴ ψυχή, ἀλλὰ μονάχα καὶ στὴν ἑλληνικὴ λεξικογραφία…

   Οἱ Ρωμηοὶ ἔχουμε λεβεντιά, φιλότιμο καὶ ἀρχοντιὰ μαζί, διότι λεβέντης, φιλότιμος καὶ ἄρχοντας εἶναι ὁ Τριαδικὸς Θεός μας.

   Ἄρχοντας εἶναι ὁ Θεὸς γιατί θέλει νὰ Τὸν ἀγαπήσουμε ἐλεύθερα μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά, ὅπως μᾶς ἀγαπάει κι Αὐτὸς καὶ ὄχι νὰ Τὸν προσκυνήσουμε σὰν φοβισμένοι σκλάβοι.

   Φιλότιμος εἶναι ὁ Θεὸς γιατί ἀνέχεται μὲ μακροθυμία τὴν δική μας ἀποστασία, ἀχαριστία καὶ ἀφιλοτομία ἀπέναντί Του.

   Λεβέντες εἴμαστε οἱ Ρωμηοὶ ἐπειδὴ μιμούμαστε τὸν Τριαδικό μας Θεὸ στὴν ἀρχοντιὰ καὶ στὴν φιλοτιμία Του, συνδυάζοντας ταυτόχρονα γνωρίσματα γενναιότητας καὶ ἀνδρειοσύνης…

   Τὸ θάρρος καὶ ἡ ἀτρόμητη τόλμη γιὰ τὴν πραγμάτωση τοῦ θεάρεστου καλοῦ, μαζὶ μὲ τὴν ἐνάρετη ψυχὴ καὶ διάνοια, συνιστοῦν τὴν ἔννοια τῆς λεβεντιᾶς. Ὄχι ἡ σωματικὴ ρώμη, μὰ τὸ ἀτρόμητο θάρρος ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν ἱερότητα, εὐπρέπεια καὶ σίγουρη ἐμπιστοσύνη στὴν θεία Πρόνοια, ἀποτελεῖ τὴν πεμπτουσία τῆς λεβεντιᾶς. Θάρρος χωρὶς τὴν θεϊκὴ καὶ θεόσδοτη ἱερότητα συνιστᾶ θρασύδειλο θράσος. Θάρρος τῆς Θείας Πρόνοιας καὶ εὐπρέπειας συναρτᾶ τὴν λεβεντιά.

   Ἡ χρόνια δὲ παράδοση στὴν λεβεντιὰ ἀποτυπώνεται σιγὰ σιγὰ σὲ κάθε ἔνστικτο σὲ κάθε ἔκφραση καὶ κίνηση τοῦ κορμιοῦ, δημιουργώντας ἔτσι τὸ ρωμαίικο «εἶδος» τοῦ «κιμπάρη» ἢ ἀλλιῶς «λεβεντανθρώπου», κτίσματος δηλ. ἐμψύχου, καθ’ ὁμοίωσιν στὴν ἀρχοντιὰ καὶ μεγαλειότητα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.