Επιστολή Μελλοθάνατου

Ἐπιστολή μελλοθάνατου

 Ἀλέξανδρου Ἀκριτίδη, ἐμπόρου Τραπεζοῦντας

1921 Σεπτεμβρίου 5 Κυριακή

Γλυκυτάτη μου Κλειώ

Σήμερον ἐτελέσθη ἐν τῇ  φυλακῇ λειτουργία καί ἐκοινωνήσαμε ὅλοι, περί τούς 100 ἀπό διάφορα μέρη. Ἔχει ἀποφασισθεῖ ὁ διά τῆς κρεμάλας θάνατος. Αὔριον θά πηγαίνουν οἱ 60, μεταξύ αὐτῶν οἵ 5 Τραπεζούντιοι καί θά γίνει ὁ δι’ ἀγχόνης θάνατος.

Τήν Τρίτην δέν θά εἴμεθα ἐν ζωῇ, ὁ Θεός νά μᾶς ἀξιώσει τούς οὐρανούς καί σέ σᾶς νά δώσει εὐλογίαν καί ὑπομονήν καί ἄλλο κακόν νά μή δοκιμάσητε.

Ὅταν θά μάθετε τό λυπηρόν γεγονός νά μή χαλάσετε τόν κόσμον, νά ἔχετε ὑπομονή.

Τά παιδιά ἄς παίξουν καί ἄς χορέψουν. Ἄς σέ βλέπω νά κανονίσῃς ὅλα ὅπως ξέρεις ἐσύ.

Ὁ ἀγαπητός μου Θεόδωρος ἄς ἀναλαμβάνει πατρικά καθήκοντα καί νά μήν ἀδικήσῃ κανένα ἀπό τά παιδιά τόν Γέργον νά τελειώσῃ τό σχολεῖον καί νά γίνῃ καλός πολίτης. Τόν Γιάννην ἄς τόν ἔχει μαζί του στή δουλειά. Ἀπό τά μικρά, τόν Παναγιώτη νά στείλης στό σχολεῖο, τήν Βαλεντίνην νά τήν μάθης ραπτικήν. Τήν Φωφόν νά μή χωρίζεσαι ἐν ὅσω ζεῖς.

Είς τόν Στάθιον τάς εύχάς μου καί τήν ὑποχρέωσιν ὅπως χωρίς ἀμοιβήν διεκπεραιώσει ὅλας τάς οἰκογενειακάς μου ὑποθέσεις πού θά τοῦ ἀναθέσητε.

Ὁ παπᾶ Συμεών ἄς μέ μνημονεύσει ἐνόσω ζῆ. Νά δώσης 5 λίρες στήν Φιλόπτωχον, 5 λίρες στήν Μέριμναν, 5 λίρες στοῦ Λυκαστή τό σχολεῖον. Καί ἄς μέ συγχωρέσουν ὅλοι οἱ ἀδελφοί μου, οἱ νυφάδες καί ὅλοι οἱ συγγενεῖς καί φίλοι.

Ἀντίο βαίνω πρός τόν πατέρα καί συγχωρήσατέ μου

ὁ ὑμέτερος

Ἀλ. Γ. Ἀκριτίδης

 
Νομίζω ὅτι ἄν κανείς μᾶς  ρωτᾶ τί εἶναι ἡ Ρωμηοσύνη,  ἡ ἐπιστολή αὐτή τά λέει ὅλα…