Η Αθηνα της Σοφίας και της Παρθενίας
Όπως έχουμε ξαναπεί σε άλλο άρθρο μας, ως Ενωμένη Ρωμηοσύνη, θεωρούμε τις παρελάσεις των ομοφυλοφίλων ως παρελάσεις κατοχής των Νεοταξιτών στη Χώρα μας. Προς επιβεβαίωση του ανωτέρω, οι διοργανωτές φρόντισαν με περισσή αλαζονεία, το φετινό σύνθημα του Athens Pride να είναι το «Η Αθηνα δικιά μας» με τη λέξη «Αθηνα» εσκεμμένα χωρίς τόνο ώστε να υπονοείται ταυτόχρονα και ότι η πόλη της Αθήνας ανήκει στους ομοφυλόφιλους αλλά και ότι η Θεά Αθηνά ήταν λεσβία.
Υπάρχει μια τάση που θέλει να εμφανίζει τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό ότι ήταν ελευθέρων ηθών και φιλήδονος. Πρόκειται φυσικά για μια προπαγάνδα που προσβάλλει τον Πολιτισμό και την Ιστορία μας.
Η αλήθεια είναι η ακριβώς αντίθετη. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Θεά Αθηνά λατρευόταν από τους αρχαίους μας προγόνους ως Θεά της Σοφίας αλλά και της Παρθενίας.
Ειδικότερα, μας πληροφορεί ο Πλάτων στο έργο του “Κρατύλος ή Περί ορθότητος ονομάτων”, ότι το όνομα της θεάς Αθηνάς, προκύπτει από την λέξη Αθεονόη, δηλαδή μαζί με τον νού και ο θεός. Μετά πάλι μας λέει ότι χάριν ευφωνίας μετέτρεψαν το όνομά της το αρχικό σε Αθηνά.
Μας λέει δηλαδή ότι το όνομα της θεάς Αθηνάς, σχετίζεται με την νόηση του Θεού, γι’ αυτό και οι πρόγονοί μας της ανακήρυξαν σε θεά της ΣΟΦΙΑΣ!
Εκτός των άλλων γνωρίζουμε πολύ καλά από την ιστορία και την μυθολογία, ότι η θεά Αθηνά, ήταν αγνή, ήταν παρθένος. Γεγονός το οποίο είναι και η βασική αιτία για την οποία θεωρήθηκε από τους Έλληνες η θεά της Σοφίας του θεού. Είναι χαρακτηριστικό δε, ότι γεννήθηκε από το κεφάλι, από την κάρα του Διός, όταν ο ίδιος ο Δίας ζήτησε από τον Ήφαιστο να τον χτυπήσει στο κεφάλι.
Δίας = πατέρας των θεών, ο μοναδικός έχων την υπέρτατη σοφία.
Αθεονόη (Αθηνά) = η σκέψη, η νόηση του Διός
Αθηνά = κόρη με την στενή έννοια, θυγατέρα αλλά και κόρη-κούρος-βοηθός του Διός διότι η νόηση του Θεού είναι Αγνή, Παρθένος, Άυλη και μέσω της οποίας τελείται το σχέδιο του Θεού.
Μάλιστα ο ναός, ο οποίος δεσπόζει μέχρι σήμερα στην Αθήνα και ο οποίος αφιερώθηκε στην θεά Αθηνά ονομάζεται Παρθενώνας! Μας μεταδίδουν μέσα στους αιώνες οι πρόγονοί μας το εξής κωδικοποιημένο μήνυμα, όπως κάνουν εξάλλου με όλη την μυθολογία τους:
Η σωματική αγνότητα, η παρθενία, είναι η βάση της πνευματικής αγνότητος-παρθενίας, η οποία οδηγεί στην Σοφία του Θεού, στη θέωση.
Στην προ Χριστού εποχή οι Έλληνες επέλεξαν να δώσουν στην μεγαλύτερη πόλη της εποχής τους το όνομα της θεάς Αθηνάς, στην θεά της αγνότητος και της σοφίας, τιμής ένεκεν. Μας δείχνουν λοιπόν πόσο τιμούσαν αυτές τις καταστάσεις της αρετής. Μάλιστα την θεά Αθηνά την ονόμαζαν Πρόμαχο στις μάχες τους, διότι τους συνόδευε και τους προστάτευε.
Στην μετά Χριστό εποχή, όπου πλέον έχουμε την Θεία Αποκάλυψη της Μοναδικής Αλήθειας, οι Έλληνες πλέον γνώρισαν Αυτήν την Οποίαν περίμεναν ασύγγνωστα τόσα χρόνια, ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ! ΤΗΝ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ, ΤΗΝ ΑΓΝΗ, ΠΑΡΘΕΝΟ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, Η ΟΠΟΙΑ έγινε ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ και σε καιρό Ειρήνης και σε καιρό Πολέμου!
Μάλιστα ο ναός της Αγίας Σοφίας, της του Θεού Σοφίας, όπως και κάθε ναός της Πίστης μας, έχει μέσα ζωγραφισμένη την Εικόνα της Παναγίας!
Η Ακρόπολη, ο Παρθενώνας, είναι ασυνείδητη ενδεχομένως προαπεικόνιση της Αγίας Σοφίας, στην πρό Χριστού εποχή.
Άρα το γένος μας σαφώς ήδη από την πρό Χριστού εποχή, γνώριζε καρδιακά ότι η σωματική αγνότητα και μάλιστα χάριν θεού, οδηγεί στην πνευματική καθαρότητα και άρα στη Σοφία, στη Σοφία η οποία χάριτι Θεού δωρίζεται στον ασκούμενο σωματικά και πνευματικά άνθρωπο!
Κάθε προσβολή αυτού του ιδανικού του γένους μας, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή της ιστορίας μας, αποτελεί ύβρη για εμάς τους ιδίους ως συνεχιστές του πολιτισμού μας, αποτελεί ύβρη για τους αγώνες και τις ψυχές των προγόνων μας, οι οποίοι θυσιάστηκαν για την εδραίωση αυτών των Θείων ιδανικών καθώς και προσβολή του ίδιου του Ονόματος και Προσώπου της Παναγίας μας, μέσω της Οποίας Ο Θεός, με το μοναδικό σχέδιό Του ήθελε να μιλήσει από την πρό Χριστού εποχή στους ανθρώπους για την Αρετή και τη σημασία της Παρθενίας, της αγνότητος και της του Θεού Σοφίας!
Το Γένος μας διαρκώς και με συνέπεια ουδέποτε είχε και ουδέποτε πρόκειται να έχει σχέση με οποιαδήποτε ζωώδη και αποπνευματικοποιημένη βίωση της ζωής, με οποιαδήποτε πρόταση εκτός του πλαισίου το οποίο θέτει ο Θεός!
Από τον Τομέα του Παρατηρητηρίου της ΄΄ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ΄΄
