Τὸ βιβλίο τοῦ Τωβίτ, ἀποτελούμενο ἀπὸ δεκατέσσερα κεφάλαια εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ 49 βιβλία τῆς Π. Διαθήκης καὶ κατατάσσεται στὰ Ἱστορικὰ βιβλία. Συγγραφέας του εἶναι ὁ δίκαιος Τωβίτ, ὁ ὁποῖος ἔζησε κατὰ τὸ τέλος τοῦ 8ου π.Χ. αἰῶνος. Συνέγραψε τὸ βιβλίο ὑπακούοντας στὴν ἐντολὴ τοῦ Ἀγγέλου «γράψατε πάντα τὰ συντελεσθέντα εἰς βιβλίον».
«Ὁ σκοπὸς τοῦ βιβλίου εἶναι ἐποικοδομητικός. Εἶναι πραγματικὸς πλοῦτος διδασκαλίας θεωρητικῆς καὶ πρακτικῆς. Διδάσκει μὲ λόγια καὶ παραδείγματα. Ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ προσευχή, ἡ νηστεία, ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων, ἡ ὑπομονὴ στὶς θλίψεις καὶ ἡ ἐλπίδα στὸν Θεὸ εἶναι τὰ κύρια χαρακτηριστικὰ τοῦ βιβλίου. Ἀκόμα ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὁ τελικὸς θρίαμβος τοῦ καλοῦ, ἡ ἄνοδος τῆς προσευχῆς στόν Θεό, ἡ πραγματικὴ ἔννοια τοῦ γάμου φαίνονται ἔντυπα καὶ ἀνάγλυφα» (π. Ἰωὴλ Γιαννακόπουλος).
Εἶναι ἕνας ὕμνος τῆς ἀρετῆς, μία ὑψηλὴ θεολογία τοῦ προσωπικοῦ καὶ παντοδυνάμου Θεοῦ, ἀλλὰ δίνει καὶ τὸ πρότυπο μιᾶς εὐλογημένης οἰκογένειας, ὅπως τέτοια ἦταν ἡ οἰκογένεια τοῦ Τωβίτ. Ὁ γάμος θεωρεῖται ἕνωση ἱερή, πηγὴ ἁγιότητος. Νὰ ἔρχεται κάποιος σὲ γάμο μὲ συνείδηση καθαρὴ καὶ νὰ ἀρχίζη μὲ προσευχή. Σκοπὸς τοῦ γάμου εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ ἀνδρογύνου πρωτίστως καὶ ἡ ἀπόκτηση τέκνων γιὰ νὰ ὑμνοῦν τόν Θεό. Ἐκεῖνοι ποὺ καταχρῶνται τὴν ἱερότητα τοῦ γάμου καταστρέφονται ἀπὸ τὸν δαίμονα Ἀσμοδαῖον. Οἱ σύζυγοι πρέπει ἀμοιβαίως νὰ ἀνέχωνται τὶς ἐλλείψεις τους καὶ νὰ ἔχουν μεταξὺ τους ἀγάπη καὶ ἐμπιστοσύνη. Ὁ ἄνδρας νὰ ἀγαπᾶ τὴν γυναῖκα καὶ ἡ γυναῖκα νὰ σέβεται τὸν ἄνδρα.
Ἡ ἱστορία τοῦ Τωβίτ εἶναι πραγματικὴ καί ἐκτυλίσσεται στὴν Νινευΐ. Ἡ ἀρετὴ του τόν ἔκανε εὐάρεστο στὸν Θεό, ὁ ὁποῖος ἔστειλε ἄγγελο γιὰ νὰ τὸν βοηθήση τὸν υἱὸν του Τωβία στὸ μακρυνὸ ταξίδι του καὶ ἐπακολούθησαν τὰ θαύματα ποὺ ἀναφέρονται. Ὁ Τωβίας ὑπακούοντας στὸν πατέρα του μαζὶ μὲ τὰ δανεισθέντα χρήματα ἔφερε μαζὶ του καὶ τὴν σύζυγό του Σάρρα. Ἡ συνοδεία τοῦ ἀγγέλου Ραφαήλ, ἡ θεραπεία τῆς Σάρρας καὶ ἡ ἀνάβλεψη τοῦ Τωβίτ μέ τὴν βοήθεια καὶ τὶς ὑποδείξεις τοῦ Ἀγγέλου φανερώνουν τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ στοὺς δικαίους καὶ ἐναρέτους ἀνθρώπους. Οἱ συμβουλὲς τῶν πενθερῶν τοῦ Τωβία καὶ τοῦ πατρὸς του, οἱ εὐχὲς τους καὶ τὸ παράδειγμά τους τὸν βοήθησαν νὰ κάνη μία εὐλογημένη οἰκογένεια, νὰ ἔχη τὴν εὐχὴ τῶν γονέων του καὶ νὰ τοὺς θάψη μὲ πολλὴ ἀγάπη.
Ὁ Τωβὶτ ἦταν πενήντα ὀκτὼ ἐτῶν ὅταν τυφλώθηκε καὶ σὲ ὀκτὼ χρόνια ξαναβρῆκε τὸ φῶς του. Ἔκανε ἐλεημοσύνες καὶ ἐξακολουθοῦσε νὰ σέβεται, νὰ ὑμνῆ καὶ νὰ εὐχαριστῆ τὸν Θεό. Ἔφθασε σὲ βαθειὰ γηρατειά. Προφήτευσε τὴν καταστροφὴ τῆς Νινευΐ, τὴν ἐρήμωση τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν μελλοντικὴ ἀνοικοδόμηση τοῦ ναοῦ. Ἔζησε ἑκατὸν πενήντα ὀκτὼ ἐτῶν καὶ τὸν ἔθαψαν μὲ μεγάλη τιμή. Ἡ Ἐκκλησία μας τὸν τιμᾶ ὡς Ἅγιο μαζὶ μὲ τοὺς δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Ἐπειδὴ κυρίως παρουσιάζει μία καλὴ καὶ εὐλογημένη οἰκογένεια καὶ τὶς σχετικὲς συμβουλὲς ποὺ δίνει στὸν υἱὸ του Τωβία, πράγματα ποὺ βοηθοῦν τοὺς σημερινοὺς νέους στὴν δημιουργία καλῶν οἰκογενειῶν, ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ἐκδίδει τὸ βιβλίο τοῦ δασκάλου Ἰωάννου Στόγια, ποὺ μὲ τρόπο ἀφηγηματικὸ παρουσιάζει τὴν χαριτωμένη ἱστορία τοῦ Τωβίτ. Στὸν συγγραφέα ποὺ ἀνιδιοτελῶς πρόσφερε τὸν κόπο του γιὰ τὴν ὠφέλεια τῶν νέων πολλὲς εὐχαριστίες, καὶ ὁ δίκαιος Τωβὶτ ποὺ βρῆκε παρρησία στὸν Θεό, ἄς πρεσβεύη καὶ γιὰ τὰ σημερινὰ παιδιά, ποὺ ζοῦν σὲ μιὰ παρόμοια μὲ τὴν δικὴ του ἀκατάστατη ἐποχή, γιὰ νὰ βαδίζουν τὸν δρόμο τῆς ἀρετῆς καὶ νὰ δημιουργοῦν κατ᾿ οἶκον Ἐκκλησίες ὅπου θὰ δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ
