ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 25η Ιανουαρίου 2020
Ἡ «Σύναξη γιά τήν ὀρθοδοξία» μαζί μέ τήν «ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ» διοργάνωσαν ἡμερίδα τήν 11η Ἰανουαρίου 2020 στό Δημαρχεῖο Ἀμαρουσίου μέ θέμα : « Νέα θρησκευτικά: Ὁ προσηλυτισμός συνεχίζεται».
Ἡ Ἑλληνορθόδοξη παιδεία, ἡ ὁποία πρέπει νά μορφώνει στίς ψυχές τῶν παιδιῶν τόν «Ἀναστάντα , Ἀναληφθέντα καί ἀεί Ζώντα Θεάνθρωπον», εἶναι τό ἀπαιτούμενο ἀπό τό ἑλληνικό Σύνταγμα, ἀλλά καί διαχρονικά ἀπό τήν Παράδοση τοῦ Γένους μας. Ἀκολουθώντας ἀνέκαθεν τό ἐκπαιδευτικό μας σύστημα τήν Ὀρθοδοξία, κατά τή διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, δέν παρέλειπε ταυτόχρονα νά περιλαμβάνει στό πρόγραμμά του ὅ,τι ἐκλεκτό καί διαχρονικό διέθετε ὁ Ἑλληνισμός.
Ἀντί ὅμως αὐτῆς τῆς παιδείας σήμερα, μέ τά πολυθρησκευτικά προγράμματα Σπουδῶν, τά ὁποῖα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος τά χαρακτήρισε «ἀπαράδεκτα καί ἐπικίνδυνα» φθάσαμε στό σημεῖο τά παιδιά τῶν χριστιανῶν Ἑλλήνων νά διδάσκονται μαζί μέ τήν Ὀρθοδοξία, τήν πίστη καί λατρεία τῶν ἄλλων θρησκειῶν, τίς ἰδέες καί ἀξίες τῶν συγχρόνων πολιτιστικῶν ρευμάτων. Αὐτό ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά ἀμαυρώνεται ἡ εὐκρίνεια τῆς εἰκόνας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς τοῦ Ἀπολύτου Κυρίου τῶν ὅλων.
Ὅπως γράφει στή Δογματική του ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς «ὅσο γοητευτικά καί ἄν εἶναι τά λόγια τῆς ἀνθρωπίνης σοφίας ἤ τῆς ἀνθρωπίνης γνώσεως, ἄν δέν φέρουν τήν θεανθρώπινη σφραγίδα, δέν εἶναι ἐκ τῆς Ἀληθείας…Ἐνώπιον τοῦ φωτός αὐτῆς τῆς παν-ἀληθείας, τί εἶναι ὅλες οἱ ἀνθρώπινες θρησκεῖες, ἐπιστῆμες, φιλοσοφίες πολιτισμοί ἄν ὄχι σκύβαλα;»
Δυστυχῶς μέ τήν πρόφαση τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ οἱ ἐμπνευστές τῶν Προγραμμάτων, οἱ θεολόγοι τοῦ συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ, ἀδιαφοροῦν ἐκτός ἀπό τήν οὐσιαστική, θεολογική πλευρά τοῦ θέματος, καί γιά τόν ἀντιπαιδαγωγικό τους χαρακτήρα καί
γιά τήν ἐμπειρία στήν τάξη τῶν θεολόγων καθηγητῶν πού ἀντιλαμβάνονται τήν καταστροφική ἐπίδραση τοῦ τωρινοῦ μαθήματος. Θέλουν τούς καθηγητές νά παραμένουν οὐδέτεροι παρατηρητές τοῦ θρησκευτικοῦ φαινομένου καί ὄχι νά δίνουν στά παιδιά πού ἀποζητοῦν τήν ἀλήθεια, τήν ὀρθόδοξη μαρτυρία.
Τά προγράμματα αὐτά στήριξε καί στηρίζει τό ὑπουργεῖο Παιδείας. Ὅπως καί οἱ προηγούμενοι ὑπουργοί Φίλης καί Γαβρόγλου καί ἡ νῦν ὑπουργός Νίκη Κεραμέως, οὐσιαστικά ἀδιαφορεῖ γιά τίς 4 ἀποφάσεις τοῦ ΣτΕ πού ἀκυρώνουν τά προγράμματα αὐτά καί δηλώνοντας ὅτι θά τηρήσει τίς προεκλογικές ὑποσχέσεις της ὁρίζει ἐπιτροπή πού δῆθεν θά ἐπαναφέρει τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν πρός τήν ὀρθή κατεύθυνση διορθώνοντας τά παρόντα βιβλία μέχρις ὅτου συγγραφοῦν καινούργια. Δυστυχῶς τήν ἐπιτροπή αὐτή ἀπαρτίζουν πρόσωπα πού σχετίζονται μόνο ἄμεσα ἤ ἔμμεσα μέ τόν ΚΑΙΡΟ καί πού ὀργάνωσαν ἤ στήριξαν μετά μανίας τά καταστροφικά προγράμματα σπουδῶν, ἐνῷ δέν ἐλήφθη καθόλου ἡ γνώμη, οὔτε ἐκλήθη νά συμμετάσχει στήν ἐπιτροπή κάποιο στέλεχος τῆς ΠΕΘ, τοῦ ἁρμοδίου ἐπιστημονικοῦ καί συνδικαλιστικοῦ ὀργάνου τῶν Θεολόγων. Γιά ὅλη αὐτή τή στάση της ἡ κ. Ὑπουργός θά πρέπει νά δώσει στούς Ἕλληνες τίς ἀπαραίτητες ἐξηγήσεις.
Μέσα στούς φακέλους τῶν Νέων Θρησκευτικῶν ἀπό τήν Γ΄ Δημοτικοῦ καί ἑξῆς γίνεται ἔμμεση καί κάποτε ἄμεση προπαγάνδα τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν. Οἱ τεχνικές τῶν θρησκειῶν αὐτῶν εἶναι ἀποκρυφιστικές γιατί βασίζονται στήν ἐνεργοποίηση ὑποτιθέμενων ἀπόκρυφων δυνάμεων. Τέτοιες τεχνικές εἶναι ἡ γιόγκα καί ὁ διαλογισμός πού ἀναλύονται μέ λεπτομέρεια στό ΜτΘ. Ἔτσι ἀπό τά ἐγκεκριμένα αὐτά προγράμματα κατά τά διδακτικά ἔτη 2018-2019 καί 2019-2020 τά παιδιά διδάσκονται διαλογισμό μέ διάφορες μορφές : στίς Γ΄Δ΄καί Ε΄ Δημοτικοῦ διδάσκεται πιλοτικά ἕνα εἶδος βουδιστικοῦ διαλογισμοῦ, τό «mindfulness» μέ μορφή ἐκπαιδευτικοῦ ὁδηγοῦ καί τίτλο «ἡ πυξίδα τοῦ ἑαυτοῦ μου». Παρότι ἡ ΠΕΓ(Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων διά τήν προστασία τοῦ ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ, τῆς οἰκογενείας καί τοῦ ἀτόμου ) προειδοποίησε τά ὑπουργεῖα Παιδείας καί Ὑγείας ότι το mindfulness έχει πάρα πολλές και σοβαρότατες παρενέργειες κυρίως ψυχιατρικές σύμφωνα μέ ἔγκυρα ἰατρικά περιοδικά καί ἀνήκει σέ ξένο θρησκευτικό σύστημα, τό πρόγραμμα ἐγκρίθηκε κανονικά καί φέτος.
Στόν ἴδιο θεματικό ἄξονα (Προαγωγή Ψυχικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου) καί γιά ὅλες τίς τάξεις γυμνασίου καί λυκείου ἐγκρίθηκε καί διδάσκεται ἡ παρέμβαση: “ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΣΤΡΕΣ” (ΕΘΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ) Στήν παρουσίαση διαφανειῶν βλέπουμε νά προτείνονται στίς τεχνικές χαλάρωσης ἐκτός ἄλλων ἡ Θετική Σκέψη, ὁ Διαλογισμός, ἡ Νοερή ἀπεικόνιση ἀλλά καί ἡ Προσευχή . Ἡ διείσδυση αὐτή τοῦ ἀποκρυφισμοῦ στά σχολεῖα πρέπει νά ἀντιμετωπιστεῖ μέ εὐρεῖα ἐνημέρωση ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας γιά τίς καταστροφικές συνέπειες τῶν ἀποκρυφιστικῶν προγραμμάτων καί προσφυγή στή δικαιοσύνη γιατί μέ τά προγράμματα αὐτά ἐπιτείνεται ἡ σύγχυση πού ἔχουν δημιουργήσει τά νέα θρησκευτικά στά παιδιά.
Ἐνδεικτικά σύμφωνα μέ τό νέο ΜτΘ ὁ Ἰησοῦς Χριστός τίθεται σάν μεγάλος δάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος παράπλευρα στόν Βούδα τόν Κομφούκιο καί τόν
Μωάμεθ καί τά παιδιά θά πρέπει νά μάθουν πῶς νά προσεύχονται οἱ πιστοί ἄλλων θρησκειῶν καί νά μάθουν τίς θρησκευτικές τους τεχνικές. Ὅλα αὐτά συνιστοῦν ἄμεση καταπάτηση καί διείσδυση στή θρησκευτική συνείδηση τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν πράγμα πού ἀπαγορεύεται ἀπό τό ἄρθρο 13 πρ. 1 τοῦ Συντάγματος.
Αὐτό διέγνωσε καί τό ΣτΕ, τό ὁποῖο στό σκεπτικό τῆς ὑπ΄ἀριθ. 660/2018 ἀποφάσεώς του λέει ὅτι «“σχολική διδασκαλία που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μεταβολή ή την αλλοίωση της θρησκευτικής αυτής συνειδήσεως των μαθητών, όπως αυτή διαμορφώνεται στο πλαίσιο της οικογενείας, θα συνιστούσε μορφή ομαδικού προσηλυτισμού ιδιαιτέρως σοβαρή, ως επέμβαση στον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο τών μαθητών που δεν διαθέτουντην κριτική αντίληψη και ωριμότητα τών ενηλίκων (…). Περαιτέρω, ως αποστολή τής Παιδείας, η (…) έννοια “ανάπτυξη τής θρησκευτικής συνειδήσεως” αποτελεί συνταγματική υποχρέωση τού κράτους, επιτελείται δε κυρίως με τη διδασκαλία τού μαθήματος τών θρησκευτικών, το οποίο, για να υπηρετεί τον εν λόγω σκοπό, πρέπει να (…) περιλαμβάνει οπωσδήποτε με πληρότητα, τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις τής Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας τού Χριστού, χωρίς να καλλιεργεί αμφιβολίες ως προς τα εν λόγω στοιχεία που συγκροτούν την ορθόδοξη χριστιανική πίστη ούτε να προκαλεί σύγχυση με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών. Η διδασκαλία τών ανωτέρω στοιχείων, η οποία καθιστά το μάθημα των θρησκευτικών “ομολογιακό”, είναι απολύτως συμβατή με το καθιερούμενο στη διάταξη τής παρ. 2 τού άρθρου 16 του Σ/τος περιεχόμενο (ήτοι η ανάπτυξη ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως), απευθύνεται αποκλειστικά, ως εκ τού ανωτέρω περιεχομένου του, στους μαθητές που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα και όχι στους ετεροδόξους, αλλοθρήσκους ή αθέους”.
Μετά τήν ἀκύρωση τῶν ὑπουργικῶν ἀποφάσεων ἀπό τό ΣτΕ καί ἐπειδή οἱ ὑπηρεσιακοί παράγοντες ἀρνοῦνται τή διδασκαλία τοῦ μαθήματος μέσω τῶν παλαιῶν ἀναβιωσάντων προγραμμάτων τοῦ 2003, οἱ γονεῖς ὀφείλουν νά λάβουν τά ἑξῆς μέτρα :
α) νά ὑποβάλουν μηνύσεις ἐνώπιον τοῦ Εἰσαγγελέως κατά τῶν ὑπαιτίων τῆς ἀντορθόδοξης διδασκαλίας τῶν θρησκευτικῶν γιά τό ἀδίκημα τοῦ προσηλυτισμοῦ
β) νά ἀσκήσουν ἀγωγή ἀποζημιώσεως ἐνώπιον τοῦ Διοικητικοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν λόγω ἠθικῆς βλάβης πού ὑπέστησαν αὐτοί καί τά παιδιά τους ἀπό τήν ἀντορθόδοξη διδασκαλία καί τῆς προσβολῆς στή θρησκευτική τους πίστη καί τή συνείδηση.
γ) νά ἀπαιτήσουν ἀπό τούς διευθυντές καί τούς ἐκπαιδευτικούς τῶν σχολείων πού φοιτοῦν τά παιδιά τους συμμόρφωση πρός τίς δικαστικές ἀποφάσεις καί παύση τῆς διδασκαλίας τῶν παρανόμων μαθημάτων. Σέ τέτοια περίπτωση οἱ διευθυντές τῶν σχολείων, οἱ δάσκαλοι καί οἱ θεολόγοι καθηγητές φέρουν τή νόμιμη ὑποχρέωση ἀρνήσεως διδασκαλίας τῶν συγκεκριμένων παρανόμων προγραμμάτων μέσῳ τῶν συναφῶν μέ αὐτά βιβλίων. Τήν ἄρνησή τους ὀφείλουν νά διατυπώσουν πρῶτα αἰτιολογημένως καί ἐγγράφως πρός τήν ἑκάστοτε προϊσταμένη τους ἀρχή, ἡ ὁποία καί ὀφείλει νά συμμορφωθεῖ καί νά συγκοινοποιεῖ ἀντίγραφο στούς γονεῖς. Ἐάν τό πρόσωπο πού ὑπηρεσιακῶς προΐσταται τῶν καθηγητῶν ἀρνηθεῖ ἐγγράφως τή
συμμόρφωση, ἐνδείκνυται νά ὑποβληθεῖ ἐναντίον του μηνυτήριος ἀναφορά ἐνώπιον τοῦ Εἰσαγγελέως ἀπό τούς γονεῖς σέ συνεργασία πάντα μέ τούς δασκάλους καί τούς Θεολόγους, οἱ ὁποῖοι θά προτείνονται ὡς μάρτυρες ἀλλά καί νά ἀσκεῖται σχετική αγωγή κατά τοῦ προϊσταμένου προσωπικῶς.
δ) μποροῦμε νά καταστήσουμε ἀνενεργή καί ἄκαρπη τήν παράνομη προσπάθεια ἐξακολουθήσεως τῆς ἀντορθοδόξου διδασκαλίας, ἄν ζοῦμε ὡς οἰκογένειες ὀρθοδόξως μέ τόν ἐκκλησιασμό, τή συμμετοχή μας στά Μυστήρια καί τόν καταρτισμό μας μέ τἠ μελέτη τῶν συγγραμμάτων τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ἔτσι θά μπορέσουμε νά διδάξουμε τήν ὀρθόδοξη πίστη στά παιδιά μας καί θά ἔχουμε τά ἐφόδια γιά τήν ἀντιμετώπιση κάθε ἀντορθοδόξου ἐπιβουλῆς κατά τῆς πίστεώς μας καί τοῦ Ἔθνους μας.
Ὁ ἀγώνας μας γιά τό ὀρθόδοξο μάθημα θά συνεχισθεῖ. Σημαία μας οἱ ἀποφάσεις τοῦ ΣτΕ πού ὄχι ἁπλῶς μᾶς δικαιώνουν ἀλλά διατρανώνουν τήν ἐπιθυμία ὄχι μόνο τῶν ἐκλεκτῶν δικαστῶν τοῦ ἀνωτάτου ἀκυρωτικοῦ δικαστηρίου τῆς πατρίδος μας, ἀλλά καί τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν Ἑλλήνων νά συνεχίσουν τά παιδιά μας νά διδάσκονται τήν Ὀρθόδοξη ἀλήθεια πού δίνει ἀληθινό νόημα καί ἀληθινή Ζωή στόν ἄνθρωπο