ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κυριακὴ 22 Ἰουνίου 2025
Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Μεγάρων καὶ Σαλαμῖνος κ. Κωνσταντίνου τὸ κέντρο προβολῆς τῶν ἀξιῶν μας ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ διοργάνωσε ἐκδήλωση τὴν Κυριακὴ 22 Ἰουνίου 2025 στὶς 7.30 μ.μ. στὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Μηνᾶ Σαλαμῖνος. Ὁμιλητὴς ἦταν ὁ Πανοσιολογιώτατος ἀρχιμανδρίτης π. Δανιὴλ Ψωῖνος, Ἱεροκῆρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, καὶ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Παλαιᾶς Κοκκινιᾶς μὲ θέμα: «Γιατί νὰ πιστεύεις;». Ἡ προσέλευση τῶν πιστῶν ἦταν ἀθρόα. Ἦταν παρήγορη ἡ παρουσία ἀρκετῶν νέων καὶ ἡ ἐνεργὴ συμμετοχή τους στὴν συζήτηση ποὺ ἀκολούθησε.
ΣΥΝΟΨΗ ΟΜΙΛΙΑΣ
Μὲ τὸ ἐρώτημα τῆς πίστεως ἀσχολήθηκε στὴν ὁμιλία του ὁ π. Δανιήλ. Ἡ πίστη δὲν ἐπιβάλλεται. Ἡ πίστη ὅμως ὑπάρχει μέσα μας. Εἶναι ἔμφυτη, ὑπάρχουμε μὲ τὴν πίστη. Ἡ ἀνάγκη κάπου νὰ ἀκουμπήσουμε, νὰ στηριχτοῦμε, νὰ πάρουμε παρηγοριά. Αὐτὴ ἡ ἀνάγκη γεννᾶ τὴν πραγματικότητα τῆς πίστεως. Ἡ πίστη δὲν εἶναι μιὰ ἰδεολογία, δὲν εἶναι μιὰ θεωρία. Εἶναι μιὰ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό. Παντοῦ, σὲ κάθε χώρα θὰ δοῦμε ἱερὰ μαζὶ μὲ τὰ θέατρα, τὶς ἀγορὲς καὶ τὰ γυμναστήρια. Ὁ π. Δανιὴλ ἀναφέρθηκε ἐπίσης στὴν ἀπιστία. Ἐξήγησε γιατί ἡ ἀπιστία εἶναι ἀνοησία. Πολλοὶ νομίζουν ὅτι εἶναι ἄπιστοι, ἐνῷ δὲν εἶναι. Γιατί ὁ νέος νὰ πιστεύῃ; Θεωροῦμε τοὺς ἑαυτούς μας μικρούς-μεγάλους θεούς. Τὸ παιδὶ μεγαλώνει μὲ τὶς φράσεις: «Ἐσὺ τὰ καταφέρνεις, ἐσὺ μπορεῖς νὰ φτιάξῃς τὴν ζωή σου ὅπως θέλεις, δὲν ἔχεις ἀνάγκη τὸν Θεό». Παντοῦ προβάλλουμε τὸν ἑαυτό μας. Πέρα ἀπὸ τὴν μύτη μας δὲν βλέπουμε κανένα ἄλλο καὶ τίποτα ἄλλο. Ἡ πίστη μας σήμερα λοιδορεῖται. Τὸν νέο ποὺ πιστεύει τὸν κοροϊδεύει καὶ ἡ ἴδια ἡ οἰκογένειά του. Ἡ πίστη μας θεωρήθηκε μιὰ παρωχημένη κατάσταση. Ἡ Ἐκκλησία θέλει καὶ ξύπνιο τὸν ἄνθρωπο καὶ ὄρθιο. Ἄλλη μιὰ δυσκολία γιὰ νὰ πιστέψουμε εἶναι ἡ ζωὴ τῶν χριστιανῶν καὶ δὴ τῶν κληρικῶν. Βολευτήκαμε στὸ ἀπυρόβλητο τῆς καταστάσεως μας.
Γιατί εἶναι ἀναγκαῖο νὰ πιστέψῃ ἕνας νέος;
1. Ὑπάρχουν ἄπειρες ἀποδείξεις ὅτι ὑπάρχει Θεός, ἐνῷ δὲν ὑπάρχει καμμία ἀπόδειξη ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός.
2. Ζοῦμε καθημερινὰ τὸν Θεὸ στὴν ζωή μας.
3. Ποιός κήρυξε τὴν πίστη; Ὁ Χριστὸς καὶ 12 ἀγράμματοι, χωρὶς κοινωνικὴ ἰσχὺ ἄλλαξαν τὸν κόσμο. Ἔβλεπαν τὴν ζωὴ τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καὶ μεταστρέφονταν στὴν πίστη.
4. Τί εἶναι πίστη; ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ. Νὰ στέκομαι ἀπέναντι του, νὰ τὸν ζῶ καὶ νὰ μὴν θέλω τίποτα ἄλλο.
5. Ἡ πίστη εἶναι σχέση. Γνήσια σχέση ποὺ δὲν χαλάει ποτέ.
6. Ἡ πίστη μᾶς δίνει ἀγάπη, παρηγοριὰ καὶ κουράγιο.
7. Ἡ πίστη εἶναι πραγματικὴ ἐλευθερία.
8. Ἡ πίστη θεωρεῖται μεγάλη ἀνακάλυψη. Ἡ μεγαλύτερη ἀνακάλυψη πραγματοποιεῖται μέσα ἀπὸ τὴν πίστη. Δὲν ἐξαντλεῖται στὰ ἐφήμερα καὶ ἐπιδερμικά. Ἡ πίστη δίνει νόημα στὴν ζωή μας. Ἡ πίστη εἶναι μιὰ σοφὴ παιδαγωγός.
«Γιὰ κάθε μου βῆμα σιγουρευόμουν στὸ μπαστουνάκι τῆς πίστεως», ἔλεγε ἕνας σύγχρονος Γέροντας.
Ἐμεῖς πολεμᾶμε μὲ τὴν πίστη σὲ ἕναν κόσμο ποὺ ἔχει σαπίσει σὲ ὅλες του τὶς δομές. Ἔχουμε κοινὸ πατέρα γι’ αὐτὸ ἀποκαλούμαστε ἀδελφοί. Μόνο ὅταν πιστεύουμε, πραγματικὰ ἀγαπᾶμε πραγματικά. Ἡ πίστη εἶναι ὁ μοναδικὸς δρόμος γιὰ νὰ φτάσῃ κανεὶς στὸν Θεός (ἅγιος Πορφύριος). Ἀληθινὴ πίστη εἶναι νὰ θέλω νὰ πιστέψω, ἐνσυνείδητα. Ἡ πίστη εἶναι πρόκληση. Ἡ Ἐκκλησία μας προσκαλεῖ νὰ πλησιάσουμε σὲ αὐτήν.
