ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Νικολάου Μάρ­τη

Πρώ­ην Ὑπουρ­γοῦ

Τὰ οἰ­κο­νο­μι­κὰ πλε­ο­νε­κτή­μα­τα τῆς Ἑλ­λά­δας:

1) ἡ Ἐμ­πο­ρι­κὴ Ναυ­τι­λί­α,

2) ὁ Ὀ­ρυ­κτός της πλοῦ­τος καὶ  

3) τὸ ἐ­πι­χει­ρη­μα­τι­κὸ δαι­μό­νι­ο τῶν Ἑλ­λή­νων.

 

ΠΟΙΟΙ ΜΟΝΙΜΩΣ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ;

Τὸ 1981, ἔ­τος ἀ­φε­τη­ρί­α τῆς εἰ­σό­δου τῆς Ἑλ­λά­δας στὴν Εὐ­ρω­πα­ϊ­κὴ Κοι­νό­τη­τα ὡς δέ­κα­το μέ­λος, ὁ Πρό­ε­δρος τῆς ΕΟΚ Γκά­στον Τὸρν δή­λω­νε ὅ­τι: «Ἡ Ἑλ­λά­δα μπαί­νει στὴν Εὐ­ρώ­πη μὲ τρία πλε­ο­νε­κτή­μα­τα. 1) Τὴν Ἐμ­πο­ρι­κὴ Ναυ­τι­λί­α, 2) τὸν Ὀ­ρυ­κτό της πλοῦ­το καὶ 3) τὸ ἐ­πι­χει­ρη­μα­τι­κὸ δαι­μό­νι­ο τῶν Ἑλ­λή­νων». Ἡ Ἐμ­πο­ρι­κή μας Ναυ­τι­λί­α ὑ­πο­βαθ­μί­στη­κε μὲ τὴν κα­τάρ­γη­ση τοῦ Ὑ­πουρ­γεί­ου Ἐμ­πο­ρι­κῆς Ναυ­τι­λί­ας. Ὁ ὀ­ρυ­κτὸς πλοῦ­τος ἀ­γνο­ή­θη­κε καὶ τὸ ἐ­πι­χει­ρη­μα­τι­κὸ δαι­μό­νι­ο τῶν Ἑλ­λή­νων, ποὺ προ­ϋ­πό­θε­ση εἶ­χε γι­ὰ νὰ ἀ­να­πτυ­χθεῖ τὴν ἀ­νεμ­πό­δι­στο ἰ­δι­ω­τι­κὴ πρω­το­βου­λί­α, ἀ­πο­δυ­να­μώ­θη­κε μὲ τὸ δι­α­κη­ρυ­χθὲν καὶ ἀ­κο­λου­θού­με­νο ἀ­πὸ τὸ 1981 καὶ με­τὰ δόγ­μα τῶν κοι­νω­νι­κο­ποι­ή­σε­ων.

ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ

Προ­τάσ­σω τὸ πλε­ο­νέ­κτη­μα τοῦ ὀ­ρυ­κτοῦ μας πλού­του, δι­ό­τι ἐ­ὰν θε­με­λι­ω­νό­ταν τὸ βι­ο­μη­χα­νι­κὸ συγ­κρό­τη­μα τῆς Ἀμ­φι­πό­λε­ως (τοῦ Στρυ­μῶ­να), ὅ­πως ἀ­ναγ­γέλ­θη­κε ὡς ὁ­ρι­στι­κὴ ἀ­πό­φα­ση καὶ ἀ­να­κοι­νώ­θη­κε τὴν 9η Νο­εμ­βρί­ου 1982 ἀ­πὸ τὸν Ὑ­πουρ­γὸ Ἐ­θνι­κῆς Οἰ­κο­νο­μί­ας Γερ. Ἀρ­σέ­νη καὶ τὴν 4η Μαρ­τί­ου 1983 ἀ­πὸ τὸν Δι­οι­κη­τὴ τῆς ΕΤΒΑ Κουμ­πῆ, θὰ εἴ­χα­με ἀ­πὸ τὴ δη­μι­ουρ­γί­α τοῦ βι­ο­μη­χα­νι­κοῦ συγ­κρο­τή­μα­τος, πλὴν ἄλ­λων προ­ϊ­όν­των, τρεῖς τόν­νους χρυ­σοῦ ἐ­τη­σί­ως καὶ 150 τό­ννους ἀρ­γυ­ροῦ ἐ­τη­σί­ως. Σή­με­ρα θὰ εἴ­χα­με τοὐλά­χι­στον 60 τό­νους χρυ­σοῦ, 300 τό­νους ἀρ­γυ­ροῦ καὶ πολ­λοὺς τό­νους τῶν ἄλ­λων προ­ϊ­όν­των. Ἡ οἰ­κο­νο­μι­κὴ κα­τά­στα­ση τῆς Ἑλ­λά­δας θὰ ἦ­ταν δι­α­φο­ρε­τι­κή. Ἡ Μο­νά­δα ποὺ ἀ­νέ­φε­ρα θὰ ἀν­τλοῦ­σε κοι­τά­σμα­τα ἀ­πὸ τὴ Χαλ­κι­δι­κή, τὴ Θά­σο καὶ τὴ Θρά­κη. Τὸ ΙΓΜΕ ἀ­να­κά­λυ­ψε μει­κτὰ θει­οῦ­χα στὸ Παγ­γαῖ­ο, στὸ Κιλ­κὶς καὶ στὴ Λα­κω­νί­α. Συ­νε­πῶς θὰ ἦ­ταν δυ­να­τὴ ἡ ἀ­νέ­γερ­ση καὶ δεύ­τε­ρου συγ­κρο­τή­μα­τος ἐ­κτὸς ἀ­πὸ αὐ­τὸ τοῦ Στρυ­μῶνα. Ἂν συ­νε­πῶς στὰ με­ταλ­λεύ­μα­τα ποὺ ἀ­πο­δε­δειγ­μέ­να ὑ­πάρ­χουν στὴ χώ­ρα καί, κα­τὰ πλη­ρο­φο­ρί­ες, δὲν ὑ­πάρ­χουν ὅ­λα σὲ ἄλ­λες χῶ­ρες τῆς ΕΟΚ, ὅ­πως βω­ξί­τες, λευ­κό­λι­θοι, νι­κέ­λι­ο, χρώ­μι­ο, προ­στε­θοῦν τὸ οὐ­ρά­νι­ο καὶ τὰ μει­κτὰ θει­οῦ­χα, ἡ Ἑλ­λά­δα μό­νο μὲ τὸν ὀ­ρυ­κτὸ πλοῦ­το θὰ εἶ­ναι στὴν πρω­το­πο­ρί­α τῶν χω­ρῶν τῆς Εὐ­ρώ­πης. Οἱ ἐ­πι­πτώ­σεις ἀ­πὸ τὸ Μνη­μό­νι­ο δὲν θὰ ἦ­ταν ὀ­δυ­νη­ρὲς καὶ τὸ δη­μο­σι­ο­νο­μι­κὸ χρέ­ος τῆς Ἑλ­λά­δος δὲν θὰ ἀ­πα­σχο­λοῦ­σε ἔν­το­να τρί­τους, ἀλ­λὰ καὶ τοὺς Ἕλ­λη­νες.

Τὸ ἱ­στο­ρι­κό τῆς προ­α­να­φε­ρό­με­νης ἐ­πεν­δύ­σε­ως ἔ­χει ὡς ἑ­ξῆς:
Ἡ πρό­τα­ση τοῦ Ἀ­κα­δη­μα­ϊ­κοῦ-Κα­θη­γη­τῆ τοῦ Πο­λυ­τε­χνεί­ου (με­ταλ­λει­ο­λό­γου) Λου­κᾶ Μού­σου­λου γι­ὰ τὴν ἵ­δρυ­ση Με­ταλ­λουρ­γι­κοῦ Συγ­κρο­τή­μα­τος κα­τερ­γα­σί­ας συμ­πυ­κνω­μά­των μο­λύ­βδου καὶ ψευ­δαρ­γύ­ρου, ποὺ πα­ρά­γον­ται στὴν Ἑλ­λά­δα καὶ ἐ­ξά­γον­ται ἀ­κα­τέρ­γα­στα, ἔ­γι­νε δε­κτὴ ἀ­πὸ τὸν ἀ­εί­μνη­στο Πρό­ε­δρο τῆς Δη­μο­κρα­τί­ας Κων­σταν­τῖ­νο Κα­ρα­μαν­λῆ καὶ ἀ­νέ­θε­σε μέ­σῳ τῆς ΕΤΒΑ σὲ δύ­ο Οἴ­κους -ἕ­ναν Ἀγ­γλι­κὸ καὶ ἕ­ναν Γερ­μα­νι­κὸ- τὴ σύν­τα­ξη προ­με­λέ­της σκο­πι­μό­τη­τας.

Τὸ φθι­νό­πω­ρο τοῦ 1979 ὑ­πο­βάλ­λον­ται οἱ προ­με­λέ­τες τῶν δύ­ο Οἴ­κων καὶ ἡ Κυ­βέρ­νη­ση ἀ­να­θέ­τει τὴν ἀ­ξι­ο­λό­γη­σή τους σὲ εἰ­δι­κὴ Ἐ­πι­τρο­πή. Τὰ συμ­πε­ρά­σμα­τα τῆς ἀ­ξι­ο­λό­γη­σης ἦ­ταν θε­τι­κὰ καὶ ἡ Κυ­βέρ­νη­ση ἔ­λα­βε τὴν ἀ­πό­φα­ση νὰ προ­χω­ρή­σει στὴν ἵ­δρυ­ση συγ­κρο­τή­μα­τος γι­ὰ πα­ρα­γω­γὴ 60.000 τό­ννων ψευ­δαρ­γύ­ρου καὶ 30.000 τό­νων μο­λύ­βδου ἐ­τη­σί­ως. Ἡ Κυ­βέρ­νη­ση ἀ­νέ­θε­σε τὴν ὑ­λο­ποί­η­ση τοῦ ἔρ­γου στὴν ΕΤΒΑ, ἡ ὁ­ποί­α δη­μι­ούρ­γη­σε εἰ­δι­κὸ φο­ρέ­α, τὴν ἑ­ται­ρεί­α «ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ» (ΜΕΤΒΑ) καὶ προ­σκά­λε­σε τὸν Κα­θη­γη­τή Λ. Μού­σου­λο νὰ ἀ­να­λά­βει τὴν εὐ­θύ­νη πραγ­μα­τώ­σε­ως τοῦ ἐ­πεν­δυ­τι­κοῦ αὐ­τοῦ σχε­δί­ου. Τὸ 1980 δι­α­μορ­φώ­θη­κε τὸ πρὸς κα­τα­σκευ­ὴ Με­ταλ­λουρ­γι­κὸ Συγ­κρό­τη­μα Ἀμ­φι­πό­λε­ως, μὲ τὶς ἑ­ξῆς βα­σι­κὲς Πα­ρα­γω­γι­κὲς Μο­νά­δες:

α) Μο­νά­δα Ψευ­δαρ­γύ­ρου  60.000 τό­νων ἐ­τη­σί­ως

β) Μο­νά­δα Μο­λύ­βδου 30.000 τό­νων ἐ­τη­σί­ως

γ) Μο­νά­δα Θει­ϊ­κοῦ Ὀ­ξέ­ος 800.000 τό­νων ἐ­τη­σί­ως

δ) Μο­νά­δα πα­ρα­γω­γῆς Χρυ­σοῦ καί Ἀρ­γύ­ρου, καί

ε) Δι­ά­φο­ρα ὑπο­προ­ϊ­όν­τα, πού φυ­σι­κά πα­ρά­γον­ται στίς Μο­νά­δες αὐτές.
Μὲ βά­ση τὴν πα­ρα­πά­νω σύν­θε­ση, ἄρ­χι­σαν προ­κα­ταρ­κτι­κὲς ἐ­πα­φὲς καὶ συ­ζη­τή­σεις μὲ δι­ε­θνεῖς κα­τα­σκευ­α­στι­κοὺς Οἴ­κους, γι­ὰ τὴν ἐ­πι­λο­γὴ τῶν τε­χνο­λο­γι­ῶν καὶ δι­ευ­κρί­νη­ση τῶν δυ­να­το­τή­των, ὅ­σον ἀ­φο­ρᾶ τὸ κό­στος τῆς ἐ­πεν­δύ­σε­ως καὶ τὴ χρη­μα­το­δό­τη­σή της. Ὑ­πο­βλή­θη­καν προ­κα­ταρ­κτι­κὲς προ­σφο­ρὲς ἀ­πὸ 10 σο­βα­ροὺς Οἴ­κους ἀ­πὸ δι­ά­φο­ρες χῶ­ρες, ἔ­γι­νε ἐ­πα­να­σύν­τα­ξη τῆς ἀρ­χι­κῆς με­λέ­της σκο­πι­μό­τη­τας καὶ ἀ­πο­φα­σί­σθη­κε ἡ μεί­ω­ση τῆς δυ­να­μι­κό­τη­τας τῆς μο­νά­δος ψευ­δαρ­γύ­ρου ἀ­πὸ 60.000 τό­ννους σὲ 40.000 τό­ννους, λό­γῳ τῶν τό­τε δυ­σχε­ρῶν συν­θη­κῶν δι­α­θέ­σε­ως στὴ δι­ε­θνῆ ἀ­γο­ρά. Γι­ὰ τὸν ἀ­σφα­λῆ ἔ­λεγ­χο τῶν πα­ρα­πά­νω με­θό­δων ἀ­πο­φα­σί­σθη­κε ἡ δι­ε­ξα­γω­γὴ προ­κα­ταρ­τι­κῶν δο­κι­μῶν σὲ ἐγ­κα­τά­στα­ση PILOT. Ἡ ΜΕΤΒΑ προ­ώ­θη­σε τὴν ἐ­πί­λυ­ση σω­ρεί­ας δευ­τε­ρευ­όν­των προ­βλη­μά­των, ὅ­πως ἐ­πι­λο­γὴ χώ­ρου, ἐ­δα­φο­τε­χνι­κή με­λέ­τη χώ­ρου, δη­μι­ουρ­γί­α Βι­ο­μη­χα­νι­κῆς Πε­ρι­ο­χῆς, ἔν­τα­ξη στοὺς νό­μους ἐ­πεν­δύ­σε­ων, χρη­μα­το­δο­τι­κὸ σχῆ­μα κ.λπ.
Στὶς 18 Ἀ­πρι­λί­ου 1981, κα­τὰ τὰ ἐγ­καί­νι­α τῆς λει­τουρ­γί­ας τῆς Μο­νά­δας Ἀ­μι­άν­του, κα­τ᾿ ἐν­το­λὴν τοῦ Πρω­θυ­πουρ­γοῦ Γε­ωρ­γί­ου Ράλ­λη, πα­ρόν­τος στὰ ἐγ­καί­νι­α, ἀ­νήγ­γει­λα, ὡς Ὑ­πουρ­γὸς Μα­κε­δο­νί­ας-Θρά­κης, τὴν προ­σε­χὴ θε­με­λί­ω­ση τοῦ ἔρ­γου, ὕ­ψους ἐ­πεν­δύ­σε­ως 350 ἑ­κα­τομ­μυ­ρί­ων δο­λλα­ρί­ων. Ὅ­ταν δὲ πε­ρὶ τὸ τέ­λος τοῦ πρώ­του ἑ­ξα­μή­νου τοῦ 1981, τὸ σχέ­δι­ο ἔ­φθα­σε στὸ στά­δι­ο τῆς πα­ραγ­γε­λί­ας τοῦ ἐ­ξο­πλι­σμοῦ, κρί­θη­κε, λό­γῳ τοῦ ὕ­ψους τῆς ἐ­πέν­δυ­σης, πὼς κά­θε τέ­τοι­α ἐ­νέρ­γει­α θὰ ἔ­πρε­πε νὰ ἀ­να­στα­λεῖ ἐν ὄ­ψει τῶν ἐ­κλο­γῶν. Τὶς ἐ­κλο­γὲς κέρ­δι­σε τὸ ΠΑΣΟΚ καὶ μό­νο τὴν 9η Νο­εμ­βρί­ου 1982 ὁ τό­τε Ὑ­πουρ­γὸς Ἐ­θνι­κῆς Οἰ­κο­νο­μί­ας, Γε­ρά­σι­μος Ἀρ­σέ­νης ἀ­νήγ­γει­λε, ὅ­τι ἡ Με­ταλ­λουρ­γι­κὴ Μο­νά­δα τοῦ Στρυ­μῶ­να θὰ ἀρ­χί­σει νὰ κα­τα­σκευ­ά­ζε­ται στὰ μέ­σα τοῦ 1983. Στὶς 4 Μαρ­τί­ου 1983 ὁ Δι­οι­κη­τὴς τῆς ΕΤΒΑ Κουμ­πῆς ἀ­νήγ­γει­λε τὴν ὁ­ρι­στι­κὴ ἀ­πό­φα­ση τῆς ΜΕΤΒΑ γι­ὰ τὴν ἵ­δρυ­ση τῆς Μο­νά­δας Ἐ­πε­ξερ­γα­σί­ας Μει­κτῶν Θει­ού­χων μὲ ὕ­ψος ἐ­πεν­δύ­σε­ως 30 δισ. δρχ. Συμ­με­το­χὴ ΜΕΤΒΑ 80% καὶ Ἱ­δρύ­μα­τος ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ 20%. Ἀρ­χὲς Ἰ­ου­νί­ου 1983 πε­ρα­τώ­θη­κε ἡ σύν­τα­ξη τῶν προ­δι­α­γρα­φῶν (3 τό­μοι, σελ. 580), βά­σει τῶν ὁ­ποί­ων θὰ προ­κη­ρύσ­σε­το Δι­ε­θνὴς Δι­α­γω­νι­σμὸς κα­τα­σκευ­ῆς τοῦ ἔρ­γου. Τὸ σχέ­δι­ο προ­έ­βλε­πε:

1. Μο­νά­δα Μο­λύ­βδου ἐ­τη­σί­ας δυ­να­μι­κό­τη­τας 40.000 τό­νων.

2. Μο­νά­δα ψευ­δαρ­γύ­ρου ἐτη­σί­ας δυ­να­μι­κό­τη­τας 40.000 τό­νων.

3. Μο­νά­δα φρύ­ξης πυ­ρι­τῶν καί ἐξα­γω­γῆς ἀρ­σε­νι­κοῦ ἐ­τη­σί­ας δυ­να­μι­κό­τη­τας 160.000 τό­νων.

4. Μο­νά­δα θει­ϊ­κοῦ ὀξέ­ος ἐ­τη­σί­ας δυ­να­μι­κό­τη­τας 360.000 τό­νων.

5. Μο­νά­δα φω­σφο­ρι­κοῦ ὀ­ξέ­ος ἐτη­σί­ας δυ­να­μι­κό­τη­τας 90.000 τό­νων.

6. Μο­νά­δα ΑLF 3ε­τη­σί­ας δυ­να­μι­κό­τη­τας 3.500 τό­ννων.

7. Μο­νά­δα κα­θα­ρι­σμοῦ φρυγ­μά­των σι­δη­ρο­πυ­ρί­του.

8. Μο­νά­δα ἐξα­γω­γῆς χρυ­σοῦ καὶ ἀρ­γυ­ροῦ ἀ­πὸ τὰ φρύγ­μα­τα συ­δη­ρο­πυ­ρί­του ἐ­τη­σί­ας δυ­να­μι­κό­τη­τας 120.000 τό­νων.

9. Μο­νά­δα κα­θα­ρι­σμοῦ πο­λυ­τί­μων με­τάλ­λων ἐτη­σί­ας δυ­να­μι­κό­τη­τας:

χρυ­σοῦ 3 τό­νων, ἀρ­γυ­ροῦ 150 τό­νων.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οἱ ἀ­να­πτυγ­μέ­νες χῶ­ρες στη­ρί­ζουν τὸ οἰ­κο­νο­μι­κὸ οἰ­κο­δό­μη­μά τους καὶ στὰ προ­ϊ­όν­τα ποὺ πα­ρά­γουν, ἀ­πὸ με­ταλ­λεύ­μα­τα ποὺ εἰ­σά­γουν ἀ­πὸ ἄλ­λες χῶ­ρες. Ἡ Ἑλ­λά­δα μὲ τὸ ὑ­ψη­λὸ με­ταλ­λευ­τι­κὸ δυ­να­μι­κὸ ἔ­πρε­πε καὶ μπο­ρεῖ νὰ κα­τέ­χει ἐ­ξέ­χου­σα θέ­ση στὸν παγ­κό­σμι­ο οἰ­κο­νο­μι­κὸ στί­βο σὲ ὅ­τι ἀ­φο­ρᾶ στὸν το­μέ­α αὐ­τό.

Ἡ κα­τάρ­γη­ση τοῦ Ὑ­πουρ­γεί­ου Ἐμ­πο­ρι­κῆς Ναυ­τι­λί­ας, πα­ρὰ τὶς δι­α­μαρ­τυ­ρί­ες τῶν Ἑλ­λή­νων ἐ­φο­πλι­στῶν, ἀν­τὶ ἐ­παί­νου γι­ὰ τὴν προ­σφο­ρά τους καὶ γι­ὰ τὶς δυ­να­τό­τη­τές τους νὰ βο­η­θή­σουν τὴ χώ­ρα στὴ δύ­σκο­λη οἰ­κο­νο­μι­κὴ κα­τά­στα­ση ποὺ βρί­σκε­ται σή­με­ρα, θε­ω­ρεῖ­ται ἀ­πὸ τοὺς ἐ­φο­πλι­στὲς ὡς ὑ­πο­βάθ­μι­ση τῆς Ἐμ­πο­ρι­κῆς μας Ναυ­τι­λί­ας. Χά­ρις στὴ ναυ­τι­κὴ πα­ρά­δο­ση ἀ­πὸ τὴν ἀρ­χαι­ό­τη­τα καὶ τὸ ἐ­πι­χει­ρη­μα­τι­κὸ δαι­μό­νι­ο τῶν Ἑλ­λή­νων ἐ­φο­πλι­στῶν σὲ δι­ε­θνῆ ἀν­τα­γω­νι­σμό, ἡ ἑλ­λη­νό­κτη­τη Ἐμ­πο­ρι­κὴ ναυ­τι­λί­α εἶ­ναι πρώ­τη στὸν κό­σμο καὶ πα­ρα­μέ­νει στὴν κο­ρυ­φὴ κά­θε χρό­νο τὰ τε­λευ­ταῖα 30 χρό­νι­α.

Κα­τὰ τὸν Β΄ Παγ­κό­σμι­ο Πό­λε­μο ἡ Ἐμ­πο­ρι­κή μας Ναυ­τι­λί­α, μὲ τὴ συμ­πα­ρά­στα­ση τοῦ Ὑ­πουρ­γεί­ου Ναυ­τι­λί­ας, ὡς τὸ τέ­ταρ­το ὅ­πλο τῶν Ἑλ­λη­νι­κῶν Ἐ­νό­πλων Δυ­νά­με­ων (Ἐ­πι­στο­λὴ Πλοι­άρ­χου Ἐμ­πο­ρι­κοῦ Ναυ­τι­κοῦ κ. Φρί­ξου Δή­μου, Ἐ­φη­με­ρί­δα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 28.10.2010) μὲ ἀ­πώ­λει­α 2.500 Ἀ­ξι­ω­μα­τι­κῶν καὶ Ναυ­τῶν καὶ κα­τα­στρο­φὴ 120 πλοί­ων καὶ 551 πε­τρε­λαι­ο­κί­νη­των ἱ­στι­ο­φό­ρων, με­τέ­φε­ρε συμ­μα­χι­κὰ ἐ­φό­δι­α σὲ ὅ­λες τὶς θά­λασ­σες.
Τὸ ἐ­πι­χει­ρη­μα­τι­κὸ δαι­μό­νι­ο τῶν Ἑλ­λή­νων ἀ­πο­δει­κνύ­ε­ται ἀ­πὸ τοὺς Ἕλ­λη­νες ἐ­φο­πλι­στές, οἱ ὁ­ποῖ­οι σὲ δι­ε­θνῆ ἀν­τα­γω­νι­σμὸ πέ­τυ­χαν νὰ δη­μι­ουρ­γή­σουν τὴν ἑλ­λη­νό­κτη­τη Ἐμ­πο­ρι­κὴ Ναυ­τι­λί­α, τὴν πρώ­τη στὸν κό­σμο καὶ τοὺς ἀ­πό­δη­μους Ἕλ­λη­νες, οἱ ὁ­ποῖ­οι μὲ ἐ­λεύ­θε­ρη τὴν ἰ­δι­ω­τι­κὴ πρω­το­βου­λία­ ἐ­πι­τυγ­χά­νουν καὶ δι­α­κρί­νον­ται στὸ ἐ­ξω­τε­ρι­κό.

Στὴν Ἑλ­λά­δα ἀ­πὸ τὸ 1981 δι­α­κη­ρύχ­τη­κε καὶ ἔ­κτο­τε ἐ­φαρ­μό­στη­κε ἡ κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση τῶν ἐ­πι­χει­ρή­σε­ων, μὲ συ­νέ­πει­α ἀ­περ­γί­ες καὶ στά­σεις ἐρ­γα­σί­ας. Οἱ συν­δι­κα­λι­στές, οἱ ὁ­ποῖ­οι μπο­ροῦν νὰ εἶ­ναι χρή­σι­μοι στὴν Ἐ­θνι­κὴ Οἰ­κο­νο­μί­α, ἀλ­λὰ καὶ στοὺς ἐρ­γα­ζό­με­νους, ἐ­ὰν πα­ράλ­λη­λα πρὸς κύ­ρι­α ἀ­πο­στο­λή τους, τοῦ νὰ συμ­πα­ρα­στέ­κον­ται στοὺς ἐρ­γα­ζό­με­νους, ἀν­τι­λη­φθοῦν ὅ­τι τὸ ἴ­δι­ο ἀ­το­μι­κὸ καὶ οἰ­κο­γε­νει­α­κὸ συμ­φέ­ρον συμ­πί­πτει ἀ­πό­λυ­τα μὲ τὴν ὑ­γι­ῆ ἀ­νά­πτυ­ξη τῆς ἰ­δι­ω­τι­κῆς πρω­το­βου­λί­ας καὶ τὴν ἄν­θη­ση τῆς ἐ­λεύ­θε­ρης οἰ­κο­νο­μί­ας. Δυ­στυ­χῶς ὁ κα­κῶς νο­ού­με­νος συν­δι­κα­λι­σμὸς ἀν­τὶ νὰ βο­η­θή­σει στὴν ἄν­θι­ση τῶν ἐ­πι­χει­ρή­σε­ων στὴν Ἑλ­λά­δα, ἀ­φή­ρε­σε ἐ­πι­χει­ρή­σεις ἀ­πὸ τοὺς δη­μι­ουρ­γούς τους, μὲ δυ­σμε­νέ­στα­τες σή­με­ρα συ­νέ­πει­ες γι­ὰ τὴν ἑλ­λη­νι­κὴ οἰ­κο­νο­μί­α. Πα­ρά­δειγ­μα ἡ ΛΑΡΚΟ, ἡ ὁ­ποί­α πα­ρά­γει ΝΙΚΕΛΙΟ (ποὺ δὲν ἔ­χουν οἱ χῶ­ρες τῆς Ε.Ε. πλὴν τῆς Φι­λαν­δί­ας), γι­ὰ τὴν ὁ­ποί­α στὶς 18 Νο­εμ­βρί­ου 1958 βου­λευ­τὴς τῆς ΕΔΑ στὴ Βου­λὴ χα­ρα­κτή­ρι­σε «Τὸ Με­ταλ­λεῖ­ο Λα­ρύ­μνης» ἀ­πὸ τὰ λί­γα με­γά­λα ἔρ­γα πο­λύ­τι­μου με­τάλ­λου στὸν κό­σμο», κοι­νω­νι­κο­ποι­ή­θη­κε καὶ σή­με­ρα πω­λεῖ­ται.
 

ΠΗΓΗ http://greeknation.blogspot.com