Πώς η Ιταλία κανονικοποίησε τις καραντίνες για λογαριασμό της Κίνας σε ολόκληρη τη Δύση, και γιατί…

Στις 23 Μαρτίου 2019, την ίδια ημέρα που ο Κόντε υπέγραφε το στρατηγικό σχέδιο «Belt and Road» της Κίνας, η υπουργός Υγείας της χώρας υπέγραφε ένα Σχέδιο Δράσης δεσμεύοντας την Ιταλία σε μια συνεργασία με την Κίνα σε τομείς όπως η «πρόληψη μολυσματικών ασθενειών»

Άρθρο του Michael Senger, που δημοσιεύτηκε από το Brownstone Institute στις 4 Μαϊού 2022. Χρόνος ανάγνωσης 7′. Απόδοση στα ελληνικά, Νίκος Μαρής.

Στο  βιβλίο μου Snake OilHow Xi Jinping Shut Down The World, περιγράφω λεπτομερώς τα αποδεικτικά στοιχεία για το ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (KKK) χρησιμοποίησε πολλαπλούς τρόπους επιρροής, συμπεριλαμβανομένης της διαδικτυακής προπαγάνδας, των mainstream media, και της καταδολίευσης της «επιστήμης», ώστε να καταστήσει δημοφιλείς τις πολιτικές των lockdown, οι οποίες ήταν πρωτοφανείς για τον δυτικό κόσμο. Για πολλούς, ωστόσο, ένα μεγάλο ερώτημα παραμένει αναπάντητο:

Ναι, όλα αυτά μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά πώς έγινε ό,τι έγινε στην Ιταλία; Σύμφωνα με τα λόγια του Νιλ Φέργκιουσον, του αρχιτέκτονα των εξωφρενικά άστοχων μοντέλων για την εξάπλωση του Covid, που οδήγησαν την υφήλιο σε κατάσταση νευρικού κλονισμού:

«Είναι ένα κομμουνιστικό μονοκομματικό κράτος, είπαμε. Δεν θα μπορούσαμε να το κάνουμε χωρίς συνέπειες στην Ευρώπη, σκεφτήκαμε… Και μετά το έκανε η Ιταλία. Και τότε καταλάβαμε ότι μπορούσαμε…»

Αυτό, φυσικά, είναι αλήθεια. Η υιοθέτηση από την Ιταλία της πολιτικής των εγκλεισμών της Κίνας ήταν ένα από τα πιο κρίσιμα γεγονότα που πυροδότησαν τα lockdown σε όλο τον ελεύθερο κόσμο – και, θα έλεγα, μια από τις πιο ζοφερά ευφυείς πτυχές της «Επιχείρησης Lockdown». Η περιορισμένη πληροφόρηση σχετικά με το πώς προέκυψαν τα lockdown στην Ιταλία ήταν ένα εμπόδιο. Έτσι, η διερεύνησή μας, μας οδηγεί στην αρχαία πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Σαν ένα ιστορικό υπόβαθρο, η τελευταία φορά που η Ιταλία είχε ένα ισχυρό, αποτελεσματικό, εθνικό κράτος ήταν περίπου το έτος 179 μ.Χ., μετά το οποίο πέθανε ο Μάρκος Αυρήλιος και η αυτοκρατορία πέρασε στον γιο του Κόμμοδο, που ήταν η αρχή του τέλους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Για 1300 χρόνια μετά την πτώση της Ρώμης, η Ιταλία διοικείτο σε μεγάλο βαθμό ως ένα συμπίλημα από πόλεις-κράτη, που ανήκαν σε αντίπαλες, επιφανώς πλούσιες οικογένειες.

Όταν η Ιταλία έγινε δημοκρατία τον 19ο αιώνα, οι ιδιωτικές δυνάμεις ασφαλείας αυτών των πλούσιων οικογενειών εξελίχθηκαν στο χαλαρά συνδεδεμένο μυστικό δίκτυο που αναφέρεται ως μαφία, το οποίο χρησίμευσε ως ο σύνδεσμος μεταξύ της ιταλικής ελίτ, του κράτους, και των παρόχων διαφόρων παράνομων δραστηριοτήτων. Ως αποτέλεσμα, η Ιταλία είναι εδώ και πολύ καιρό ξεχωριστή ως μία από τις πιο ευημερούσες και ταλαντούχες χώρες του κόσμου, αλλά με ένα επίπεδο διαφθοράς που χαρακτηρίζει περισσότερο ένα αναπτυσσόμενο έθνος —ένας συνδυασμός δώρο θεού για μια οργάνωση όπως το ΚΚΚ.

Το 2013, ένα νέο πολιτικό κόμμα που δημιουργήθηκε από τον κωμικό Beppe Grillo με το όνομα Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S) άρχισε να ανεβαίνει. Όπως τα περισσότερα από τα πολιτικά κόμματα της Ιταλίας, τα μέλη του M5S αυτοπαρουσιάζονταν ως λαϊκοί και αντικαθεστωτικοί, αλλά ο Grillo και το M5S είχαν από καιρό αναζητήσει και να δημιουργήσει στενές σχέσεις με την Κίνα. Καθώς το M5S απέκτησε πολιτική ισχύ, πλάσαρε στον ιταλικό λαό τις στενότερες σχέσεις της χώρας με την Κίνα σαν έναν τρόπο ενίσχυσης της οικονομικής ανεξαρτησίας της Ιταλίας.

Αφ’ ότου το μέλος του M5S Τζουζέπε Κόντε έγινε Πρωθυπουργός το 2018, οι προσεγγίσεις του κόμματος με την Κίνα έφθασαν στο αποκορύφωμά τους όταν ο Κόντε επιφύλαξε μία βασιλική υποδοχή στον Σι Τζινπίνγκ και υπέγραψε την πρωτοβουλία του Belt and Road, και έγινε η πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα που την υπέγραψε.

Στις 23 Μαρτίου 2019, την ίδια ημέρα που ο Κόντε υπέγραφε την Πρωτοβουλία του Xi Jinping, Belt and Road, η υπουργός Υγείας της Ιταλίας και μέλος του M5S, Giulia Grillo, υπέγραφε ένα Σχέδιο Δράσης για τη Συνεργασία στον τομέα της Υγείας μεταξύ Ιταλίας και Κίνας, δεσμεύοντας την Ιταλία σε μια συνεργασία με την Κίνα σε ορισμένους τομείς, όπως «πρόληψη μολυσματικών ασθενειών».

Αυτό το σχέδιο ήταν μια συνέχεια των σχεδίων συνεργασίας στον τομέα της υγείας μεταξύ Ιταλίας και Κίνας που δρομολογήθηκαν για πρώτη φορά το 2000 υπό τον πρώην πρωθυπουργό Massimo D’Alema. Ο D’Alema ήταν επί μακρόν μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και ήταν ο πρώτος γνωστός κομμουνιστής που έγινε ποτέ πρωθυπουργός μιας χώρας του ΝΑΤΟ. Ο Ντ’ Άλεμα υπηρατούσε τώρα ως επίτιμος πρόεδρος της «Συμμαχίας Πόλεων του Δρόμου του Μεταξιού», ενός κινεζικού κρατικού οργανισμού, και ήταν ηγέτης του νεοσύστατου πολιτικού κόμματος Άρθρο Ένα (Α1).

Η Giulia Grillo αποχώρησε από τη θέση της και ένα άλλο μέλος της A1, ο Roberto Speranza, έγινε νέος υπουργός Υγείας της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 2019. Λίγο μετά, τον Οκτώβριο του 2019, ο πρωθυπουργός Conte επισκέφθηκε την έδρα της Technogenetics, μιας κινεζικής εταιρείας στην Ιταλία που ανέπτυξε τα αρχικά επιχρίσματα των Covid PCR τεστ, τα οποία στάλθηκαν στη Γουχάν τον Ιανουάριο του 2020.

Στις 8 Νοεμβρίου 2019, ο υπουργός Υγείας Speranza υπέγραψε ένα Πρόγραμμα Εφαρμογής του Σχεδίου Δράσης για τη Συνεργασία στον τομέα της Υγείας μεταξύ Ιταλίας και Κίνας, δεσμεύοντας την Ιταλία σε συγκεκριμένες δράσεις στον τομέα του ελέγχου των μολυσματικών ασθενειών. Όπως πλέον αναγνωρίζεται ευρέως από πηγές πληροφοριών, από τις 8 Νοεμβρίου του 2019 το ΚΚΚ γνώριζε ότι ο Covid εξαπλωνόταν, αλλά δεν είχε ακόμη μοιραστεί αυτές τις πληροφορίες με τον υπόλοιπο κόσμο. Μεταξύ των δεσμεύσεων της Ιταλίας προς την Κίνα στο Πρόγραμμα Εφαρμογής ήταν οι εξής: 

[σ.σ. Παρατίθενται τρία σημεία (Α,Β,Γ) με λεπτομέρειες του Προγράμματος. Ο αναγνώστης μπορεί, για συντομία χρόνου, να τα παρακάμψει.]

Α). Η ανάπτυξη και υποστήριξη στρατηγικών, πολιτικών και δράσεων πρόληψης, για την αντιμετώπιση της ακόλουθης κατάστασης: έκθεση σε αιτιολογικούς παράγοντες. συμπεριφορές και στάσεις ατομικού και γενικού πληθυσμού που σχετίζονται με τη μετάδοση λοιμώξεων. η χαμηλή συμμόρφωση των επαγγελματιών υγείας σε ό,τι αφορά την επιτήρηση των μεταδοτικών ασθενειών και τα μέτρα πρόληψης… και τις μη τυπικές συμπεριφορές και μη υπεύθυνες στάσεις των επαγγελματιών υγείας στις πρακτικές περίθαλψης σχετικά με τον έλεγχο του κινδύνου και των λοιμώξεων.

Β). Η ανάπτυξη και υποστήριξη επιδημιολογικής επιτήρησης, οργάνωσης για μολυσματικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, επικοινωνίας με τον πληθυσμό, εκπαίδευσης εργαζομένων στον τομέα της υγείας, συντονισμού μεταξύ διαφορετικών θεσμικών επιπέδων και διαφόρων εδαφικών αρμοδιοτήτων κατά την εφαρμογή παρεμβάσεων πρόληψης, συλλογή πληροφοριών, συστηματική παρακολούθηση της ποιότητας και του αντίκτυπου των δράσεων που υλοποιούνται…

Γ) Η υλοποίηση δραστηριοτήτων συνεργασίας όπως ακαδημαϊκές ανταλλαγές, εκπαίδευση και ελιγμοί για επείγουσα ιατρική διάσωση και ανταπόκριση σε μια μεγάλη έκτακτη ανάγκη δημόσιας υγείας, π.χ. φυσική καταστροφή, καταστροφή που σχετίζεται με ατυχήματα, πυρηνική βιοχημική έκτακτη ανάγκη, πανδημία μολυσματικών ασθενειών όπως η γρίπη.

Στις 23 Νοεμβρίου 2019, ο ιδρυτής του M5S Beppe Grillo —ο οποίος δεν είχε καμία επίσημη κυβερνητική θέση— συναντήθηκε με τον πρεσβευτή της Κίνας στην Ιταλία και  μετείχε σε μια μακρά συνάντηση στην κινεζική πρεσβεία, οι λεπτομέρειες της οποίας παραμένουν άγνωστες.

Ο Πρωθυπουργός Κόντε ανακοίνωσε τα δύο πρώτα επιβεβαιωμένα κρούσματα Covid στην Ιταλία, αφού δύο τουρίστες από την Κίνα βρέθηκαν θετικοί στις 30 Ιανουαρίου 2020. Μήνες αργότερα, αυτό το ζευγάρι δώρισε 40.000 δολάρια στο νοσοκομείο της Ρώμης που τους περιέθαλψε. Μετά την ανακοίνωση των δύο κρουσμάτων, ο Κόντε κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, επιτρέποντας στην κυβέρνηση «να παρακάμψει γρήγορα τη γραφειοκρατία εάν χρειαστεί».

Ώρες αφότου ο Κόντε επιβεβαίωσε τα δύο πρώτα κρούσματα Covid στην Ιταλία στις 30 Ιανουαρίου 2020, ένας ανώνυμος  πληροφοριοδότης του χρηματιστηρίου ανάρτησε στο διαδίκτυο ότι είχε «φίλους και συγγενείς στον ιατρικό κλάδο, συμπεριλαμβανομένου του CDC, και έναν στενό φίλο στον ΠΟΥ» και ότι θα ένιωθε ένοχος εάν δεν αποκάλυπτε όσα εκείνοι γνώριζαν :

«Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ήδη μιλάει για το πόσο «προβληματική» θα είναι η υιοθέτηση της κινεζικής αντίδρασης από τις δυτικές χώρες, και η πρώτη χώρα στην οποία θέλουν να το δοκιμάσουν είναι η Ιταλία. Εάν ξεκινήσει ένα μεγάλο ξέσπασμα του ιού σε μια μεγάλη ιταλική πόλη, θέλουν να εργαστούν μέσω των ιταλικών αρχών και των παγκόσμιων οργανισμών υγείας, για να αρχίσουν να κλειδώνουν τις ιταλικές πόλεις σε μια μάταιη προσπάθεια να επιβραδύνουν την εξάπλωση τουλάχιστον μέχρι να μπορέσουν να εξελίξουν και να διανείμουν εμβόλια, τα οποία, παρεμπιπτόντως, είναι το σημείο όπου πρέπει να αρχίσετε να επενδύετε… Απλώς πιστεύω ότι είναι πολύ χαζό να μην μοιράζεται κανείς αυτές τις πληροφορίες με το κοινό επειδή πιστεύει αλαζονικά ότι είμαστε όλοι παράλογοι και ότι δεν πρέπει να είμαστε ενήμεροι, όπως εκείνοι.»

Αυτή η συμβουλή αποδείχθηκε ότι ήταν μια σχεδόν τέλεια πρόβλεψη των γεγονότων που επακολούθησαν. Λίγο αργότερα αφ’ ότου ο Κόντε επιβεβαίωσε τα δύο πρώτα κρούσματα της Ιταλίας στη Ρώμη, τα νοσοκομεία στην περιοχή της Λομβαρδίας, πιο βόρεια, υπό την καθοδήγηση του περιφερειακού υπουργού Υγείας Τζούλιο Γκαλέρα, άρχισαν μαζικά τεστ, τόσο σε συμπτωματικά όσο και σε ασυμπτωματικά άτομα για Covid.

Στις 21 Φεβρουαρίου 2020, εντοπίστηκαν 15 κρούσματα Covid και ανακοινώθηκε αμέσως το lockdown κινεζικού τύπου δέκα πόλεων στη Λομβαρδία για 15 ημέρες για να επιβραδυνθεί η εξάπλωση. Αυτό το διάταγμα για lockdown υπεγράφη επίσημα  σε νόμο  από τον υπουργό Υγείας Speranza δύο ημέρες αργότερα, στις 23 Φεβρουαρίου 2020 – το πρώτο διάταγμα για lockdown που υπογράφηκε ποτέ σε μια σύγχρονη δυτική χώρα.

Αν αυτό το χρονοδιάγραμμα φαίνεται εκτυφλωτικά γρήγορο, είναι επειδή πράγματι είναι. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο η έννοια του «lockdown» ήταν άνευ ιστορικού προηγουμένου στον δυτικό κόσμο και δεν αποτελούσε ποτέ μέρος ενός σχεδίου αντιμετώπισης πανδημίας οποιασδήποτε δυτικής χώρας, αλλά ο ΠΟΥ δεν είχε καν ανακοινώσει την έγκριση της πολιτικής αυτής μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου 2020, όταν ο Bruce Aylward — διάσημος αργότερα για την αποσύνδεση μιας ζωντανής συνέντευξης όταν του ζητήθηκε να αναγνωρίσει την Ταϊβάν— ανέφερε σε ρεπορτάζ του για το lockdown της Γουχάν από το Πεκίνο:

«Αυτό που έχει δείξει η Κίνα είναι ότι πρέπει να το κάνετε. Εάν το κάνετε, μπορείτε να σώσετε ζωές και να αποτρέψετε χιλιάδες κρούσματα μιας πολύ δύσκολης ασθένειας.»

Την ίδια μέρα, 24 Φεβρουαρίου 2020, ο ΠΟΥ απέστειλε μια Κοινή Αποστολή για τον Covid  στην Ιταλία. Οι στόχοι της Κοινής Αποστολής ορίστηκαν ως εξής:

«Σε αυτό το στάδιο, η εστίαση μας είναι στον περιορισμό της περαιτέρω μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο […] Είναι ζωτικής σημασίας να […] λάβουμε μέτρα για την πρόληψη της περαιτέρω μετάδοσης […]Αυτό ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική περιορισμού που εφαρμόζεται επί του παρόντος παγκοσμίως σε μια προσπάθεια να σταματήσει η εξάπλωση του COVID -19.»

Σύμφωνα με την περιγραφή της ίδιας της Κοινής Αποστολής του ΠΟΥ, μια στρατηγική περιορισμού είχε ήδη «εφαρμοστεί παγκοσμίως» από τις 24 Φεβρουαρίου 2020.

Στις 23 Φεβρουαρίου 2020, την ίδια μέρα που ο υπουργός Υγείας Speranza υπέγραψε το lockdown στη Λομβαρδία, το ιταλικό Υπουργείο Υγείας εξέδωσε οδηγίες για την διενέργεια τεστ  PCR  σε 31 εργαστήρια σε όλη την Ιταλία. Την επόμενη μέρα, ο Speranza  διόρισε τον Walter Ricciardi, πρώην επικεφαλής του Ανώτερου Ινστιτούτου Υγείας, ως σύνδεσμο μεταξύ του ΠΟΥ και της Ιταλίας, για να συντονίσει την ανταπόκριση της Ιταλίας σε εθνικό επίπεδο, λέγοντας ότι «είναι απαραίτητο να υπάρχει μόνο ένα συντονιστικό κέντρο για τη διαχείριση έκτακτης ανάγκης», να εξαλειφθούν οι «μονομερείς επιλογές μεμονωμένων περιφερειών».

Μετά την έκδοση των οδηγιών για τα τεστ PCR, εντοπίστηκαν μεγάλοι αριθμοί κρουσμάτων Covid σε όλη την Ιταλία. Στις 9 Μαρτίου 2020, ο Πρωθυπουργός Κόντε έθεσε όλη την Ιταλία σε lockdown κινεζικού τύπου, με τον Κόντε και τον Σπεράντζα να συνυπογράφουν το διάταγμα (με επίσημο τίτλο #IStayAtHome Decree) — το πρώτο διάταγμα κλειδώματος μιας ολόκληρης χώρας που υπογράφηκε ποτέ στον δυτικό κόσμο.

Κινέζοι ειδικοί έφτασαν στην Ιταλία μέρες αργότερα και συνέστησαν αμέσως  αυστηρότερα μέτρα καραντίνας. Εκείνη την εποχή, η Ιταλία βρισκόταν σε ένα μπαράζ μιας άνευ προηγουμένου ποσότητας διαδικτυακής παραπληροφόρησης που χαιρέτιζε το lockdown και την Κινεζο-Ιταλική συνεργασία για τον Covid. Τα διεθνή μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλημμύρισαν από φρικτές ιστορίες με σειρές από φέρετρα και στρατιωτικά φορτηγά που μετέφεραν πτώματα στην Ιταλία, αλλά πολλές από αυτές τις εικόνες —όπως κι εκείνες που προέρχονταν από τη Γουχάν κατά τις προηγούμενες εβδομάδες— αποδείχθηκαν  στη συνέχεια  ψεύτικες

Αμέσως μετά το διάταγμα του Κόντε, ο υπόλοιπος κόσμος βρισκόταν σε lockdown —αναγκάστηκε από μια σειρά από επιχειρήσεις επιρροής, που περιγράφονται λεπτομερώς στο βιβλίο μου και σε άλλα γραπτά μου. Αυτό το χρονοδιάγραμμα επιβεβαιώνει ό,τι προδιέγραψε ο ανώνυμος πληροφοριοδότης από τις 30 Ιανουαρίου του 2020, ότι ο κόσμος θα γίνει σύντομα μάρτυρας «της υιοθέτησης της κινεζικής διαχείρισης από τις δυτικές χώρες».

Θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να αποκαλυφθεί ακριβώς ποιος έκανε τι, και γιατί, την περίοδο που προηγήθηκε των περιορισμών στην Ιταλία. Σε αντίθεση με τους Κινέζους, οι Ιταλοί, όντας σε μια δημοκρατική χώρα, είχαν ένα ισχυρό κίνητρο να καλύψουν τα ίχνη τους. Αλλά η εικόνα αυτού που συνέβη στην Ιταλία έχει αρχίσει να σχηματοποιείται, και είναι τόσο καταδικαστική όσο μπορείτε να φανταστείτε.

***

Ο Michael P Senger είναι δικηγόρος με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ερευνά την επιρροή του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος στην αντίδραση του κόσμου στον COVID-19 από τον Μάρτιο του 2020. Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Snake Oil:How Xi Jinping Shut Down The World».