Κατά μήκος της ακτογραμμής στο Ακρογιάλι Μεσσηνίας υπάρχουν 7 μικροί διαδοχικοί τεχνητοί κόλποι με βότσαλο, που προσφέρονται για ένα ήσυχο μπάνιο στα καθαρά νερά του Μεσσηνιακού κόλπου.
Ο μικρός παραθαλάσσιος οικισμός Ακρογιάλι Αβίας βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την Καλαμάτα (περίπου 12 χλμ) και έχει περίπου 130 μόνιμους κατοίκους. Συγκεκριμένα, είναι κτισμένος στους πρόποδες του Ταϋγέτου, σε μια περιοχή γεμάτη ελαιώνες. Διοικητικά ανήκει στην Κοινότητα Αβίας και υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Αβίας, του Δήμου Δυτικής Μάνης.
Το Ακρογιάλι αποτελεί το νεότερο χωριό της Αβίας, στο οποίο ξεχωρίζουν οι 7 μικροί τεχνητοί κόλποι του που σχηματίζουν πανέμορφες βοτσαλωτές παραλίες, όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει την καταγάλανη θάλασσα του Μεσσηνιακού κόλπου.
Η περιοχή οφείλει τη σημερινή της ονομασία στον μυθικό βασιλιά της Μεσσηνίας, Κρεσφόντη, ο οποίος τη μετονόμασε, μετά την κατάληψη της Πελοποννήσου από τους Δωριείς, προς τιμήν της Αβίας, κόρης του Ηρακλή και τροφού του γιου του Ηρακλή και της Διηάνειρας, Ύλλου (ή Γλήνου). Η Αβία, διωκόμενη από τους Αχαιούς, είχε καταφύγει στο μέρος αυτό για να σώσει το βρέφος, ιδρύοντας ναό προς τιμήν του πατέρας της.
Πολύτιμα αρχαιολογικά ευρήματα στην ευρύτερη περιοχή μαρτυρούν πολιτισμική ανάπτυξη ήδη από την προμυκηναϊκή εποχή. Η αρχαία πόλη της Αβίας ήκμασε για 1400 περίπου χρόνια, από τον 11ο αιώνα π.Χ. ως τον 3ο αιώνα μ.Χ. και συχνά αποτέλεσε μήλον της έριδος μεταξύ των Μεσσηνίων και των Σπαρτιατών. Από την εποχή του περιηγητή Παυσανία (2ος μ.Χ.) έως τις αρχές του 15ου αιώνα, οπότε στη θέση της αρχαίας Αβίας βρίσκουμε την έδρα της ενετικής βαρονίας της Μαντινείας με το ομώνυμο κάστρο, χάνεται κάθε ίχνος της περιοχής στις γραπτές πηγές και η μόνη αναφορά, σχετικά με το αρχαίο παρελθόν και όχι το παρόν της, εντοπίζεται σε πτολεμαϊκούς χάρτες.
Γνωστή είναι η λειτουργία Ασκληπιείου στην πόλη από την αρχαιότητα, το οποίο πιθανότατα καταστράφηκε σε κάποια από τις βαρβαρικές επιδρομές που ταλαιπώρησαν την Πελοπόννησο την πρωτοβυζαντινή (4ος-6ος αι.) περίοδο. Στα ερείπια του οικοδομήθηκε το 1775 ο σημερινός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Άλλα μνημεία της Αβίας που έχουν ανακηρυχθεί ιστορικά διατηρητέα είναι οι Ιεροί Ναοί Αγ.Χαραλάμπους, Αγ.Δημητρίου, Αγ. Νικολάου και Ευαγγελισμού, καθώς και το κτίριο του παλαιού ελαιοτριβείου στο αρχοντικό ιδιοκτησίας Φραγκούλη.
Αποτελεί έναν ελκυστικό τουριστικό προορισμό με ενοικιαζόμενα δωμάτια, καφετέριες, ταβέρνες και mini market, όλα δίπλα στις πανέμορφες, βοτσαλωτές ήσυχες παραλίες.