Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το έθιμο με τη Βασιλόπιτα, ιστορία που ξεκινάει στην Καισαρεία της Καππαδοκίας.
Ο Μέγας Βασίλειος, δεσπότης της πόλης, προσπαθώντας να σώσει το ποίμνιό του πρόσφερε το χρυσάφι των κατοίκων στον κατακτητή που τους απειλούσε. Η πόλη τελικά σώθηκε από θαύμα και ο δεσπότης προκειμένου να επιστρέψει τα κοσμήματα δίκαια, ζύμωσε μικρά ψωμάκια και έβαλε μέσα κοσμήματα.
Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου…
Η Πρωτοχρονιά έμπαινε με τις πιο πλούσιες ελπίδες. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας έλεγε ο ένας στον άλλο χρόνια πολλά και οι μικρότεροι φιλούσαν τα χέρια των μεγαλυτέρων και του παπά ,έπειτα πήγαιναν με την βασιλόκλουρα στον αρχιτσέλιγκα να πάρουν την ευχή του… Εκείνα τα χρόνια δύσκολη η ζωή αλλά οι αξίες ,τα ήθη και έθιμα την έκαναν αρχοντικά πνευματική μπροστά στη σημερινή ζωή της μοναξιάς και αδιαφορίας στις παραδόσεις μας…