Γράφει ο π. Στέφανος Στεφόπουλος
Στο γνωστό σε όλους μας 11ο εωθινό ευαγγέλιο, ο Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος μνημονεύει την αποκατάσταση του Αποστόλου Πέτρου μετά την τριπλή άρνησή του, στο Αποστολικό αξίωμα, δια της τριπλής ερωτήσεως του Κυρίου μας προς αυτόν “Σίμων Ιωνά φιλείς με;…βόσκε τα πρόβατά μου”! (Ιωα. κα’, 15-17)
Ο λόγος της μνημονεύσεως του ευαγγελικού γεγονότος αυτού είναι η, κατά την ταπεινή μου άποψη, δημιουργία ποιμαντικού κενού από μέρους της ίδιας της Εκκλησίας που κύρια αποστολή της είναι η διαποίμανση του πληρώματός της και η αγιοποίησή του. Και μάλιστα σε κατάσταση πλήρους επίγνωσης των επιλογών της αλλά και πλήρους σύγχυσης.
Επί τούτου, παραθέτω τα γεγονότα και παρακαλώ να έχω μια απάντηση στην ερώτηση που θα θέσω.
Στο ενδεικτικό συμβουλευτικό έντυπο υλικό που στέλνει το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, προκειμένου να πραγματοποιηθεί το σεμινάριο εξομολογητικής, (3.3) αναφέρεται στο θέμα της έκτρωσης και συγκεκριμένα διακηρύσσει πως “δεν γίνεται δεκτή ούτε η θεραπευτική άμβλωση…”, και μάλιστα στο πλαίσιο της άνισης υποστήριξης της γνώμης και των δικαιωμάτων της μητέρας σε βάρος του αγέννητου παιδιού-εμβρύου.
Ας τα βάλουμε τώρα όλα σε μια χρονολογική σειρά.
Τον Οκτώβριο του 2005 η Ιεραρχία επικύρωσε τις προτάσεις-θέσεις της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής σχετικά με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Στο κείμενο αυτό, στο Η’ κεφάλαιο “Προβλήματα Εξωσωματικής γονιμοποίησης“, στην παράγραφο 35 αναφέρονται τα εξής : «Αλλά και ο σκοπός της ύπαρξής του (ενν. του εμβρύου) πρέπει να είναι μόνο η ζωή και ποτέ ο πειραματισμός (πειραματικά έμβρυα), το περίσσευμα (πλεονάζοντα έμβρυα) ή η αναμονή σε συνθήκες κατάψυξης (κατεψυγμένα έμβρυα)». Ολόκληρο το κείμενο είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα www.bioethics.org.gr/Assisted%
Στην περίπτωση των εμβολίων έχουμε θέμα και με τα πειραματικά έμβρυα και τα κατεψυγμένα αφού τμήματά τους, ιστοί και κύτταρα αναπαράγονται συνεχώς και προφανώς διατηρούνται σε συνθήκες κατάψυξης!
Δεκαέξι χρόνια μετά, το 2021, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος λαμβάνει μετά από σχετική εισήγηση της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, την απόφαση να κρατήσει θετική στάση στο αναφυέν πρόβλημα ηθικής των εμβολίων λόγω ύπαρξης σ αυτά κυτταρικών σειρών ή έστω σε διάφορα στάδια παραγωγής τους. Ανακοινώνει στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας πως η αποδοχή εμβολιασμού εκ μέρους των πιστών δεν ενέχει ηθικό πρόβλημα. Αμφισβητεί ως μη όφειλε την ύπαρξη κυτταρικών σειρών στα εμβόλια αν και εσκεμμένως παραπλανηθείσα (προσωπική μου άποψη!) και δέχεται αόριστα μόνο την πιθανότητα σε κάποια παρόμοια σκευάσματα να χρησιμοποιούνται οι κυτταρικές σειρές – όχι πάντως υποχρεωτικά. Κι ας διαψεύδουν τον ισχυρισμό αυτό οι ίδιες οι φαρμακοβιομηχανίες. (δείτε σχετικές εργασίες π. Στυλιανού Καρπαθίου και ιατρού Κωνσταντίνου Καρακατσάνη στο διαδίκτυο)
Εκδίδει δε η ΔΙΣ ειδικό για το σκοπό αυτό φυλλάδιο “Προς το Λαό” όπου ισχυρίζεται πάλι όσα είχε πει νωρίτερα.
Ουσιαστικά, η ΔΙΣ διαψεύδει εν έτει 2021 την Ιεραρχία της περιόδου 2005-2006. Ξαφνικά, εκεί που η Εκκλησία απορρίπτει στην περίπτωση της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής τον πειραματισμό με έμβρυα, καταστρατηγεί την απόφαση αυτή, αναρμοδίως και παραπλανητικώς εθελοτυφλεί στην χρήση κυτταρικών σειρών εκτρωθέντων εμβρύων είτε ως πειραματικά στα πρώτα στάδια ανάπτυξης των εμβολίων, είτε ως περιεχόμενα στο τελικό προϊόν.
Μάλιστα, χρησιμοποιεί τον αποδεκτό γι αυτήν όρο “θεραπευτική διακοπή κύησης” την οποία και απενοχοποιεί! Κι ας πρόκειται ουσιαστικά για στυγνή έκτρωση.
Βέβαια, επιτρέψτε μου μια απορία εδώ. Μας είπαν ότι οι κυτταρικές σειρές προέρχονται από εκτρώσεις που έγιναν με τη συναίνεση των γονέων πίσω στις δεκαετίες του 60 και του 70. Να ρωτήσω. Υπήρχαν και τότε οι σήμερα γνωστές ως “θεραπευτικές” εκτρώσεις; Ποιός μπορεί να μας διαβεβαιώσει πως αυτά είναι τα ακριβή αληθινά στοιχεία που φυλάσσονται εδώ και 60 χρόνια; Και τέλος, θέλετε να πιστέψουμε ότι από τότε δεν ξανα χρησιμοποιήθηκαν κύτταρα άλλων εκτρωθέντων εμβρύων; Λίγο δύσκολο να το πιστέψουμε, δε νομίζετε;
Ας συνεχίσουμε όμως.
Προ ενός έτους περίπου, η ΔΙΣ πολύ σοφά θέσπισε να αφιερώνεται η Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα στα αγέννητα παιδιά, στα εκτρωθέντα δηλαδή, εγείροντας – κακώς – θύελλα διαμαρτυριών. Ποιά έμβρυα – αγέννητα παιδιά θα τιμήσουμε όμως; Τα απλώς εκτρωθέντα ή και τα “θεραπευτικώς” εκτρωθέντα τα οποία όμως καλώς θανατώνονται-σύμφωνα με την γνωμοδότηση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου- προκειμένου να παραχθούν εμβόλια που “σώζουν” ζωές;
Και έρχεται και το “κερασάκι της τούρτας” τώρα με το συμβουλευτικό υλικό των σεμιναρίων εξομολογητικής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών όπου, όπως αναφέρθηκε στην αρχή του άρθρου αυτού, δηλώνεται ξεκάθαρα πως “δεν είναι αποδεκτή η θεραπευτική άμβλωση”!
Και τίθεται το ερώτημα.
Το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης, μας καλεί να ποιμάνουμε, οι πνευματικοί, το λαό μας συστήνοντάς του την αποφυγή της έκτρωσης ή της θεραπευτικής εκδοχής της λόγω μη αποδοχής της ως – προφανώς- μη ηθικής πράξης και ταυτόχρονα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος δε βρίσκει κανένα ηθικό πρόβλημα στην θεραπευτική έκτρωση νομιμοποιώντας ουσιαστικά την προσφυγή της “επιστήμης” σε αυτήν. Σωστά; Στέκει αυτό όλο;
Άλλη η ποιμαντική της ενορίας κι άλλη η ποιμαντική της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου;
Μια απάντηση παρακαλώ;