Μίνα Γκάγκα: «Το συζητάμε για επιστροφή των υγειονομικών» – Αλλαγή στάσης ή προεκλογικό «καλόπιασμα»;

Για πρώτη φορά η Μίνα Γκάγκα ανέτρεψε τη ρητορική Πλεύρη και άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο επιστροφής των υγειονομικών σε αναστολή.

Μίνα Γκάγκα: Από εκεί που για δέκα συνεχόμενους μήνες η κυβέρνηση έδειχνε το πιο απάνθρωπο και απολυταρχικό της πρόσωπο προς τους υγειονομικούς σε αναστολή, ξαφνικά η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας για πρώτη φορά έριξε στο τραπέζι μια πιθανότητα επιστροφής τους.

Προεκλογικό «καλόπιασμα» προς τους χιλιάδες υγειονομικούς ή «πίσω ολοταχώς» από την κυβέρνηση; Μήπως η κατάσταση στη δημόσια υγεία έχει γίνει τόσο τραγική που το υπουργείο χρειάζεται απεγνωσμένα μια «μετάγγιση» υγειονομικού προσωπικού; Ενδεικτική είναι η τριτοκοσμική εικόνα με τις ελλείψεις αναισθησιολόγων σε όλη τη χώρα, μια βασική ειδικότητα που είναι απαραίτητη για κάθε χειρουργική επέμβαση.

Δεν πέρασε παρά μια εβδομάδα από το πρωτοφανές φιάσκο στο Ιπποκράτειο της Θεσσαλονίκης. Ασθενής ο οποίος περίμενε καιρό να υποβληθεί σε μεταμόσχευση, βρέθηκε στην κορυφή της λίστας αναμονής και αφού βρέθηκε και συμβατό μόσχευμα, προγραμματίστηκε το χειρουργείο. Όμως η επέμβαση δεν έγινε ποτέ, διότι δεν υπήρχε αναισθησιολόγος! Τελικά το μόσχευμα εστάλη στην Αθήνα και το έλαβε άλλος ασθενής που έκανε την επέμβαση στο Λαϊκό.

Η Μίνα Γκάγκα ρωτήθηκε για το θέμα και παραδέχθηκε την τεράστια έλλειψη αναισθησιολόγων: «Το Ιπποκράτειο είναι το μεγαλύτερο μεταμοσχευτικό κέντρο για το ήπαρ στην χώρα, εφημερεύει για μεταμοσχεύσεις 20 ημέρες από τις 30. Οι αναισθησιολόγοι του είναι πράγματι λίγοι. Προκηρύξαμε θέσεις πριν από λίγες ημέρες. Δυστυχώς δεν ήρθαν αναισθησιολόγοι απ’ έξω, υπέβαλαν οι αναισθησιολόγοι του Ιπποκράτειου για να πάρουν καλύτερη θέση. Προσπάθησα να μεταφέρω αναισθησιολόγο και από την Αθήνα, να γίνει μεταμόσχευση στη Θεσσαλονίκη… τελικά αυτό δεν κατέστη δυνατό».

Με λίγα λόγια η Μίνα Γκάγκα ομολόγησε πως οι αναισθησιολόγοι έχουν γίνει είδος υπό… εξαφάνιση, ακόμα και στην Αθήνα! Πόσο μάλλον όταν η ίδια η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας επενέβη προσωπικά άλλα και πάλι δεν μπόρεσε να βρει αναισθησιολόγο! Και το πιο τραγικό της υπόθεσης; Οι περισσότεροι αναισθησιολόγοι στο Ιπποκράτειο βρίσκονται σε αναστολή! Το Ιπποκράτειο λειτουργεί με 8 αναισθησιολόγους ενώ στο οργανόγραμμά του πρέπει να είναι… 27.

Παράθυρο για τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς;

Όσον αφορά τους εκδιωγμένους υγειονομικούς, η Μίνα Γκάγκα για πρώτη φορά εμφάνισε μια πιο διαλλακτική στάση, απέχοντας από τους λεονταρισμούς Πλεύρη που για μήνες δήλωνε πως εισηγείται ο ίδιος την επαγγελματική εξόντωση των υγειονομικών.

Όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους του Ant1 αν – δεδομένων των μεγάλων ελλείψεων στο σύστημα Υγείας – υπάρχει πιθανότητα για παράθυρο επιστροφής των υγειονομικών στην εργασία, η Μίνα Γκάγκα απάντησε πως «είναι κάτι που συζητάμε με τον υπουργό, στο υπουργείο και στην κυβέρνηση» και πως κάθε απόφαση θα εξαρτηθεί από τα επιδημιολογικά δεδομένα.

O Γιώργος Παπαδάκης επέμεινε ρωτώντας αν ανοίγει «χαραμάδα» στο «τείχος» που είχε ορθώσει το υπουργείο, και η αναπληρώτρια υπουργός είπε: «Θα σας απαντήσω μόλις μπορώ, αυτή την στιγμή δεν μπορώ. Σας απαντώ πάντως ότι το συζητάμε».

Βέβαια για όσο καιρό το υπουργείο το… συζητάει, οι χιλιάδες υγειονομικοί παραμένουν χωρίς μισθό, χωρίς ασφάλιση, χωρίς δυνατότητα για δεύτερη εργασία. Όπως και να δει κανείς το θέμα αυτό, επικρατεί ο απόλυτος παραλογισμός. Οι υγειονομικοί που έχουν κάνει τις δύο δόσεις, άλλα όχι την τρίτη (και οσονούπω την τέταρτη) συνεχίζουν να εργάζονται κανονικά παρότι θεωρούνται ανεμβολίαστοι τυπικά άλλα και ουσιαστικά. Τα πιστοποιητικά εμβολιασμού δεν έχουν κανένα πραγματικό λόγο ύπαρξης, η χρήση τους ανεστάλη από το κράτος και όμως οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί συνεχίζουν να μένουν στον δρόμο, για ένα πείσμα μιας ανάλγητης κυβέρνησης.

Ας ελπίσουμε πως οι υποτιθέμενες «συζητήσεις» του υπουργείου Υγείας δεν είναι απλά προεκλογικά «ψίχουλα» που πετιούνται χάριν εντυπώσεων. Το γονατισμένο σύστημα Υγείας έχει άμεσα ανάγκη τη συμβολή αυτών των αξιοπρεπέστατων επαγγελματιών που τιμωρήθηκαν από το κράτος μόνο και μόνο επειδή άσκησαν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος τους.