Ὁ χρόνος κύλησε ἀναζητώντας ἀπαντήσεις, ἐνῶ οἱ διαπιστώσεις δημιουργοῦσαν νέα κενὰ καὶ ὁλοένα καὶ νέα ἐρωτήματα.
Στὴν πορεία προέκυψαν δύο σημαντικὰ δεδομένα: Τὸ πρῶτο ἦταν καὶ εἶναι ἡ οἰκονομικὴ κρίση, ἡ ὁποία συνδυάσθηκε μὲ αἱματηρὲς θυσίες τοῦ λαοῦ μας, μὲ ἀνατροπὲς στὴν κοινωνία μας, ἀλλὰ καὶ μὲ σενάρια «ἐξαφάνισης» τῆς Ἑλλάδας μέσῳ χρεοκοπίας. Πολλοὶ ἔδωσαν τὶς δικές τους ἑρμηνεῖες γιὰ τὰ αἴτια τῆς κρίσης, ἀλλὰ ὅλοι συμφώνησαν στὸ ἑξῆς: Ὅτι ἡ κρίση εἶναι κυρίως πνευματικὴ. Ἀρκετοὶ ἐπίσης πρότειναν λύσεις οἰκονομικοῦ, πολιτικοῦ, συστημικοῦ, καθεστωτικοῦ προσανατολισμοῦ, ἀλλὰ σχεδὸν ὅλοι εἶπαν ὅτι λείπει ὁ ἡγέτης, οἱ ἡγέτες. Τόσο στὴν Ἑλλάδα, ὅσο καὶ στὴν Εὐρώπη, ἀκόμη καὶ στὸν πλανήτη.
Τὸ δεύτερο δεδομένο ἀφορᾶ τὸ ζήτημα τῆς Μακεδονίας, ὅπως αὐτὸ ἐξελίσσεται στὸν χρόνο καὶ στὸν χῶρο. Οἱ ἀρχικὲς «προσδοκίες» γιὰ ἀμνησία τοῦ κοινωνικοῦ σώματος διαψεύσθηκαν, ἐνῶ οἱ προτροπές, ἀπὸ τὸ ἐσωτερικὸ καὶ τὸ ἐξωτερικό, γιὰ σύνεση καὶ ἀποδοχὴ τῆς προπαγάνδας καὶ τοῦ ψεύδους, δὲν βρῆκαν πρόσφορο ἔδαφος στὸν ἑλληνικὸ λαό.
Στὴν συνέχεια τὸ ζήτημα τῆς Μακεδονίας κορυφώθηκε ἔχοντας κατὰ κύριο λόγο ἐμφανίσει πολιτικὰ χαρακτηριστικά. Οἱ συνεχεῖς ἀναγνωρίσεις τοῦ κράτους τῶν Σκοπίων μὲ τὸ ὅνομα «Μακεδονία» δημιούργησαν ἕνα ἀσφυκτικὸ πλαίσιο στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, ποὺ ἐνισχύθηκε τεχνηέντως (καὶ) ἀπὸ ἑλλαδικοὺς κύκλους οἱ ὁποῖες ἐνίσχυσαν τὸ κλίμα φοβίας καὶ ἡττοπάθειας. Ἡ χρησιμοποίηση ἐκβιαστικῶν ἐρωτημάτων διλημματικοῦ χαρακτήρα ἦταν ὁ κύριος μοχλὸς πιέσεως στὸν ἑλληνικὸ λαό, τόσο στὴν Ἑλλάδα ὅσο καὶ τὴν Διασπορά. Ἐπιπλέον ἡ συνεχὴς προπαγάνδα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν Σκοπίων ὁδήγησε σὲ φαραωνικοῦ τύπου κατασκευὲς (ἄγαλμα Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, ἀρχαιολογικὸ πάρκο κ.λπ.), σὲ ἀνίερες συμμαχίες (ΗΠΑ, Τουρκία κ.λπ.), ἐνῶ τὸ πεδίο ποὺ ἄνοιξε μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου τῆς Χάγης γιὰ τὴν στάση τῆς Ἑλλάδας, δημιούργησε νέα δεδομένα.
Ἔτσι, τὸ βιβλίο γιὰ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο, ἀφοῦ προσπαθεῖ νὰ ἀπαντήσει στοὺς ἀρχικούς του στόχους, καθώς ἀπευθύνεται σὲ νέους, ἔχει νὰ ἀπαντήσει καὶ σὲ νέα ἐρωτήματα ποὺ ἔχουν προκύψει: ἐθνικῆς, οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς αὐτοτέλειας καὶ ἐπιβιώσεως, προσωπικῆς καὶ συλλογικῆς ἀξιοπρέπειας, ἡγεσίας καὶ ἱστορικῆς ἀλήθειας.
Τὸ βιβλίο ἀσχολεῖται μὲ τὸν βίο καὶ τὴν πορεία τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καὶ προσπαθεῖ νὰ ἐπανατοποθετήσει τὴν ἀξιακὴ σημασία τοῦ Ἕλληνα ἡγέτη. Δίνει τοὺς βασικοὺς σταθμοὺς τῆς ζωῆς καὶ τῆς δραστηριότητάς του μὲ πολιτικές, στρατηγικές, στρατιωτικές, κοινωνικές, οἰκονομικές, πολιτιστικές, ἀξιακὲς καὶ πνευματικὲς διαστάσεις.
Δίνει τὸ πρότυπο ζωῆς καὶ ἀνθρώπινου χαρακτήρα, ἁπλότητας καὶ σεμνότητας, μετριοφροσύνης καὶ γνώσεως τῆς θνητότητας καὶ ταυτόχρονα σεβασμοῦ στὸ θεῖο καὶ τὴν πίστη καὶ τὴν συνέχεια τοῦ ἀνθρώπου.
Δίνει τὴν προσωπικότητα τοῦ ἡγέτη ποὺ ἐνέπνευσε φίλους, συμπολεμιστὲς καὶ ἐχθροὺς καὶ συνεχίζει νὰ ἐμπνέει χιλιάδες χρόνια μετὰ τὸν θάνατό του ἀμέτρητους ἀνθρώπους σὲ ὅλον τὸν κόσμο. Καὶ ἡ ἔμπνευση αὐτὴ συνδυάζει τὴν δήλωση ὑπερηφάνειας περὶ συνέχειας καὶ ἄμεσης σχέσης καταγωγῆς μὲ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο. Ὡς φυσικοί, ἱστορικοὶ καὶ πολιτισμικοὶ ἀπόγονοι ἑνὸς ἀνθρώπου – προτύπου ἡγέτη.
Ὁ Ἀλέξανδρος στὰ περσικὰ ὀνομάζεται Σικαντέρ καί Ἰσκαντάρ στά ἀραβικά καί ἔχει τήν προσωνυμία «Δίκερως» (Dhul-Qarnayn), λόγῳ τῆς ἐμφάνισής του σὲ νομίσματα μὲ κέρατα κριοῦ, κατὰ τὸ αἰγυπτιακὸ πρότυπο ἀφοῦ θεωροῦνταν γιός τοῦ Ἄμμωνα, ἐνῶ στό Κοράνι στήν σούρα al-Kahf (Ἡ Σπηλιά) (ΧVΙΙΙ, 82-110) εἶναι ὁ μεγάλος βασιλιάς.
Στὴν Δύση ὁ Ἀλέξανδρος ἔγινε γνωστὸς ἀπὸ τὴν μετάφραση τοῦ ἔργου τοῦ Ψευδοκαλλισθένη, τόν 3ο αἰῶνα, μέ τό «Μυθιστόρημα τοῦ Ἀλεξάνδρου» μὲ πολλὲς παραλλαγές, ἐνῶ ὁ Ἀλβέριχος ντὲ Μπεζανσὸν ἔγραψε ἐπικὰ ποιήματα μὲ κεντρικὸ πρόσωπο τὸν Ἀλέξανδρο καὶ ὁ ἱερέας Λάμπρεχτ ἕνα γερμανικὸ τραγούδι.
Στὴν ἀνατολικὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία (Βυζάντιο) ὁρισμένοι εἶχαν φανταστεῖ τὸν Ἀλέξανδρο ὡς ἅγιο καὶ ἀσκητὴ ποὺ εἶχε ἱδρύσει μοναστήρια στήν ἔρημο καί δημιουργήθηκαν πολλές παραδόσεις. Ἡ πιὸ διαδεδομένη εἶναι αὐτὴ ποὺ παρουσιάζει τὴν γοργόνα ὡς ἀδερφὴ τοῦ Ἀλεξάνδρου νὰ ρωτᾶ τοὺς ναυτικοὺς ἂν «ζεῖ ὁ βασιλιάς Ἀλέξανδρος» καὶ νὰ δέχεται σὰν ἀπάντηση μόνο τὸ «ζεῖ καί βασιλεύει». Στὴν περίοδο τῆς ὀθωμανικῆς κατοχῆς ἡ ἀνάγνωση τῆς «Φυλλάδας τοῦ Μεγαλέξαντρου» ἐνίσχυε τοὺς ραγιᾶδες καὶ προετοίμαζε τὴν ἐπανάσταση καὶ τὴν ἀπελευθέρωση.
Τὸ βιβλίο εἶναι μία ἀπάντηση, στὰ μέτρα βεβαίως τοῦ ἐφικτοῦ, τῆς γνώσεως καὶ τῶν ἀνθρώπινων ὁρίων, στὸ ἐρώτημα περὶ ὑπάρξεως συμβόλων καὶ ἡγετῶν. Ἀποτελεῖ καὶ ἔνα ἀντίδοτο στὴν προπαγάνδα. Ὁ Μ. Ἀλέξανδρος εἶναι μία πρόταση γιὰ τὴν σημερινὴ χρονικὴ συγκυρία ὅπου τὰ βαθιὰ οἰκονομικὰ προβλήματα συναντοῦν τὴν ἀνυπαρξία πολιτικῆς, πολιτισμικῆς, πνευματικῆς καὶ ἱστορικῆς τους ἑρμηνείας. Αὐτὴν τὴν ἑρμηνεία ποὺ ἔδωσε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος καὶ συνεχίζει μέχρι σήμερα νὰ δίνει μὲ τὸν λόγο του καὶ τὸ πρότυπο ἡγεσίας καὶ ἀνθρώπου ποὺ ἐξέπεμψε.
Ἡ σειρὰ βιβλίων γιὰ νέους «ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΝΑΜΑΤΑ».
Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ἐπειδὴ θέλει νὰ βοηθήση τὰ παιδιά μας νὰ παραμείνουν στὶς ἀξίες μας, νὰ βροῦν νόημα καὶ ὅραμα στὴ ζωή τους, γιὰ νὰ ἀποφύγουν λάθη καὶ ταλαιπωρίες, ἐγκαινιάζει μία σειρὰ βιβλίων γιὰ νέους μὲ τὸν γενικὸ τίτλο: «ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΝΑΜΑΤΑ». Οἱ πολύτιμες αὐτὲς ἐκδόσεις κρατᾶνε στὶς σελίδες τους σημαντικά, πνευματικὰ καὶ ὠφέλιμα θέματα, πρόσωπα ποὺ μποροῦν νὰ ἀποτελέσουν φωτεινὰ πρότυπα καὶ ἔμπνευση γιὰ τοὺς νέους, καὶ ἄλλη σύγχρονη, διαφωτιστικὴ καὶ κατατοπιστικὴ θεματολογία ποὺ τοὺς ἀφορά.
Ὁ τίτλος «ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΝΑΜΑΤΑ» συμπεριλαμβάνει καὶ καλύπτει ὅλα τὰ θέματα τῆς πρὸς ἔκδοση σειρᾶς, ὅλες τὶς πτυχὲς τῶν ἐνδιαφερόντων τῶν νέων, διότι αὐτὴ προσπαθεῖ νὰ ποτίση καὶ νὰ θρέψη τοὺς ἀναγνῶστες τῶν βιβλίων μὲ τὰ γνωστὰ νάματα καὶ νὰ θεραπεύση λάθη, παρεκτροπὲς καὶ πλάνες, στὶς ὁποῖες πέφτουν πολλοὶ νέοι χωρὶς νὰ γνωρίζουν ὅτι ὑπάρχουν ἀσφαλῆ καὶ ἀληθινὰ μονοπάτια γιὰ νὰ φτάσουν σὲ δροσερὴ πηγὴ ἐνῶ ζοῦν σὲ ἄνυδρο περιβάλλον. Καὶ ἔτσι γίνονται τὰ βιβλία ἰάματα, ἀφορμὴ δηλαδὴ γιὰ ἴαση.
Τὰ ἤδη ἐκδοθέντα νεανικὰ βιβλία ἀπὸ τὸ Σωματεῖο μᾶς ἐντάσσονται στὴν ἴδια σειρὰ καὶ ἀκολουθεῖ μεγάλος κατάλογος βιβλίων πρὸς ἔκδοση. Παρακαλοῦμε καὶ ζητοῦμε ἀρρωγοὺς στὴν προσπάθειά μας καὶ προτάσεις γιὰ θέματα καὶ συγγραφεῖς.
Σχεδὸν ὅλα τὰ βιβλία αὐτῆς τῆς σειρᾶς προσφέρονται δωρεὰν στοὺς νέους μὲ τὴν ὁλόψυχη εὐχὴ νὰ βροῦν εὐμενῆ ἀποδοχὴ καὶ νὰ ὠφεληθοῦν ὅσοι τὰ διαβάσουν.