Γράφει ο Matt Ridley, συγγραφέας του βιβλίου “Viral: The search for the origin of Covid-19”
Παρά το γεγονός ότι έδωσαν οδηγίες στους υπόλοιπους από εμάς να «ακολουθήσουμε την επιστήμη», οι ίδιοι οι επιστήμονες δεν το έκαναν. Είναι σκάνδαλο.
Τον Μάρτιο του 2020, ορισμένοι συνάδελφοι στο Κοινοβούλιο, γνωρίζοντας ότι ενδιαφερόμουν για τη γενετική και την ιατρική, με ρώτησαν αν πίστευα ότι ο Covid ξεκίνησε με μια διαρροή εργαστηρίου. «Όχι», απάντησα με σιγουριά. Σε αυτό βασίστηκα σε συνομιλίες με ειδικούς ιολόγους και σε ένα έγγραφο το οποίο πέντε από αυτούς δημοσίευσαν στο Nature Medicine, που το αποκλείει κατηγορηματικά: «Οι αναλύσεις μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι το Sars-CoV-2 δεν είναι εργαστηριακό κατασκεύασμα ή ιός που έχει υποστεί σκόπιμη χειραγώγηση».
Σήμερα, νιώθω προδοσία. Χάρη στα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που κυκλοφόρησαν στο πλαίσιο της Ελευθερίας της Πληροφορίας αυτή την εβδομάδα, γνωρίζουμε τώρα ότι πίστευαν ότι ήταν πιθανή μια διαρροή στο εργαστήριο και τα στοιχεία που χρησιμοποίησαν στη συνέχεια για να την απορρίψουν ήταν λανθασμένα. Τα μηνύματα αυτά είναι μεταξύ ανώτερων επιστημονικών διαχειριστών, όπως ο Sir Jeremy Farrar του Wellcome Trust, ο Sir Patrick Vallance, ο επικεφαλής επιστήμονας της κυβέρνησης, ο Dr Anthony Fauci και ο Dr Francis Collins στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και μια ομάδα ιολόγων.
Οι ιολόγοι είχαν σημάνει συναγερμό όταν είδαν για πρώτη φορά το γονιδίωμα του ιού, επειδή περιείχε μια θέση διάσπασης φουρίνης – την πρώτη και μοναδική φορά που εμφανίστηκε ένα τόσο άκρως μολυσματικό χαρακτηριστικό σε έναν ιό που μοιάζει με τον Sars. Η τοποθέτηση θέσεων διάσπασης φουρίνης σε άλλους ιούς στο εργαστήριο είχε γίνει ένα δημοφιλές εγχείρημα στην ιολογία τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της Γουχάν. Η σειριακή διέλευση (αλυσίδα μόλυνσης) ιών σε πειραματόζωα έχει μερικές φορές δημιουργήσει ανακλαστικά μια θέση διάσπασης φουρίνης.
Στις 4 Φεβρουαρίου, έλαβε χώρα μια ανταλλαγή κατά την οποία ο Sir Jeremy είπε ότι υπήρχε «πολύ πραγματική πιθανότητα τυχαίας διέλευσης ζώων από εργαστήριο».
Ο Δρ Κόλινς απάντησε, με σκεπτικισμό: «Σίγουρα αυτό δεν θα γινόταν σε εργαστήριο [επίπεδο βιοασφάλειας 2];» Σε αυτό ο σερ Τζέρεμι απάντησε: «Άγρια Δύση…»
Στη συνέχεια, στις 7 Φεβρουαρίου κάτι άλλαξε. Όλη η αναφορά στην πιθανότητα ότι η θέση διάσπασης της φουρίνης αποκτήθηκε στο εργαστήριο αφαιρέθηκε από το προσχέδιο και αντικαταστάθηκαν πολύ ισχυρότερες δηλώσεις – αυτές στις οποίες βασίστηκα. Τι προκάλεσε την αλλαγή;
Εκείνη την ημέρα, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Κίνας ανακοίνωσε ότι ένας παρόμοιος ιός κατά 99% είχε βρεθεί σε λαθραίους παγκολίνους πολύ μακριά στα νότια της Γουχάν.«Αναφορές που βγήκαν μέσα σε μια νύχτα διατύπωναν ότι μία κινεζική ομάδα έχει ιούς παγκολίνου που είναι παρόμοιοι κατά 99 τοις εκατό», έγραψε ο σερ Τζέρεμι. Το χαρτί αναδιατυπώθηκε. «Με τις πρόσθετες πληροφορίες… Νομίζω ότι το επιχείρημα είναι ακόμη πιο ξεκάθαρο», έγραψε στις 8 Φεβρουαρίου.
Αλλά ο ισχυρισμός του 99 τοις εκατό ήταν ανακριβής. Όταν τα πραγματικά δεδομένα για τον παγκολίνο κυκλοφόρησαν στις 17 Φεβρουαρίου, έλεγαν μια διαφορετική ιστορία: μόλις 90 τοις εκατό ομοιότητα και καμία θέση διάσπασης φουρίνης. Έτσι, ο ιός του παγκολίνου δεν μπορούσε να υποστηρίξει το επιχείρημα ότι η θέση φουρίνης στο Sars-CoV-2 ήταν φυσική. Ωστόσο, την ίδια μέρα οι ιολόγοι κυκλοφόρησαν στο Διαδίκτυο τη νέα έκδοση της εργασίας τους, απορρίπτοντας έντονα όλες τις πιθανότητες διαρροής εργαστηρίου και αναφέροντας επανειλημμένα τον ιό του παγκολίνου.
Για περίπου ένα χρόνο, επιστήμονες που πίστευαν κρυφά ότι ο ιός θα μπορούσε να είχε δραπετεύσει από ένα εργαστήριο και που βασίστηκαν σε ανακριβείς πληροφορίες για να απορρίψουν αυτήν την υπόθεση, συνεπλάκησαν λέγοντας στα μέσα ενημέρωσης ότι επρόκειτο για απομυθοποιημένη θεωρία συνωμοσίας.
Παρά την εντολή στους υπόλοιπους από εμάς να «ακολουθήσουμε την επιστήμη», αυτοί οι επιστήμονες δεν το έκαναν οι ίδιοι. Είναι σκάνδαλο.