του Nicolas Lecaussin
[Στην αρχαία Ελλάδα γκρέμιζαν τα τείχη για να υποδεχτούν τους Ολυμπιονίκες. Στη σύγχρονη κοινωνία διαγράφουν προαιώνιες ιερές λέξεις, καταργούν σύμβολα, σβήνουν σημεία προσανατολισμού… Όπως έγραψε ο Λούντβιχ Βίτκενστάιν (1889-1951): «τα όρια της γλώσσας μας ορίζουν τα όρια του κόσμου μας». Κάποιοι λοιπόν στοχεύουν στο πυρήνα του πολιτισμού μας και περιορίζοντας τον γλωσσικό μας ορίζοντα καταργούν την ελευθερία μας…]
Από τη δεκαετία του 1930, υπό την ηγεσία του Andrei Jdanov, γενικού γραμματέα στις τάξεις των Μπολσεβίκων, συνοδοιπόρου και στενού συνεργάτη του Στάλιν, η τέχνη και ο πολιτισμός θα διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο στην ιδεολογική εκπαίδευση των μαζών. Οι διανοούμενοι, οι καλλιτέχνες και οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να παρεκκλίνουν από τη λειτουργία τους ως «μηχανικοί ψυχών», καθώς οποιαδήποτε απόκλιση τιμωρείται όπως πρέπει: η λογοκρισία του συγγραφέα, η απαγόρευση της γραφής και της δημιουργίας, η εξορία, η σύλληψη, το γκουλάγκ ή ακόμα και η θανατική ποινή. Υπάρχει μόνο μία Αλήθεια – σοσιαλιστική – και μόνο ένας πολιτισμός, ο επίσημος πολιτισμός που υπαγορεύεται από το Κόμμα και ο οποίος εκφράζει τον “σοσιαλιστικό ρεαλισμό”, υπό τον έλεγχο των λογοκριτών, των προπαγανδιστών apparatchiks και άλλων πρωτοπαλίκαρων στην υπηρεσία του Jdanov. Στο τέλος του πολέμου, ο ζντανοφισμός διαπότισε βαθιά την αντιδυτική εκστρατεία που διεξήγαγε η ΕΣΣΔ και άλλες κομμουνιστικές χώρες καθ ‘όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, πολύ μετά το θάνατο του Ζντάνωφ το 1948.
Αντιρατσισμός, θεωρία φύλου: μια αλήθεια;
Φυσικά, δεν υπάρχει σύγκριση με αυτό που συμβαίνει επί του παρόντος σε ορισμένες δυτικές χώρες, ιδίως στην Αμερική. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια σημάδια που ξαφνιάζουν. Για παράδειγμα, όταν ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, υποδεικνύει στην εναρκτήρια ομιλία του ότι υπάρχει μόνο μία “αλήθεια”, πρέπει να κατανοήσουμε την “προοδευτικότητα” και ότι αυτοί που είναι κατά είναι επίσης εχθροί της Αμερικής, το μήνυμα μυρίζει πολύ ιδεολογία. Βασίζεται σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της πολιτικής, πολιτιστικής, ακαδημαϊκής Αμερικής και των μέσων ενημέρωσης που έχουν σαφώς στραφεί προς τη «σωστή σκέψη». Γκρεμισμένα αγάλματα, αλλαγμένα ονόματα οδών, διανοούμενοι και καθηγητές διαπομπευμένοι, οι πράξεις «εκκαθάρισης» του πολιτισμού είναι όλο και πιο πολυάριθμες και δεν έχουν πολύ να ζηλέψουν τον Ζντανοβισμό της δεκαετίας του 1930 που μισούσε και λογόκρινε ό,τι θεωρούνταν ότι ανήκουν στον «αστικό πολιτισμό».
Eξάλλου, τα πρώτα διατάγματα του Τζο Μπάιντεν αποτελούν απόδειξη της «προοδευτικής» πολιτικής του, όπως η ακύρωση της Επιτροπής του 1776 που συστάθηκε από τον Τραμπ. Αυτή η επιτροπή είχε ως σκοπό να υπενθυμίσει τις ιδρυτικές αρχές του έθνους και της Αμερικανικής Επανάστασης, ως απάντηση στις αναθεωρητικές αυταπάτες του Προγράμματος 1619 των New York Times, για το οποίο αυτή η Επανάσταση δεν είχε άλλο σκοπό από τη διατήρηση της δουλείας. Στο ίδιο πνεύμα, υπέγραψε διάταγμα στο οποίο, στο όνομα της καταπολέμησης των διακρίσεων, αρνείται τις διαφορές μεταξύ των φύλων και εκθειάζει τη διαφώτιση των παιδιών με την άρνηση των “στερεότυπων φύλου“. Στον τομέα του αθλητισμού, μεταξύ άλλων, δεν θα υπάρχουν πλέον διαφορές ή διαχωρισμός μεταξύ ανδρών και γυναικών. Ο Μπάιντεν επανέφερε τη θετική διάκριση των χρόνων του Ομπάμα, πηγή πολλών εντάσεων και ανισοτήτων στον εκπαιδευτικό τομέα και την αγορά εργασίας. Αποκαλύπτοντας τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου του, ο Τζο Μπάιντεν τόνισε την «ποικιλομορφία» των μελών του. Δεν επρόκειτο για δεξιότητες, αλλά για εθνοτικές διαφορές.
Παράλληλα, στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η Πρόεδρος Νάνσι Πελόσι ψήφισε νέες γλωσσικές κατευθυντήριες γραμμές. Λέξεις όπως “ο ίδιος” και “η ίδια” θα αντικατασταθούν από μία: “οι ίδιοι”. Διαγράφονται οι λέξεις “πατέρας”, “μητέρα”, “γιος”, “κόρη”, “αδελφός”, “αδελφή”, “θείος”, “θεία” και άλλοι οικογενειακοί όροι: επιτρέπονται μόνο “γονέας”, “παιδί” και “αμφιθαλής αδελφός” [από τον ίδιο πατέρα και την ίδια μητέρα]. Η Πελόσι δημιούργησε επίσης μια νέα “επιτροπή επιλογής για τις οικονομικές ανισότητες και την ισότητα στην ανάπτυξη”, ο πραγματικός ρόλος της οποίας είναι να δικαιολογήσει υψηλότερους φόρους και ένα πιο παρεμβατικό κράτος. Η συνεδρίαση στη Βουλή τελείωσε με ένα « Amen » και έκλεισε με ένα … « Awomen ». [Για να μη μείνουν παραπονούμενες οι γυναίκες!]. Αυτά παθαίνεις όταν δεν ξέρεις καλά εβραϊκά..
Μεταξύ των μέτρων που θυμίζουν τις σοβιετικές εκκαθαρίσεις είναι αυτά που λαμβάνονται από διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια. Το Χάρβαρντ απορρίπτει τους Ασιάτες φοιτητές και ευνοεί τους Αφροαμερικανούς. Το Πανεπιστήμιο του Σικάγου εισάγει υποχρεωτικά μαθήματα “μαύρης κουλτούρας”. Στο χορό και τα σχολεία. Στο Σαν Φρανσίσκο, τουλάχιστον 44 σχολεία έχουν αλλάξει τα ονόματά τους. Στα τέλη Ιανουαρίου, η Ενοποιημένη Σχολική Περιφέρεια του Σαν Φρανσίσκο (SFUSD) αποφάσισε να το πράξει προκειμένου να ακολουθήσει “προοδευτικά και αντιρατσιστικά” κριτήρια. Ξηλώθηκαν από τις μετώπες Αβραάμ Λίνκολν, Τζορτζ Ουάσινγκτον, Τόμας Τζέφερσον, Ντάνιελ Γουέμπστερ, Πολ Ριβίρ… Το λάθος τους; Δεν πολεμούσαν τη δουλεία (οι λογοκριτές προφανώς ξέχασαν ότι ο Λίνκολν ηγήθηκε του πολέμου που τερμάτισε τη δουλεία) και η πολιτική τους δεν ήταν αρκετά «προοδευτική». Επίσης, μεταξύ των θυμάτων της εκκαθάρισης είναι η Νταϊάν Φάινσταϊν, η οποία είναι ακόμα εν ζωή, πρώην γερουσιαστής και δήμαρχος του Σαν Φρανσίσκο. Είχε διαπράξει το έγκλημα, ενώ ήταν ακόμα στην εξουσία, της αποκατάστασης της βανδαλισμένης σημαίας της Ομοσπονδίας σε ένα μουσείο. Ακόμα καλύτερα, αποφασίστηκε ότι οι εισαγωγικές εξετάσεις σε αυτά τα σχολεία του Σαν Φρανσίσκο ήταν λίγο πολύ… ρατσιστικές. Επειδή η μαύρη μειονότητα δεν εκπροσωπούνταν επαρκώς, ο διαγωνισμός καταργήθηκε. Η εγγραφή γίνεται τώρα με φυλετικά κριτήρια. Ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός εξάλειψε επίσης εκείνους που δεν είχαν “υγιή” καταγωγή, δηλαδή τους εργαζόμενους και τους αγρότες…
Εκκαθαρίσεις δημοσιογράφων
Τα ονόματα οδών, ακόμα και πανεπιστημίων, αντικαθίστανται από άλλα ονόματα, τα οποία δεν “υπονομεύουν την αξιοπρέπεια των μειονοτήτων”. Τόμας Τζέφερσον, Μπέντζαμιν Φράνκλιν και Χριστόφορος Κολόμβος (του οποίου το άγαλμα γκρεμίστηκε ακόμη και στην πόλη… Columbus-Ohio) είναι θύματα προοδευτικού βανδαλισμού και γίνονται παρίες στη χώρα της ιδεολογικής και φυλετικής καθαρότητας.
Τουλάχιστον εξίσου σοβαρά, ορισμένα μέσα ενημέρωσης συμβάλλουν στη διάδοση αυτής της πολιτικής, όταν δεν την ενθαρρύνουν. Συντάκτες αναγκάζονται να παραιτηθούν επειδή έγραψαν και δημοσίευσαν άρθρα που δεν αντιστοιχούν στα δόγματα του συρμού. Όπως ο Τζέιμς Μπένετ, επικεφαλής του τμήματος Γνώμης των Τάιμς της Νέας Υόρκης, επειδή δημοσίευσε το άρθρο ενός Ρεπουμπλικάνου και συντηρητικού γερουσιαστή. Ένας εξέχων αρθρογράφος της Philadephia Inquirer,ο Stan Wischnowski, αναγκάστηκε επίσης να παραιτηθεί επειδή επέλεξε έναν τίτλο που θεωρήθηκε προσβλητικός για τους ακτιβιστές black lives matter που βανδαλίζουν κτίρια: “Τα κτίρια έχουν επίσης σημασία” »). Η εφημερίδα εξέφρασε το mea culpa της για τη δημοσίευση. Εύκολα καταλαβαίνουμε από ποιον. Μια άλλη αρθρογράφος των New York Times, η Bari Weiss, έφυγε λόγω της πίεσης από τους συναδέλφους της και της αριστερής λογοκρισίας που την εμπόδιζε να κάνει σωστά τη δουλειά της. Δεν ήταν αρκετά “προοδευτική”.
*Η ΕΕ κυκλοφόρησε «Glossaire (Γλωσσάριο) ευαίσθητων όρων για εσωτερική και εξωτερική χρήση» για τους ΑΜΕΑ, τους ΛΟΑΤΚΙ+ και για τους πρόσφυγες – μετανάστες. Σ’ αυτό προτείνει, για τους ΛΟΑΤΚΙ+ να αποφεύγουμε τη χρήση των λέξεων «μητέρα/πατέρας» και να προτιμούμε τη λέξη «γονείς». Για τους τρίτους, αντί του «παράνομοι μετανάστες» να χρησιμοποιούμε «αιτούντες άσυλο» , «χωρίς χαρτιά», «μη κανονικοί μετανάστες» (Περισσότερα στο https://www.ojim.fr/lgbti-ethnie-et-religion-lue-sort-son-dictionnaire-de-novlangue/)
**Ο Index librorum prohibitorum ήταν Kατάλογος απαγορευμένων βιβλίων που θεσπίστηκε από τη Σύνοδο του Τριδέντου της Καθολικής Εκκλησίας το 1559 με εισήγηση της Ιεράς Εξέτασης.
Μετάφραση από πηγή https://www.causeur.fr/joe-biden-realisme-socialiste-realisme-progressiste-191563