Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΟΗΕ Ή ΤΟΥ “ΟΪΜΕ”;
Τοῦ Παναγιώτη Ἰ. Καραφωτιᾶ,
Καθηγητῆ Πανεπιστημίου Ἰνδιανάπολης
π. Διευθύνοντος Συμβούλου Γραφείου ΟΗΕ γιὰ Ἑλλάδα, Κύπρο, Ἰσραὴλ
Περίπου 70 ἑκατομμύρια ἄνθρωποι θυσιάστηκαν στὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο γιὰ τὴ δημοκρατία καὶ ἄλλα ἰδανικὰ ποὺ ἐνσωματώθηκαν στὸν Χάρτη τοῦ Ο.Η.Ε., τὸ πολιτικὸ εὐαγγέλιο τῶν ἐθνῶν. Ὅμως, μολονότι ὅλα τὰ κράτη-μέλη τοῦ Ὀργανισμοῦ ἔχουν ὑπογράψει καὶ ἐπικυρώσει τὸν Χάρτη, σήμερα, ἔπειτα ἀπὸ 66 χρόνια (Ὀκτώβριος 1945), πόσα τὸν σέβονται καὶ τὸν ἐφαρμόζουν ἀνταποκρινόμενα στὸ πνεῦμα τοῦ ἄρθρου 4 ποὺ ἀναφέρει ὅτι τὰ μέλη ὀφείλουν νὰ εἶναι εἰρηνόφιλα; Ἂν κάποιος μελετήσει τὶς πολιτικὲς τῶν κρατῶν-μελῶν τὶς ἕξι αὐτὲς δεκαετίες, θὰ διαπιστώσει μὲ ἀπογοήτευση ὅτι ὁρισμένα, ἰδιαίτερα ἰσχυρὰ ἢ ἄλλα ὑπὸ τὴν προστασία τους, παραβιάζουν τὸν Χάρτη προκλητικὰ σὲ ἀνακολουθία μὲ τὸ ἄρθρο 6 ποὺ προβλέπει ἀκόμη καὶ τὴν ἀποβολὴ μέλους τὸ ὁποῖο τὸν παραβιάζει. Ἡ ἀρχή, βέβαια, ἔγινε ἀπὸ τοὺς πρωταγωνιστὲς τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου καὶ συνεχίζεται μὲ τὴ συνεργία τρίτων, καὶ εἶναι πλέον ἱστορικὰ τεκμηριωμένο ὅτι, ὅπως στοὺς δύο παγκόσμιους πολέμους, συνωμοτικά, ἐξουσιαστικὰ κυκλώματα ὁδήγησαν τὴν ἀνθρωπότητα σὲ σφαγή, ἔτσι καὶ τώρα χωρὶς σεβασμὸ στὴν ἱερὴ θυσία τόσων ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων, συνεχίζουν κυνικὰ καὶ ὑποκριτικὰ τὸ φρικτὸ παιχνίδι τῶν ἀνθρωποθυσιῶν. Συνεπῶς, τὸ εὔλογο καὶ θλιβερὸ συμπέρασμα εἶναι ἐνῷ ὁρισμένοι ἰδεαλιστὲς ἡγέτες, ἐκφράζοντας τὴν πλατειὰ πλειοψηφία τῶν λαῶν, πρωτοστάτησαν γιὰ τὴν ἵδρυση τοῦ Ο.Η.Ε., στὴ συνέχεια, τὰ «γνωστὰ-ἄγνωστα» κυκλώματα, τὸν χρησιμοποίησαν ὡς προσωπεῖο καὶ ἄλλοθι τῆς ἀβουλίας τους νὰ στέρξουν στὴν ἑδραίωση τῆς διεθνοῦς εἰρήνης καὶ ἀσφάλειας, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν πεμπτουσία τοῦ Χάρτη, ἀπαξιώνοντάς τον σκόπιμα. Ποιὸς εἶναι ὁ ἀπολογισμὸς τῶν 66 χρόνων τοῦ Ο.Η.Ε.; Ἀρχίζοντας ἀπὸ τὸν πόλεμο τῆς Κορέας, τοῦ Βιετνὰμ (γιὰ τὸν ὁποῖον ὁ π. ὑπουργὸς ἄμυνας τῶν ΗΠΑ ΜακΝαμάρα ὁμολόγησε ὅτι ἦταν «τρομερὸ λάθος»), Ἀφγανιστάν, Ἰράκ, Βαλκάνια κ.λπ. καὶ συνεχίζοντας μὲ διάφορες ἐμφύλιες κ.ἄ. συρράξεις π.χ. στὴ Ρουάντα (ὅπου ὁ π. γενικὸς γραμματέας τοῦ Ο.Η.Ε. ὁμολόγησε τὴν ἀποτυχία τοῦ Ὀργανισμοῦ νὰ τὴν ἀποτρέψει), καὶ σὲ ἄλλες περιοχές, καθὼς καὶ στὸ σημερινὸ «ντόμινο» στὴ Μέση Ἀνατολή, τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ἀποκαρδιωτικό. Τὰ προβλήματα διαιωνίζονται ἀντὶ νὰ ἐπιλύονται ἀπὸ τὸν ἁρμόδιο Ὀργανισμό, ἐνῷ ἡ «ἐπίλυσή» τους ἀνατίθεται σὲ ἄλλους φορεῖς στὰ πλαίσια ἑνὸς φαύλου κύκλου διαπραγματεύσεων γιὰ διαπραγματεύσεις (π.χ. Παλαιστινιακό, Κυπριακό), καὶ ἡ ἀπειλὴ ἐπανάληψης συγκρούσεων ἐπικρέμεται ἔντονη, στὴν ὁποία προφανῶς τὰ ἴδια κυκλώματα ἐπενδύουν ποικιλοτρόπως. (Εἶναι παρήγορο ὅτι τουλάχιστον ὁ ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν τῆς Γαλλίας πρόσφατα ἐπέκρινε τὴν ἀπραξία τοῦ Ὀργανισμοῦ στὸ συνεχιζόμενο αἱματοκύλισμα στὴ Συρία). Ἀλλὰ καὶ στὴ σημερινὴ δραματικὴ οἰκονομικὴ κρίση (ποὺ προκάλεσαν τὰ ἴδια ἢ συγγενῆ κυκλώματα) ὁ Ο.Η.Ε. παραμένει ἄπραγος ἐνῷ θὰ μποροῦσε νὰ παρέμβει καὶ προσφέρει λύσεις. Τὸ γενικότερο συμπέρασμα εἶναι ὅτι ὁ ΟΗΕ ἔχει παγιδευτεῖ στὴ χοάνη τοῦ ἀνταγωνισμοῦ ὀργανωμένων συμφερόντων ποὺ δὲν ἐξυπηρετοῦν τοὺς λαοὺς ἀλλὰ εἰδικὲς τάξεις προνομιούχων. Καὶ ἀποτελεῖ τραγικὴ εἰρωνεία ὅτι ἐνῷ ὁ Ο.Η.Ε. ἀπαρτίζεται σήμερα ἀπὸ 193 κράτη, μία μικρὴ μειοψηφία, παραβιάζοντας τὸν Χάρτη, κατορθώνει νὰ διχάζει τὴν πλειοψηφία μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματα. Ὅσον ἀφορᾶ στὴν παροῦσα οἰκονομικὴ κρίση, οἱ ὑπεύθυνοι φορεῖς, συμπεριλαμβανομένου τοῦ Δ.Ν.Τ., βρίσκονται σὲ ἀνακολουθία πρὸς τὸν Χάρτη τοῦ Ο.Η.Ε. καὶ τὴν Οἰκουμενικὴ Διακήρυξη γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου (Ο.Δ.Δ.Α.), διότι τὸ μὲν ἄρθρο 55 τοῦ Χάρτη ἀναφέρει τὴν ὑποχρέωση τοῦ Ὀργανισμοῦ «νὰ ἐξασφαλίζει συνθῆκες σταθερότητας καὶ εὐημερίας στὰ κράτη-μέλη», τὰ δὲ ἄρθρα 23 καὶ 25 τῆς Ο.Δ.Δ.Α. ἀναφέρουν, ἀντίστοιχα, τὸ «δικαίωμα κάθε ἀνθρώπου σὲ δίκαιη καὶ ἱκανοποιητικὴ ἀμοιβή, ποὺ νὰ ἐξασφαλίζει σ’ αὐτὸν καὶ τὴν οἰκογένειά του συνθῆκες ζωῆς ἄξιες στὴν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια», καὶ «τὸ δικαίωμα σὲ ἕνα βιοτικὸ ἐπίπεδο ἱκανὸ νὰ ἐξασφαλίζει στὸν ἴδιο καὶ τὴν οἰκογένειά του ὑγεία καὶ εὐημερία». Τὸ δὲ περιβόητο Δ.Ν.Τ., σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 1 τοῦ Καταστατικοῦ του ὀφείλει «νὰ διαθέτει προσωρινὰ τοὺς γενικοὺς πόρους του στὰ μέλη ὑπὸ ἐπαρκεῖς ἐγγυήσεις ὥστε νὰ τοὺς δώσει τὴν εὐκαιρία νὰ διορθώσουν ἀνισορροπίες στὸ ἰσοζύγιο πληρωμῶν τους χωρὶς νὰ καταφεύγουν σὲ μέτρα ποὺ νὰ εἶναι καταστροφικὰ γιὰ τὴν ἐθνικὴ ἢ διεθνῆ εὐημερία». Προφανῶς, ὅμως, ὁλόκληρο τὸ Σύστημα τοῦ Ο.Η.Ε. εἶναι θύμα πολιτικῶν καὶ στρατηγικῶν σκοπιμοτήτων ὁρισμένων ἰσχυρῶν ἀδιαφορώντας γιὰ τὰ ἐπικινδύνως γιὰ τοὺς λαοὺς συσσωρευόμενα προβλήματα. Δὲν εἶναι, συνεπῶς, ὑψίστη ὥρα ὅλα τὰ μέλη τοῦ ΟΗΕ νὰ συνειδητοποιήσουν τὸ καθῆκον τους, νὰ τὸν ἐνισχύσουν ἀποτελεσματικὰ γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἐκπληρώνει τὴν ἱερὴ ἀποστολή του, ἢ νὰ συνεχισθοῦν οἱ ἀνθρωποθυσίες καὶ ἡ γενικότερη παρακμὴ καὶ καταστροφὴ ἐνῷ οἱ λαοὶ θὰ ἀναφωνοῦν ἀπεγνωσμένα τὸ ἀρχαῖο ἑλληνικό, τραγικό, «ΟΪΜΕ»;
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 5 Ὀκτωβρίου 2011