Η αύξηση της γενικής θνησιμότητας συνεχίζεται…

Γράφει ο Αρβανίτης Κωνσταντίνος, Δρ Καρδιολογίας
 
Τα νεότερα στοιχεία που έβγαλε η ΕΛΣΤΑΤ πριν 5-6 μέρες, επιβεβαιώνουν αυτό που έχουμε διαπιστώσει και αναδείξει εδώ και μήνες. Έχει ξεκινήσει ένα πρωτοφανές θανατικό στον ελληνικό πληθυσμό, από τα τέλη Φεβρουαρίου, που συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς, μέχρι και την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, όπως δείχνουν τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Η σημερινή μας ανάλυση όμως, θα περιέχει περισσότερα στοιχεία από όσα είχα παραθέσει σε προηγούμενες αναλύσεις, για το πρόβλημα αυτό.
Εκτός από την σύγκριση της φετινής ολικής θνησιμότητας του ελληνικού πληθυσμού, με την ολική θνησιμότητα του 2020, όπως τις προηγούμενες φορές, σήμερα θα ασχοληθούμε και με την σύγκριση προς την ολική θνησιμότητα της προηγούμενης 5ετίας, του 2015-2019.
Φυσικά δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε την φετινή ολική θνησιμότητα, προς εκείνη του καθενός έτους αυτής της 5ετίας ξεχωριστά, αλλά αρκεί και μόνο η σύγκριση προς τον Μέσο Όρο της 5ετίας.
Για να μην γεμίσω την ανάρτηση με πολλές εικόνες, προτίμησα όπως πάντα να συμπτύξω τις 4 εικόνες σε μία μεγάλη.
Μία με τα αριθμητικά στοιχεία και 3 με διαγράμματα.
_________________________________________
 
ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Στην αριστερή πλευρά της εικόνας βλέπουμε τα αριθμητικά δεδομένα, όπως αυτά προκύπτουν από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
– Στην 1η στήλη είναι ο αριθμός της εβδομάδας του έτους.
– Στην 2η στήλη η ολική θνησιμότητα κάθε εβδομάδας του 2020.
– Στην 3η στήλη η ολική θνησιμότητα κάθε εβδομάδας του 2021.
– Στην 4η στήλη η διαφορά θνησιμότητας, ανάμεσα στις αντίστοιχες εβδομάδες.
Βλέπουμε ότι οι πρώτες 7 εβδομάδες έχουν αρνητικό πρόσημο, γιατί εφέτος είχαμε λιγότερους νεκρούς από πέρυσι. Από την 8η εβδομάδα και μετά και για όλες τις επόμενες, η φετινή θνησιμότητα είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη περσινή.
– Στην 5η στήλη το άθροισμα των διαφορών, από την αρχή του 2021.
– Στην 6η στήλη το άθροισμα των διαφορών, ξεκινώντας από την 8η εβδομάδα, όταν αρχίζει να εμφανίζεται η αύξηση της ολικής θνησιμότητας.
Μέχρι την 35η εβδομάδα (5 Σεπτεμβρίου) έχουμε μία υπερβάλλουσα θνησιμότητα, κατά 10.731 θανάτους.
Αυτό ποσοστιαία είναι μία πολύ μεγάλη υπερβάλλουσα θνησιμότητα, της τάξης του 16,2%.
Όμως, αυτό αφορά μόνο 28 εβδομάδες. Οπότε, αν το ανάγουμε σε ετήσια βάση (που είναι 52 εβδομάδες) έχουμε ένα ετήσιο ρυθμό σχεδόν 20.000 θανάτων, υπερβάλλουσα θνησιμότητα, σε σχέση με το 2020.
– Στις στήλες 7η-10η κάνω την ίδια ανάλυση, αλλά αυτή τη φορά με τον Μέσο Ορο της ολικής θνησιμότητας, της 5ετίας που προηγήθηκε, δηλαδή 2015-2019.
– Στην 7η στήλη οι Μέσοι Όροι θνησιμότητας της 5ετίας 2015-2019, ανά εβδομάδα.
– Στην 8η στήλη οι διαφορές θνησιμότητας ανά εβδομάδα, μεταξύ της φετινής και του Μέσου Όρου 5ετίας.
– Στην 9η στήλη το άθροισμα των διαφορών, από την αρχή του 2021.
– Στην 10η στήλη το άθροισμα των διαφορών, ξεκινώντας από την 8η εβδομάδα, όταν αρχίζει να εμφανίζεται η αύξηση της ολικής θνησιμότητας.
Μέχρι την 35η εβδομάδα (5 Σεπτεμβρίου) έχουμε μία υπερβάλλουσα θνησιμότητα, κατά 13.424 θανάτους!
Αυτό ποσοστιαία είναι μία τρομακτική υπερβάλλουσα θνησιμότητα, της τάξης του 21,1%.
Όμως, αυτό αφορά μόνο 28 εβδομάδες. Οπότε, αν το ανάγουμε σε ετήσια βάση (που είναι 52 εβδομάδες) έχουμε ένα ετήσιο ρυθμό σχεδόν 25.000 θανάτων, υπερβάλλουσα θνησιμότητα, σε σχέση με το Μέσο Όρο θνησιμότητας της 5ετίας 2015-2019.
 
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Η οριζόντια κόκκινη γραμμή εκφράζει την χρονική στιγμή έναρξης της αυξημένης ολικής θνησιμότητας, (τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου).
 
________________________________________
 
ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
Στην δεξιά πλευρά της εικόνας βλέπουμε 3 διαγράμματα, στοιχισμένα προσεκτικά το ένα κάτω από το άλλο και με την ίδια κλίμακα.
– Το μεσαίο διάγραμμα, με το πράσινο χρώμα, είναι η πορεία των εμβολιασμών στην Ελλάδα και είναι παρμένο από το Our World in Data, όπως άλλωστε γράφει στο πάνω μέρος του.
– Το πάνω διάγραμμα δείχνει την εξέλιξη της αύξησης της ολικής θνησιμότητας του 2021, σε σχέση με το 2020, με την καμπύλη του μπλε χρώματος.
– Το κάτω διάγραμμα δείχνει την εξέλιξη της αύξησης της ολικής θνησιμότητας του 2021, σε σχέση με τον Μέσο Όρο ολικής θνησιμότητας της 5ετίας 2015-2019, με την καμπύλη μπλε χρώματος.
 
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Η κατακόρυφη κόκκινη γραμμή που διατρέχει και τα 3 διαγράμματα, από πάνω μέχρι κάτω, εκφράζει ότι ακριβώς εκφράζει η οριζόντια κόκκινη γραμμή στα αριθμητικά δεδομένα, αριστερά στην εικόνα.
Δηλαδή την χρονική έναρξη της αύξησης της ολικής θνησιμότητας και αντιστοιχεί στην έναρξη της τελευταίας εβδομάδας του Φεβρουαρίου (21-22 Φεβρουαρίου).
Παρατηρούμε ότι από την χρονική αυτή στιγμή και μετά, οι 3 καμπύλες ακολουθούν παρόμοια πορεία και κλίση. Σχεδόν ταυτίζονται, σε μεγάλο βαθμό.
 
______________________________________
 
ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΙΤΙΕΣ
Αν και ακόμη δεν έχουμε σαφείς αποδείξεις για τα ακριβή αίτια της πρωτοφανούς αυτής υπερβάλλουσας ολικής θνησιμότητας του ελληνικού πληθυσμού, που ξεκίνησε από τα τέλη Φεβρουαρίου και συνεχίζεται αμείωτο, υπάρχουν ωστόσο αρκετές ενδείξεις για να κάνουμε μία αρχική πιθανολόγηση.
 
1ο ΠΙΘΑΝΟ ΑΙΤΙΟ
Η ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ
Η καραντίνα είναι ένα μέτρο επείγουσας ανάγκης, που μπορεί να εφαρμοστεί για 15-20 μέρες, για να ελέγξεις μία κατεπείγουσα κατάσταση και μετά να την λύσεις.
Μία πολύ παρατεταμένη καραντίνα, για μήνες και μήνες, μπορεί να αυξήσει την θνητότητα, σχεδόν όλων των αιτιών θανάτου σε ένα πληθυσμό, με πολλούς και διαφόρους τρόπους:
– Καθυστερημένη αντιμετώπιση σοβαρών περιστατικών, λόγω του φόβου των ασθενών να προσέλθουν στα νοσοκομεία, μην τυχόν κολλήσουν κορονοϊό. Έτσι, πηγαίνουν συνήθως όταν είναι πολύ προχωρημένη μία νοσηρή κατάσταση και συχνά για μερικούς είναι πια αργά…
– Καθυστερημένη διάγνωση νέων σοβαρών ασθενειών, για τους ίδιους λόγους, όπως περιγράφησαν ανωτέρω.
– Αναβολή των ήδη προγραμματισμένων χειρουργείων και καθυστέρηση προγραμματισμού νέων χειρουργείων, αφού εκτελούνται μόνο τα θεωρούμενα κατεπείγοντα. Στο μεταξύ τα αναβληθέντα περιστατικά επιδεινώνονται…
– Ο παρατεταμένος εγκλεισμός φέρνει εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος των ανθρώπων, ακριβώς λόγω της έλλειψης συγχρωτισμού με άλλους ανθρώπους, κάτι που οδηγεί σε μεγαλύτερη ευπάθεια σε λοιμώξεις, φυσικά και σε εκείνη για την οποία έγινε ο εγκλεισμός!
– Η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, λόγω φτωχοποίησης μεγάλης μερίδας του πληθυσμού, (εξ αιτίας της ανεργίας ή της μερικής ή περιοδικής απασχόλησης τους) είναι επίσης ένας πολύ γνωστός και πολύ σημαντικός παράγοντας, που προκαλεί αύξηση της ολικής νοσηρότητας και της ολικής θνησιμότητας του πληθυσμού.
 
……………………………………………….
 
2ο ΠΙΘΑΝΟ ΑΙΤΙΟ
Οι μαζικοί οριζόντιοι εμβολιασμοί, σε πρωτοφανή κλίμακα και επί δικαίων και αδίκων!
Για να εκτιμήσεις τι προκαλεί μία τόσο μαζική ιατρική πράξη, που εφαρμόζεται επί τόσο μεγάλης μερίδας του πληθυσμού, ο ΜΟΝΟΣ αξιόπιστος δείκτης είναι να πάρεις την Ολική Θνησιμότητα του πληθυσμού από κάθε αίτιο, ΠΡΙΝ την έναρξη των εμβολιασμών και να την συγκρίνεις με την Ολική Θνησιμότητα ΜΕΤΑ την έναρξη των εμβολιασμών, ανά τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ. κάθε μήνα) και να το κάνεις αυτό για πολλά χρόνια (τουλάχιστον 5 χρόνια).
Ο λόγος που παίρνουμε την Ολική Θνησιμότητα από κάθε αίτιο, για να εκτιμήσουμε τι κάνει ένα εμβόλιο σε έναν πληθυσμό, είναι γιατί δεν μας ενδιαφέρει μόνο το τι κάνει στο νόσημα για το οποίο γίνεται ο εμβολιασμός, αλλά μας ενδιαφέρει και να μην επιδεινώνει όλα τα άλλα υπάρχοντα νοσήματα και φυσικά να μην προκαλεί καινούργια.
Επειδή δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων, αν εκτός από βραχυπρόθεσμες ανεπιθύμητες δράσεις έχει και μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες, για αυτό και η παρακολούθησή του πρέπει να διαρκεί για αρκετά χρόνια.
Αν π.χ. ένα σκεύασμα προκαλεί καρκινογένεση, αυτό δεν θα φανεί μέσα στον 1ο ή 2ο, ούτε ίσως και στον 3ο χρόνο, γιατί ο μέσος χρόνος “επώασης” ενός καρκίνου, τυπικά θεωρείται η 5ετία.
_________________________________________
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Σε ποιο βαθμό συμβάλλει το καθένα από τα δύο παραπάνω αίτια (παρατεταμένη καραντίνα και εμβολιασμοί) στην πρωτοφανή αυτή υπερβάλλουσα Ολική Θνησιμότητα του ελληνικού πληθυσμού, είναι μάλλον νωρίς ακόμη για να το πούμε με βεβαιότητα.
Ένα πράγμα όμως είναι βέβαιο: ότι και τα δύο αυτά πιθανά αίτια έχουν έναν κοινό παρονομαστή και αυτός ονομάζεται “αποτυχημένη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης”.