Γράφει ο Αλέξανδρος Ιτιμούδης, γεωπολιτικός αναλυτής
Το τελευταίο διάστημα διαφεύγει της προσοχής πολλών πως το νέο πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας -Κίνας αναμένεται να είναι ο Αρκτικός Κύκλος.
Δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιμονή για ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, καθώς έτσι οι δυτικές δυνάμεις ουσιαστικά κλείνουν το βόρειο πέρασμα, που μελλοντικά θα είναι πιο ανοιχτό και προσβάσιμο από ότι σήμερα.
Παρότι οι ΗΠΑ δεν αναμένουν στρατιωτικές κινήσεις από την Κίνα στο πεδίο αυτό, εντούτοις οι Κινέζοι αναπτύσσουν συστήματα παρακολούθησης και δορυφορικών πληροφοριών σε συνεργασία με την Ρωσία.
Ήδη Κίνα και Ρωσία πραγματοποιούν θαλάσσιες ασκήσεις ενώ προχωρούν και στην κατασκευή εγκαταστάσεων.
Το σίγουρο είναι πως οι ΗΠΑ για την ώρα δεν διαθέτουν ούτε παγοθραυστικά, πέραν ενός, ούτε ακόμη την κατάλληλη τεχνογνωσία μάχης σε τέτοιες πολικές θερμοκρασίες.
Μάλιστα η κυβέρνηση Μπάϊντεν δημοσίευσε την νέα στρατηγική για την Αρκτική, όπου προσδιορίζει την εθνική ασφάλεια ως τον κύριο πυλώνα συμφερόντων των ΗΠΑ, αποκλείοντας συνεργασία με την Ρωσία.
Οι ΗΠΑ στο πλαίσιο αυτό εγκαθιστούν ήδη F35 σε εγκαταστάσεις στην Αλάσκα, εγκαθιστούν ραντάρ στην Γροιλανδία, ενώ προετοιμάζουν και υποβρύχια που θα επιχειρούν υπό πολικές συνθήκες. Επίσης αναπτύσσονται και μη επανδρωμένα συστήματα κατάλληλα για τόσο ακραίο περιβάλλον.
Η στρατιωτικοποίηση του Αρκτικού δεν είναι τυχαία καθώς ήδη ναυτιλιακές εταιρείες υπολογίζουν πως μια ανοιχτή διαδρομή από το βόρειο πέρασμα θα είναι 6000 μίλια λιγότερα, από την υπάρχουσα μέσω του Σουεζ και των νοτίων ωκεανών.
Ήδη μέχρι το 2030 η Αρκτική προβλέπεται να είναι χωρίς πάγο τον Σεπτέμβριο.
Παρόλα αυτά η μη διαθεσιμότητα του περάσματος όλο τον χρόνο το καθιστά ως εναλλακτική ενώ θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί σε κάθε περιβαλλοντική πρόβλεψη.
Σε κάθε περίπτωση όμως οι στρατιωτικοί δείκτες για την περιοχή δείχνουν μια τάση επιτάχυνσης της σημαντικότητας της περιοχής.