Όταν για πρώτη φορά υπέπεσε στην αντίληψή μας η πραγματικά πολύ σπουδαία κινηματογραφική ταινία που αναφέρεται στο πρόσωπο της μεγαλομάρτυρος Χρυσής, η αλήθεια είναι πως μείναμε έκθαμβοι. Μια ταινία τόσο επίκαιρη η οποία πλησιάζει σε ποιότητα τις μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές του Χόλιγουντ. Ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός μου, που θέλησα να έρθω σε επικοινωνία με τους δημιουργούς αυτής της ταινίας. Με τη βοήθεια του πνευματικού μου ήρθα σε επικοινωνία με τον πατέρα Παΐσιο Κίτσιο, ο οποίος είναι εφημέριος στο χωριό Νεοχώρι Αλμωπίας στο νομό Πέλλης.
Του εξέφρασα τον ενθουσιασμό μου και την επιθυμία μου να τον επισκεφτώ και να έχω μαζί του μία συνέντευξη, αναφερόμενη τόσο στην πραγματικά πολύ σπουδαία αυτή προσπάθεια της δημιουργίας αυτής της ταινίας, όσο και για τη ζωή της δεκαεπτάχρονης μεγαλομάρτυρος Αγίας Χρυσής. Τον ενθουσιασμό μου όμως άρχισε να κλονίζει η απόσταση από την περιοχή που διαμένω μέχρι το χωριό του πατρός Παΐσιου. Μια απόσταση περίπου 600 km! Και ενώ υπήρχε η διακαής επιθυμία να πάω, το πρόβλημα της απόστασης ανέκοπτε την μετάβαση μου στην περιοχή αυτή. Είπα λοιπόν απευθυνόμενος στην Αγία Χρυσή, «Αγία μου, εγώ θέλω να κάνω αυτή τη συνέντευξη, πολύ σε παρακαλώ να τα φέρεις έτσι που να μην βρω δυσκολία».
Πέρασαν λίγες μέρες και σε επίσκεψη μου στην Θεσσαλονίκη πήρα ταξί για να μεταβώ στον τόπο του προορισμού μου. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής ανέφερα στον οδηγό του ταξί την ταινία της Αγίας μεγαλομάρτυρος Χρυσής, ζητώντας πληροφορίες για το χωριό του πατρός Παϊσίου, στο Νεοχώρι Αριδαίας, στο νομό Πέλλας. Τότε ακούω τον οδηγό του ταξί να μου λέει, «ξέρεις εγώ είμαι από το Νεοχώρι και γνωρίζω προσωπικά τον πατέρα Παΐσιο». Έμεινα έκθαμβος! Του ζήτησα λοιπόν στην επιστροφή μου από τον τόπο προορισμού μου, να με μεταφέρει στο χωριό για την συνέντευξη που τόσο ήθελα να πάρω.
Σκέφτηκα πόσο άμεσα η Αγία Χρυσή με βοήθησε στο να εκπληρώσω αυτή μου την επιθυμία. Εκατοντάδες μπορεί και χιλιάδες ταξί να υπάρχουν στην Θεσσαλονίκη αλλά να παίρνεις στην τύχη ένα ταξί και ο οδηγός του να είναι από το χωριό του πατρός Παϊσίου, δε νομίζω να είναι τυχαίο. Θα αφήσουμε λοιπόν τον πατέρα Παΐσιο να μας μιλήσει τόσο για την δημιουργία αυτής της κινηματογραφικής προσπάθειας, που ο ίδιος και η πολύ σπουδαία θεατρική του ομάδα έχει δημιουργήσει, όσο και για τη ζωή της Αγίας μεγαλομάρτυρος Χρυσής. Αλήθεια ποιος μπορεί να αναλογιστεί τον πόνο που ένιωσε αυτή η ευλογημένη ψυχή, η μεγαλομάρτυς Χρυσή!
Η ταινία αυτή είναι τόσο επίκαιρη στην σημερινή κοινωνία μας, που μας βάζει αντιμέτωπους απέναντι στο Θεό για την δική μας συμπεριφορά, για την δική μας ηττοπάθεια, για την δική μας καλοπέραση. Αλήθεια, μήπως και η Αγία χρυσή δεν ήταν άνθρωπος όπως κι εμείς; Μήπως στο σώμα της δεν κυκλοφορούσε το ίδιο αίμα όπως το δικό μας; Αναρωτιέμαι τι λόγο θα δώσουμε στο Θεό την ημέρα εκείνη της Κρίσεως. Ποια δικαιολογία θα μπορούσε να μας βοηθήσει ώστε να ελαττώσουμε την δικαιοσύνη του Θεού και να τύχουμε κι εμείς του ελέους Του για τις πράξεις μας, για τις σκέψεις μας, για όλη την εν γένει συμπεριφορά μας, τόσο στον συνάνθρωπο όσο και στο Θεό; Υ.Γ. Πολλές ευχαριστίες στον κ. Γεώργιο Κίτσο, με την βοήθειά του πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη που παρακολουθήσατε.