Όπως είπε ο κ. Γρίβας: “Εγώ θέλω να πω το εξής ότι εμείς όχι μόνο δεν είμαστε ακραίοι, αλλά προσπαθούμε με τις μικρές δυνάμεις που έχουμε, τις πνευματικές, να έχουμε μια ρεαλιστική ανάγνωση του κόσμου, σε αντίθεση με την κυρίαρχη έτσι τάξη στην Ελλάδα, αυτό το πλέγμα το μειοδοτικό, το οποίο περιλαμβάνει ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού συστήματος, ένα τεράστιο κομμάτι του πανεπιστημιακού συστήματος και ένα κολοσσιαίο κομμάτι του μιντιακού συστήματος, το οποίο ξεκάθαρα προσπαθεί να μετατρέψει την Ελλάδα όχι απλώς, όχι απλώς σε μια χώρα ελεγχόμενη από την Τουρκία, κανονικά σε σαντζάκι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Λοιπόν και το αφήγημα είναι το οποίο έτσι προωθείται στον κόσμο ότι όλα είναι εντάξει, έτσι το παλεύουμε και εμείς, είμαστε η Τουρκία έχει απομονωθεί κτλ. Τέλος πάντων. Η Φινλανδοποίηση θα ήταν τρομακτικά θετική εξέλιξη για εμάς. Μακάρι να ήμασταν έτσι εμείς. Εμείς λοιπόν έχουμε μια ασυμμετρία.
Από τη μία η Τουρκία θέλει να γίνει αυτοκρατορία και θέλει να μας καταπιεί και το λέει αυτό το πράγμα. Το λέει. Αυτοί θέλουν να επεκταθούν. Το λένε, παιδιά εγώ θα σε καταλάβω. Έχουν απέναντί μας απαιτήσεις που αν τις βάλεις εν παραλλήλω με τις απαιτήσεις που είχε η αυτοκρατορική Ιαπωνία έναντι της Κίνας πριν τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, οι περιβόητες 21 απαιτήσεις που είχε βάλει λοιπόν, που θεωρήθηκε τότε κολοσσιαία ας πούμε ιμπεριαλιστική κίνηση, είναι ακριβώς το ίδιο και με την ίδια ορολογία.
Εδώ λέει είναι ειδική περίπτωση το Αιγαίο. Δεν θα εφαρμόζεται το διεθνές δίκαιο. Αυτό ακριβώς έλεγε η Ιαπωνία για την Κίνα που ήθελε να την κάνει κομμάτια. Ότι είναι ειδική περίπτωση. Δεν μπορεί να εφαρμόζονται οι αρχές της Κοινωνίας των Εθνών τότε. Και εμείς καθόμαστε και το συζητάμε. Λοιπόν, οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι ελληνικές ηγεσίες, οι ελληνικές θεσμικές ηγεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών κάθονται και τα συζητάνε αυτά τα πράγματα. Όταν λοιπόν από τη μία έχουμε μια χώρα η οποία θέλει να γίνει αυτοκρατορία, στο λέει. Σου λέει εγώ μεγάλε θα σε κατακτήσω, θα σε σβήσω. Δεν θα επιβληθεί εδώ το διεθνές δίκαιο, θα είσαι δικό μου κομμάτι. Ξέχνα το αυτό το πράγμα. Είσαι ειδική περίπτωση και εσύ κάθεσαι και το συζητάς. Είσαι στο μύθευμα ότι ναι και καλά τι σε απομονώνω και κάτι τέτοια «παπατζιλίκια».
Είναι δεδομένο ότι όχι, όχι τα Σκόπια, όχι η Αλβανία. Εγώ απορώ γιατί η Μάλτα δεν μας έχει ζητήσει ας πούμε το μισό Ιόνιο και αν τελειώνει η υπόθεση. Όταν λοιπόν καταρρέει μια χώρα, γιατί αυτή τη στιγμή αυτό φαίνεται ότι έχουν αποφασίσει οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες, έχουν αποφασίσει μια πολιτική αυτοεξάλειψης της χώρας λοιπόν, με προοπτική να κάνουν με μόνο στρατηγικό σκοπό, αν είναι δυνατόν, και αν θεωρήσουμε ότι αυτό είναι στρατηγικός σκοπός, να κάνουμε ό, τι μας ζητήσει ο τελευταίος σεκιουριτάς, ανθυποκηπουρός και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο της αμερικανικής πρεσβείας και ο τελευταίος ανθυπογραφειοκράτης, κάποιος κλητήρας στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Γιατί αυτή είναι η πολιτική της χώρας αυτή τη στιγμή. Ναι, είναι δεδομένο. Όταν από τη μια έχεις μια χώρα που θέλει να γίνει αυτοκρατορία, το δηλώνει και πλέον το έχει επιβάλει και στο διεθνές, στη διεθνή σκηνή και από την άλλη έχεις μια άλλη χώρα, η οποία θεωρεί ότι μόνο αν αυτοεξαλειφθεί και κάνει ότι της λέει ο ξένος παράγοντας θα προχωρήσει, εντάξει, τότε είναι συνταγή καταστροφής.
Είναι δεδομένο επίσης ότι μια τάξη στην Ελλάδα γιατί δεν πρόκειται περί μεμονωμένων ατόμων, πρόκειται για μια τάξη. Είναι οι απόγονοι των παλιών κοτζαμπάσηδων. Δυσφορούν, δυστροπούν, έχουν πρόβλημα, έχουν δυσανεξία. Όσο δε για την Ευρώπη, η Ευρώπη αυτή τη στιγμή έχει οδηγηθεί σε επίσης μια πολιτική αυτοεξάλειψης συνολικότερης. Το έχουμε ξαναπεί το ανθρωπολογικό και οντολογικό παράδειγμα της Ευρώπης καταρρέει. Το είδαμε και στη