Όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά να σταματήσει η σωματεμπορία των γυναικών και να σωθούν τα παιδιά οφείλουν να καταπολεμούν το αισχρό θέαμα.
Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»
Στις αρχές Αυγούστου, στη Νέα Υόρκη, μία ομάδα με ενδιαφέρον να εξαλειφθεί η σεξουαλική εκμετάλλευση και η σωματεμπορία γυναικών, ένωσε τη φωνή της με μία επιζήσασα σεξουαλικής κακοποίησης της οθόνης και μίλησαν σε διάσκεψη του ΟΗΕ, καλώντας τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει τον αρνητικό αντίκτυπο της σωματικής εκμετάλλευσης. Συγχρόνως προειδοποίησαν για την «αδιαμφισβήτητη σχέση» μεταξύ της σεξουαλικής εμπορίας και της θέασης πορνογραφίας .
Μέσα στην παράνοια κάποιων οργάνων του ΟΗΕ και των φίλων τους, που εργάζονται -και στην Ελλάδα- για την πλήρη αποποινικοποίηση της πορνείας και προωθούν την αναγνώρισή της ως νόμιμης μορφής εργασία, η αποστολή των Φιλιππίνων στον ΟΗΕ, η οργάνωση Exodus Cry και η ΜΚΟ υπέρ της οικογένειας C-Fam[1], φιλοξένησαν στη Νέα Υόρκη μια παράπλευρη εκδήλωση του ΟΗΕ, που πραγματοποιήθηκε με στόχο να καταδειχθεί η εξαρτημένη σχέση ζήτησης και θέασης πορνογραφίας, σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών και της βιομηχανίας της πορνογραφίας. Πέρα όμως από τα παραπάνω, στην εκδήλωση θίχθηκαν και τα ζητήματα των πολιτικών ελέγχου της άσεμνης βιομηχανίας, της διαδικτυακής προστασίας των παιδιών και της προστασίας των ανδρών και της οικογένειας.
Στην εκδήλωση συμμετείχε ο πρέσβης των Φιλιππίνων στον ΟΗΕ, Antonio Manuel Lagdameo ο οποίος δήλωσε: «Στις συζητήσεις για την σωματεμπορία, δεν δίνεται η δέουσα σημασία στο πρόβλημα του πώς δημιουργούνται οι ανάγκες οι οποίες τροφοδοτούν ακολούθως την εκμετάλλευση των γυναικών και των κοριτσιών». Ο ίδιος τάχθηκε εναντίον της εξομάλυνσης της ιδέας ότι «οι γυναίκες είναι κυρίως σεξουαλικά αντικείμενα» και δήλωσε ότι «η πορνογραφία, νόμιμη ή παράνομη, διαιωνίζει την κουλτούρα της βίας και τη νοοτροπία που υποβιβάζει τις γυναίκες».
Η Helen Taylor, αντιπρόεδρος του Exodus Cry, μιας εθνικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που υποστηρίζει την κατάργηση της εμπορικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης και εμπορίας, δήλωσε: «Όσοι εργαζόμαστε στον τομέα της καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων, γνωρίζουμε ότι η προσφορά της σωματεμπορίας τροφοδοτείται από τη ζήτηση και ότι η πορνογραφία επανατροφοδοτεί τη ζήτηση πλασάροντας και πουλώντας μια φαντασίωση».
Κατά τη διάρκεια της εργασίας της στο Exodus Cry, η Taylor έχει λάβει συνεντεύξεις από πρώην διακινητές και σωματεμπόρους. Μετά από αυτές δήλωσε: «κοινή διαπίστωση είναι ότι ο κάθε αγοραστής τέτοιων προϊόντων, από τους οποίους πήραμε συνέντευξη, είχε εκτεθεί στη πορνογραφία ως παιδί».
Η Helen Taylor, προέτρεψε τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να προστατεύσουν τα παιδιά από την διαδικτυακή πορνογραφία εφαρμόζοντας αποτελεσματικούς κανονισμούς. «Κάθε έθνος που επιτρέπει στα παιδιά να έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρονικές συσκευές και στη τεχνολογία, πρέπει να αναλάβει δράση γρήγορα…τα παιδιά αξίζουν το μεγαλύτερο μερίδιο του αγώνα μας, γι’ αυτό ας προστατεύσουμε εκείνα και όχι τη βιομηχανία της διαφθοράς».
Η Victoria Galy, επιβιώσασα από βιασμό κατά την διάρκεια γυρίσματος ταινίας, δραστηριοποιείται τώρα κατά της σεξουαλικής κακοποίησης μέσω της εικόνας και συμμετείχε επίσης στη συνάντηση. Το 2019 κατέθεσε εναντίον του Pornhub και διεκδίκησε να αφαιρέσει το πορνογραφικό περιεχόμενο που βιντεοσκοπήθηκε ενώ εκείνη κακοποιούνταν σεξουαλικά. Τα βίντεο δεν κατέβηκαν ποτέ. Ενώ βρισκόταν κοντά στη κατάρρευση, η Galy παραδέχθηκε: «Μου πήρε χρόνια για να επεξεργαστώ αυτό το τραύμα και να κατανοήσω πλήρως όλα όσα συνέβησαν».
Και συνέχισε η Galy: «Το Pornhub και άλλοι σχετικοί ιστότοποι έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον που επιτρέπει στους εγκληματίες να ανθίζουν. Ελπίζω να μπορέσουμε να ψηφίσουμε νόμους που προστατεύουν τα παιδιά και δίνουν στα θύματα το δικαίωμα να κατέβουν όλα τα βίντεο κακοποίησης, ακόμη και όταν είναι επεξεργασμένα, αλλαγμένα ή deep fake».
Πέρα όμως από την προσβολή των γυναικών και των ίδιων των παιδιών, η έκθεση σε τέτοιο υλικό έχει σοβαρές επιπτώσεις και στον περίγυρο των παιδιών-θεατών. Σύμφωνα με την Heidi Olson, πιστοποιημένη παιδιατρική νοσηλεύτρια σεξουαλικής επίθεσης που συμμετείχε επίσης στη συνάντηση, υπάρχει μια «ανησυχητικά αυξανόμενη τάση των παιδιών να επιτίθενται σεξουαλικά σε άλλα παιδιά. Ένα όλο και πιο κοινό θέμα [που ακούμε] από όσα παιδιά φέρονται έτσι, είναι ότι η πορνογραφία είναι αυτή που τα οδήγησε να βλάψουν τα άλλα παιδιά». Η ίδια κατέληξε λέγοντας ότι πρέπει να δράσουμε «επειδή χάνουμε μια πολύτιμη γενιά παιδιών που πιστεύουν ότι η σεξουαλική βία είναι ο κανόνας».
Στη συνάντηση τονίστηκε τέλος πως με το άσεμνο θέαμα «καλλιεργείται στους άντρες μια ζήτηση, που διαστρέφει τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις μέσω ενός διαρκώς κλιμακούμενου εθισμού».
Είναι παρήγορο ότι πραγματοποιούνται στα πλαίσια του ΟΗΕ εκδηλώσεις όπου ακούγονται φωνές σωφροσύνης. Στη ταλαίπωρη Ελλάδα η χρήση του άσεμνου θεάματος έγινε εξευτελισμένη συνήθεια, πάθος, εθισμός, χρησιμοποιείται ακόμη και ως «εκπαίδευση» καταστρέφοντας την εντιμότητα στις σχέσεις και την καθαρότητα στα αισθήματα. Ευχόμαστε να ξυπνήσουμε και να φυλάξουμε τους εαυτούς μας πρώτα και κατόπιν τα παιδιά μας. Μακάρι οι φωνές των παθόντων που έχουν γίνει τώρα δάσκαλοι μετάνοιας να εισακουστούν και από την δική μας πολιτεία και να ληφθούν μέτρα προστασίας της οικογένειας από αυτή τη δεινή μάστιγα.