Όλοι μαζί θα ξεπεράσουμε και αυτή την ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΠΟΔΙΑ….
Αυτή την άχαρη, άσχετη και κατάπτυστη δήλωση έκανε σήμερα το πρωί ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Κ. Μητσοτάκης, όταν προσγειώθηκε, άνετος αυτός στην Καρδίτσα, στην καρδιά του πνιγμένου στα λασπόνερα Θεσσαλικού κάμπου, με τους εκατοντάδες ακόμη εγκλωβισμένους και κινδυνεύοντες μέσα σ αυτόν τον βάλτο, στα κατεστραμμένα σπίτια στα σβησμένα από τον χάρτη χωριά τους.
Να γράψω κάτι, για να μην πνιγώ… γιατί δεν έχω λόγια, όπως οι περισσότεροι Πνιγόμαστε! Πιο σωστά: ΜΑΣ ΠΝΙΓΟΥΝ… Πάλι πέτυχαν οι «κυβερνώντες»..οι ηθικοί αυτουργοί της μεγαλύτερης αυτής στα χρονικά φετινής εθνικής καταστροφής, αφού μας έκαψαν, τώρα μας πνίγουν και δεν τους καίγεται καρφάκι. ‘Αϊ πνίξου ρε! {σαν να) μας λένε..Δεκαετίες ολιγωρίας, ανευθυνότητας, μίζας και διαπλοκής – ένα ολόκληρο σύστημα διαφθοράς των ιθυνόντων που εμπόδισε έστω και την τελευταία στιγμή (την τελευταία ευκαιρία αφύπνισης το 2020, με τον Ιανό)… να γίνουν σωστά αντιπλημμυρικά έργα..
«Πού πήγαν τα εκατομμύρια που θα έδιναν για τον Ιανό;! Φώναζε μια γυναίκα από τις πληγείσες περιοχές στον δημοσιογράφο που έκανε ρεπορτάζ
Και αντί να αναλάβουν έστω και τώρα, εκ των υστέρων, την ΕΥΘΥΝΗ οι υπεύθυνοι για την καταστροφή, μίλησε σήμερα ο καλοχτενισμένος Μητσοτάκης και δεν πρόλαβε να χτενίσει τη φράση του, οπότε εκστόμισε αυθόρμητα αυτή τη βαριά βρισιά –διότι για ΥΒΡΗ πρόκειται! – προς όλους τους Έλληνες άνδρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους, τους πληγέντες από τις πλημμύρες και τις φωτιές.
Ποια είναι η μεγάλη αναποδιά; Ίσως ότι ακόμη δεν έχουμε καταλάβει ως ελληνικός λαός πως μας οδηγούν βάσει σχεδίου στο ΧΑΟΣ.
Τι δεν καταλαβαίνετε; Διαβάζουμε τα γεγονότα των ημερών αυτών:
Βράδυ Τρίτης 5/9 ο Αντώνης Καρυώτης σπρώχνεται μετά μανίας στη θάλασσα από μέλη του πληρώματος του «Blue Horizon», για να πνιγεί και πνίγεται, ωθείται στη θάλασσα, στον βέβαιο θάνατο ανάμεσα στις προπέλες του καραβιού που δούλευαν, γιατί δεν έκανε ‘κράτει’ στις μηχανές ο καπετάνιος ως όφειλε βάσει των κανονισμών όταν υπάρχει άνθρωπος στη θάλασσα..
Βράδυ Τετάρτης 6/9.. Τόννοι νερού κατακλύζουν τον Θεσσαλικό κάμπο και καταπίνουν καλλιέργειες, σπίτια, χωριά, την ίδια τη ζωή.. οι κάτοικοι ουδέποτε έγκαιρα ειδοποιήθηκαν μέσω 112 να εκκενώσουν τα επίμαχα χωριά Παλαμάς, Βλοχός, Μεταμόρφωση, Ιτέα…
Μέχρι σήμερα 8/9 διασώζονται άνθρωποι άστεγοι και απογυμνωμένοι από τα στοιχειώδη υλικά της μέχρι χθες κανονικής ζωής τους. Που είναι η Πολιτική Προστασία; Πού είναι το κράτος; Το μόνο που βλέπουμε ξεκάθαρα είναι το ξεχαρβάλωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τη δολοφονία ( όχι πια απαξίωση’) κυνική και εν ψυχρώ (βλ. δήλωση για μεγάλη αναποδιά!)..της ίδιας της αξίας της ΖΩΗΣ.
Ο Αντώνης ήταν το προμήνυμα, είναι ο Θεσσαλικός λαός που πενθεί και οδύρεται σήμερα, γιατί προφανώς το έγκλημα είναι ευθέως ανάλογο… από τα ίδια υλικά απύθμενου κυνισμού και ανευθυνότητας, αποστασίας από τον Θεό και από κάθε έννοια ηθικής υπόστασης…
Αν φθάσαμε εκεί αγαπητοί συνέλληνες, πράγματι είμαστε άξιοι της τύχης μας, και γιατί κλαίμε τώρα;..ποιός έφτιαξε τα λασπόνερα; Φταίει ο ποταμός ή μήπως φταίει ο Θεός; Το κλίμα και η λεγόμενη κλιματική κρίση ή μήπως Ο ΚΑΚΟΣ ΜΑΣ Ο ΚΑΙΡΌΣ; Όπως έλεγε μια αγαπητή μας φίλη μοναχή: δεν υπάρχει παλιόκαιρος, υπάρχουν μόνο παλιάνθρωποι! Η θεομηνία είναι το ένα σκέλος της τραγωδίας, το μη διαχειρίσιμο.., όμως το άλλο και διαχειρίσιμο είναι αν υπάρχει σοβαρότητα και υπευθυνότητα και αντιμετωπίσιμο, με μέτρα πρόληψης και σχέδιο προστασίας των πολιτών.
Αλλά ας σκεφθούμε με ειλικρίνεια: Εμείς ποια Ελλάδα θέλουμε; Αυτήν που αγαπήσαμε; Πόσο αλήθεια την αγαπήσαμε; την προδώσαμε με άρχοντες που μας αξίζουν, δια χειρός των οποίων παραδίδεται προς ξεκοκάλισμα από τους γνωστούς άγνωστους συμμάχους μας {με ή άνευ Μ.Ο.Ε. } χωρίς καμμία μέχρι στιγμής αντίσταση από τον λαό μας… κανένα ανάχωμα… έχουν σπάσει οι ισχυρές γέφυρες που μας ένωναν – αξίες, ιδανικά, ήθος και αγάπη για την Ελλάδα..Ήδη τα βαλτόνερα (τα πάθη και τα λάθη που ασπαστήκαμε) – μας κατακλύζουν και κινδυνεύουν να μας σκεπάσουν ολοσχερώς.. Σωσίβιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα… όπως ποτέ δεν έριξαν στον αείμνηστο Αντώνη από το πλήρωμα του Blue Horizon, έτσι απροειδοποίητα κυριολεκτικά μας οδήγησε και οδηγεί στον χαμό το πλήρωμα του σαπιοκάραβου της πολιτικής εξουσίας-ηγεσίας..
Όμως τους πήραμε είδηση πια!… μήπως γι αυτή την αναποδιά μίλησε ασυνείδητα ο Μητσοτάκης; πάνω από τις στέγες των άστεγων, των πλημμυροπαθών ανεβαίνει ίσως και φουσκώνει ένα άλλο ποτάμι – το ποτάμι του καημού αυτού του λαού που, έμπειρος πια από τις τόσες «αναποδιές» που τον βρήκαν τις τελευταίες δεκαετίες, αγωνίζεται να σταθεί πάλι και με τα πατροπαράδοτα ιδανικά και ‘Πιστεύω’ να ΙΣΙΩΣΕΙ την πορεία του… τη δική του και της έρημης αυτής χώρας, της πατρίδας μας..
Δώσε Θεέ μου ευκαιρία άλλη μία για ευθυδρομία..Για μια Ελλάδα που αντιστέκεται, μια Ελλάδα που επιμένει αλλά και υπομένει μαρτυρικά τον Γολγοθά που την περιμένει…με ορίζοντα την Ανάσταση! Να πνίξουμε στα λασπόνερο το ψευτορωμέϊκο των αυτόκλητων Σωτήρων. Να αρνηθούμε τη « σωτηρία» τους και να βροντοφωνάξουμε ενωμένοι: Ποτέ Ξανά! και να απαιτήσουμε σωστά έργα υποδομής και ασφαλούς διαβίωσης, να ξαναστήσουμε σωστές γέφυρες, δρόμους ευθείς και στέρεους, που… να αντέχουν για το μέλλον των παιδιών μας.
Αλλιώς; Αλλιώς θα βαλτώσουμε στο ρεφρέν «…και αυτή την αναποδιά « και θα φοβόμαστε το «Πότε ξανά;» που στην πραγματικότητα εκστόμισε ο πρωθυπουργός στα Τέμπη.. Η αλυσίδα της αναποδιάς θα σπάσει μόνο αν εμείς, ο ελληνικός λαός, το συναποφασίσουμε..ενωμένοι, για μια Ελλάδα νέα με πνεύμα φωτεινό και διαυγές, με τον νου το στον Θεό και με υγιείς βάσεις αξιοπρέπειας προσωπικής και εθνικής… Με ένα ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ! ακόμη και στην τραγωδία και σε κάθε δοκιμασία, από τις πολλές που μας περιμένουν, ή μάλλον μας ετοιμάζουν στον θολό ορίζοντα του μέλλοντός μας..
Ποτέ ξανά η μοιρολατρία του «πότε ξανά άλλη μια αναποδιά;» Αμήν!
Χαρά Λιαναντωνάκη
Κοινωνική Ανθρωπολόγος- Μεταφράστρια