Του Σωτήρη Σιδέρη
Πραγματικά σοκαριστικές εικόνες – ειδήσεις έχουν κατακλύσει τα σπίτια μας μέσω των τηλεοπτικών δεκτών τις τελευταίες μέρες και αφορούν στην απεικόνιση της καθημερινότητας των λαθρομεταναστών, που κατά χιλιάδες τον τελευταίο μήνα κατέκλυσαν τη χώρα μας, από κάθε πιθανό σημείο εισόδου, κυρίως μέσω των νησιωτικών πυλών. Το πρόβλημα παλιό, οι διαστάσεις όμως και η ένταση είναι που μας γεμίζουν ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι.
Το έργο του οργανωμένου Κράτους εντοπίζεται κυρίως στη διαχείριση του μεταβατικού σταδίου παραμονής τους, μέχρι της απομακρύνσεώς τους με νόμιμο και ηθικό τρόπο, προς τους επιθυμητούς για κείνους προορισμούς, όπου και θα αναζητήσουν μια δεύτερη ευκαιρία στην εργασία και την αξιοπρεπή και ασφαλή διαβίωση. Όμως, υπάρχει και το σοβαρότατο θέμα που έχει να κάνει με αυτή καθαυτή την παραμονή τους και τα προβλήματα που δημιουργούνται στο εσωτερικό της χώρας και κυρίως στις περιοχές που αποτελούν χώρους υποδοχής, καταγραφής – ταυτοποίησης και φιλοξενίας.
Η εικόνα με τις εκατοντάδες ψυχές, να ζητούν απεγνωσμένα χείρα βοηθείας, κάνει το γύρο του κόσμου και σε σταθερή βάση δημιουργεί διεθνώς ερωτηματικά για την ανθρωποκεντρική μας παιδεία και την ηθική μας υπόσταση, ενώ στην πραγματικότητα καλούμαστε να λύσουμε ένα θέμα που δε δημιουργήσαμε οι ίδιοι, αλλά προκύπτει κυρίως λόγω της γεωγραφικής μας θέσης και της ένταξής μας σε διεθνείς οργανισμούς και σχήματα.
Πλήττεται διεθνώς η οντότητα της χώρας ως παγκόσμιου ταξιδιωτικού προορισμού, διότι κανείς δε θέλει να επισκεφτεί έναν τόπο, όπου τόσο η σωματική του ακεραιότητα, όσο και η ψυχική του ηρεμία θα τεθούν σε κίνδυνο. Το δεδομένο, σε συνδυασμό και με την οικονομική κατάσταση της χώρας δίδει τη χαριστική βολή στον τουρισμό μας και απαλείφει οριστικά την όποια ελπίδα οικονομικής ανάκαμψης μέσω και αυτού.
Η συνάθροιση ετερόκλητων, δυνητικά κακοποιών στοιχείων, προσφέρει ουσιαστικά το υλικό για το σχηματισμό θρησκευτικών πυρήνων αλλοθρήσκων, με απρόβλεπτες προεκτάσεις και μελλοντικές συνέπειες. Η ατομική ασφάλεια του πολίτη τίθεται εν αμφιβόλλω και κινδυνεύει η σωματική του ακεραιότητα, εφόσον συναθροίζονται στοιχεία με έμφυτη ροπή στη βία, τα οποία, η απομόνωση και η ένδεια έχουν γιγαντώσει στην χειρότερή τους διάσταση. Πρόσφατο γεγονός, δείγμα πρωτοφανούς βίας, επιβεβαιώνει πανηγυρικά τους παραπάνω φόβους.
Εξαντλούνται οικονομικοί πόροι του κράτους (δε μιλώ βέβαια για τις κοινοτικές ενισχύσεις που προορίζονται για το σκοπό αυτό) και κατά συνέπεια αποστερούνται από τον εθνικό πληθυσμό, σε μια κρίσιμη οικονομική συγκυρία, όπου ομοεθνείς συνάνθρωποί μας στερούνται κατοικίας και βασικών αγαθών, ..και ναι θα ενδιαφερθούμε πρώτα για αυτούς, διότι αποτελεί συνταγματικό μας καθήκον και υποχρέωση και γιατί νιώθουμε πρωτίστως Έλληνες και δευτερευόντως και υπό συνθήκη παγκόσμιοι πολίτες.
Επιπρόσθετα δημιουργούνται ρωγμές στη συνοχή του κοινωνικού ιστού, που δε μπορεί να αντέξει, πόσο μάλλον να αφομοιώσει τις πρωτόγνωρες για τον τόπο καταστάσεις.
Λήψη άμεσων και δραστικών μέτρων και με σοβαρότητα διαχείριση αυτής της πρωτοφανούς εθνικής κρίσης είναι απαραίτητα. Δεν είναι δυνατόν τα σύνορα της χώρας να αποτελούν κερκόπορτα του κακού για τους πολίτες της, οι οποίοι κινδυνεύουν να αποτελέσουν μειοψηφία στον τόπο τους. Ας γίνει σύντομα αυτό που χρειάζεται, με την επικούρηση των σοφών εταίρων, οι οποίοι οφείλουν να προασπίσουν τα νότια σύνορα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Εκτός και αν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις και σκοποί άγνωστοι στους ανυποψίαστους, που ασχολούνται με το πεζό ζήτημα της Επιβίωσής τους.